It hurts.. (Yoonmin)

Verdriet

Ik word door Jin Hyung geroepen dat het eten klaar is. Ik loop mijn kamer uit en ga aan tafel zitten, ik ben de laatste die aanschuift en Jungkook en Taehyung vallen meteen aan. Ik schud mijn hoofd en begin ook met eten. Er zijn kleine gesprekken gaande aan tafel maar ik heb geen zin om me er in te mengen, ik heb nog steeds hoofdpijn. Wanneer ik voor me kijk zie ik Hoseok Hyung, Yoongi Hyung voeren. Ik voel een steek in mijn hart komen, het doet pijn. Niemand heeft mij door en ik kijk gelijk naar beneden, ik hou mijn tranen in maar de hoofdpijn wordt daardoor alleen maar erger en erger. Ik begin een beetje met mijn eten op mijn bord te spelen, geen zin meer om te eten. 'KLAAR!' Hoor ik Jungkook en Taehyung tegelijk roepen en vervolgens rennen ze samen weg naar hun kamers, waarschijnlijk gaan ze weer gamen. Ik trek me er niet zo veel van aan en ga verder met het spelen met mijn eten.

Jin pov

Ik kijk naar Jimin en zie hem een beetje spelen met zijn eten. Ik kijk naar Yoongi en Hoseok en zie dat ze elkaar aan het voeren zijn, arme Jiminie. Ik schraap mijn keel en zie Hoseok en Yoongi schrikken en ze kijken me aan, ik glimlach naar ze en ze gaan weer verder met eten, dit keer hun eigen voerend. Ik zie Yoongi naar Jimin kijken met een bezorgde blik, oh dus nu ben je bezorgd om hem terwijl het jou fout is?! *Zucht* Wat moet ik hier nou mee aan? Ik heb Jiminie belooft dat ik niks tegen Yoongi zou zeggen, dus daar moet ik me ook aan houden al zie ik duidelijk dat Yoongi echt om hem geeft. Ineens zie ik tranen uit Jimin zijn ogen rollen, zodra hij dit zelf ook opmerkt staat hij op en rent hij naar zijn kamer. Yoongi wilt achter hem aan gaan maar ik stop hem. 'Wacht maar, ik ga wel. Ik ben immers de enige die weet wat er aan de hand is.' Zeg ik met een glimlach en loop naar Jimin zijn kamer toe.

Ik klop op zijn deur en wil hem open doen, maar hij heeft hem op slot gedaan. 'Jiminie, mag ik binnen komen? Ik ben het Jin.' Zeg ik, maar er komt geen antwoord. Ik zucht opnieuw en loop terug naar de tafel waar iedereen me hoopvol aankijkt voor een antwoord. 'Hij heeft zich opgesloten en reageert niet. We moeten hem even de tijd geven, hij gaat door een moeilijke tijd heen.' Zeg ik en iedereen knikt begrijpelijk. In stilte eten we verder.

Jimin pov

Ik blijf maar denken aan Hoseok Hyung en Yoongi Hyung die elkaar aan het voeren zijn. Ineens zie ik tranen op de tafel vallen en zonder na te denken sta ik op en ren ik naar mijn kamer, ik doe meteen de deur achter me op slot. Ik heb geen zin in een gesprek met iemand, ik heb nergens zin in. Ik hoor dat Jin Hyung aan de deur staat maar ik geef geen antwoord, uiteindelijk hoor ik hem weer weglopen en begin ik zachtjes te huilen. Mijn tranen vallen steeds sneller, ik hou ze niet meer in maar het geluid hou ik wel laag. Ik wil niet dat iemand me hoort. Na een paar keer iemand aan mijn deur te horen staan val ik in slaap, te moe van al het huilen.

Ik word wakker en kijk op mijn wekker. Hij geeft aan dat het half 5 in de ochtend is, ik kan niet meer in slaap komen en merk dat ik een droge keel heb en naar de wc moet. Ik sluip door het huis heen naar de wc en daarna naar de keuken om wat drinken te pakken. Mijn missie is volbracht wanneer ik weer veilig in mijn kamer kom en mijn deur op slot doe. Ik blijf vandaag zo veel mogelijk in mijn kamer, misschien ga ik een keertje naar buiten maar dat zie ik nog wel.

Jin pov

Ik word wakker om half 5, ik kan niet meer in slaap komen. Ik ben te bezorgd over Jimin, ik ben elke keer wakker geworden vannacht dus nu besluit ik ook maar naar de keuken te gaan om het ontbijt klaar te maken. Ik sta zachtjes op, ik wil niet dat Namjoon onnodig wakker wordt. Wanneer ik beneden aan kom zie ik een vluchtige schim van de keuken naar zijn kamer rennen, het is Jimin. Ik merk aan zijn gedrag dat hij geen zin heeft in menselijk contact vandaag. Na wat er gister allemaal is gebeurd maak ik me super veel zorgen om hem, om zijn gezondheid en hem in het algemeen. Hij heeft de hele avond liggen huilen in zijn bed. Ik wil hem zo graag helpen, maar dat kan ik niet. Niet als hij me niet binnen laat.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dit deel was wat korter en ook 1 van de meest saaie delen, sorry hiervoor.. Ik moest dit deel wel maken om het verhaal nog op 1 volgend te houden en anders werd die weer veel te lang XD

THE STRUGGLES ARE REAL :)