It hurts.. (Yoonmin)

Weer beter

'Hoe voel je je nu Jiminie?' Vraagt Yoongi Hyung aan me voor de zoveelste keer al. Ik kijk hem een beetje geïrriteerd aan en zeg: 'Het zou een stuk beter gaan als je me niet de hele tijd vraagt hoe ik me voel.' 'Okay, okay, sorry. Ik maak me gewoon zorgen, ik wil niet dat je je zo voelt. Je moet snel weer beter worden okay?' Zegt hij en ik knik. Na een uurtje te hebben geslapen word ik wakker en merk ik dat ik naar de wc moet. Ik kijk naast me om Yoongi Hyung aan te tikken en te zeggen dat ik naar de wc moet, maar ik zie hem slapen. Ik wil hem niet wakker maken dus besluit ik zelf naar de wc te gaan. Maar helaas is mijn lichaam daar op tegen en val ik op de grond zodra ik op wou staan. 'AU..' Roep ik uit, de vloer is nog best hard ondanks dat er een tapijt ligt. 'Huh, wat is er gebeurd?' Vraagt Yoongi Hyung slaperig en ziet mij op de grond zitten. Hij springt meteen uit bed en rent haast naar me toe en helpt me weer op bed te zitten. 'Ik wou naar de wc gaan, maar wou je niet wakker maken dus besloot ik zelf te gaan maar dat liep niet zo goed af.' Zeg ik blozend van schaamte, ik haat het altijd zo erg dat ik zo afhankelijk ben van andere wanneer ik ziek ben. Yoongi Hyung grinnikt en zegt: 'Gekkie, maak me gewoon wakker de volgende keer okay?' Ik knik gehoorzaam. Samen lopen we naar de wc toe en onderweg komen we Hoseok Hyung tegen die ons verbaasd aankijkt aangezien we nogal close zijn. Yoongi Hyung tilt me bijna door het huis heen, zo slecht kan ik zelf lopen nu. De medicijnen zijn ook nog niet gaan helpen. Plots voel ik me misselijk, ik sein Yoongi Hyung dat hij sneller moet lopen en dat ik moet overgeven. Wanneer we in snelheidsvaard bij de wc aankomen gooi ik alles eruit. Yoongi Hyung aait me over mijn rug heen en zorgt er voor dat ik niet omval. Jin Hyung komt in the speed of light binnen gerend om te checken. 'Oh, Jiminie.. Het gaat echt heel slecht he?' Vraagt hij en ik knik ja terwijl er tranen uit mijn ogen komen rollen. Hij neemt me in een knuffel terwijl in mijn oogballen uithuil. Yoongi Hyung aait me nog steeds over mijn rug heen wat me een fijn gevoel geeft. Na een tijdje Helpen Jin Hyung en Yoongi Hyung me samen weer naar mijn kamer waar ik al gauw in slaap val.

Jin pov

'Arme Jiminie.' Zeg ik tegen Yoongi die instemmend knikt. 'Waarom is hij toch zo gevoelig? We moeten zijn gezondheid echt beter in de gaten gaan houden, hij werkt altijd veels te hard.' Opnieuw knikt Yoongi instemmend ja terwijl hij Jimin zijn hoofd aait. Ik kan zien dat hij ook super bezorgd is over Jiminie. 'Yoongi kom, we moeten even vergaderen met de andere members.' Zeg ik en Yoongi vraagt gelijk: 'En Jimin dan? Wat nou als die weer wakker wordt en iets nodig heeft?' 'Vertrouw mij maar, die slaapt nog wel even.' Zeg ik en sleur Yoongi mee naar de woonkamer. Ik roep iedereen bij 1 en wanneer iedereen er eindelijk is begin ik te praten. 'Jongens, we moeten beter in de gaten houden dat Jiminie zich niet overwerkt. We weten allemaal hoeveel energie hij stopt in alles wat hij doet voor ARMY zonder aan zijn eigen gezondheid te denken. En hij is nou eenmaal heel gevoelig om ziek te worden, dus we moeten hem echt met z'n alle in de gaten gaan houden.' Zeg ik streng en bezorgd tegelijk. Iedereen stemt gelukkig in, iedereen is bezorgd om Jiminie. 'Oh en nu we hier toch allemaal zijn moeten Namjoon en ik jullie wat vertellen.' Zeg ik en kijk Namjoon aan die me een glimlach geeft omdat hij al weet waar ik het over heb. Hij knikt instemmend waardoor ik door ga met praten. 'Jimin weet dit ook al, want hij is er achter gekomen vanochtend. Namjoon en ik zijn samen.' Het is even stil waardoor ik bang ben dat ze ons niet accepteren, maar al gauw beginnen Jungkook en Taehyung te juichen en ons te feliciteren. Ook Yoongi en Hoseok feliciteren ons wat me een opgelucht gevoel geeft. 'Ik ben blij dat jullie dat allemaal zo goed opvatten. Dankjulliewel!' Zeg ik blij en Namjoon komt naar me toe en geeft me een knuffel.

Jimin pov

Ik word wakker en merk dat het alweer dag is. Hoelang heb ik wel niet geslapen? Ik voel me wel een stuk beter! Ik sta op uit bed, hopend dat mijn benen het dit keer niet begeven en ik kan weer lopen. Uit blijdschap doe ik een of ander gek dansje, maar al gauw schrik ik me dood waardoor ik mijn evenwicht verlies. 'Goedemorgen, ik zie dat je je weer een stuk beter voelt.' 'Yoongi Hyung laat me niet zo schrikken!' Roep ik en kijk naar beneden. Terwijl ik dat doe zie ik dat ik geen shirt aan heb! Crisis! Ik heb gister nadat Jin Hyung mijn shirt uitdeed nooit meer een nieuw shirt aangedaan.. Yoongi Hyung heeft me meegenomen naar de wc, terwijl ik geen shirt aan had! Yoongi Hyung heeft in hetzelfde bed als ik geslapen, TERWIJL IK GEEN SHIRT AAN HAD!! Ik race als een kip zonder kop naar mijn kast toe en trek snel een shirt aan. Ik hoor Yoongi Hyung op de achtergrond lachen en kijk hem boos aan. 'Waarom lach je nou?' Zeg ik geïrriteerd. 'Wat denk je zelf? Denk je dat ik je nog niet heb gezien zonder shirt aan en ter informatie, dit is niet de eerste keer dat ik je zonder shirt zie relax.' Ik kijk hem opnieuw weer een beetje boos aan waardoor hij weer in de lach schiet. 'STOP MET LACHEN, HET IS NIET GRAPPIG!' Zeg ik nu woedend en stomp de kamer uit naar de keuken toe om wat drinken te pakken. Maar opnieuw word ik begroet met Jin Hyung en Namjoon Hyung die elkaar weer opeten. 'HYUNGS!' Roep ik en draai me opnieuw om terwijl ik mijn ogen bedek, maar weet ik veel dat Yoongi Hyung zo snel achter me aan was gekomen en me in een knuffel neemt. 'Guys, Jiminie is net weer beter. Moeten jullie hem nu alweer ziek maken met dit beeld?' Zegt hij waardoor ik moet glimlachen. 'Sorry Jiminie, maar waarom loop je elke keer op het verkeerde moment de keuken in?' Zegt Namjoon Hyung plagerig waarbij hij een klap op zijn arm krijgt van Jin Hyung. 'Plaag hem niet zo Joonie, Ik ben blij dat je je weer beter voelt Jiminie!' Zegt Jin Hyung vrolijk tegen mij nadat hij het eerste gedeelte streng tegen Namjoon Hyung zei.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vinden jullie het leuk als ik vaker onder aan het verhaal een praatje met jullie aan ga/een vraag stel?

Zo ja dan ga ik dit vaker doen :)

Zo nee, dan doe ik het soms als ik wat te melden heb :)