It hurts.. (Yoonmin)

Ziek

Het is de volgende ochtend en ik loop naar de keuken toe om wat drinken te pakken. Wat had ik toch gewenst nu dat ik dat niet deed.. Ik kom oog in oog te staan met Namjoon Hyung en Jin Hyung die elkaar half aan het opeten zijn in de keuken. Ik bedek mijn ogen en schreeuw zachtjes zodat ze weten dat ik hier ook sta. 'Omg, Jimin het is niet wat het lijkt!' Zegt Jin Hyung bezorgd. 'Hoe kan het niet zijn wat het lijkt terwijl ik duidelijk zag dat jullie elkaar half aan het opeten waren?!' Vraag ik terwijl ik nog steeds mijn ogen bedek en met mijn rug naar hun toe sta. Ik hoor voetstappen mijn kant op komen en voel dat iemand me in een knuffel trekt. Aan de geur te ruiken is het Jin Hyung. 'Jimin, zeg dat nou niet. Je bent de eerste die dit weet. Ik en Namjoon zijn samen, maar zeg het nog niet tegen iemand okay? Kunnen we je vertrouwen?' Vraagt Jin Hyung terwijl hij terugtrekt uit de knuffel en voorzichtig mijn handen voor mijn ogen weghaalt, mij niet pijn willen doen. Ik knik en glimlach lief. 'Jullie passen goed bij elkaar, maar wees voortaan wat voorzichtiger als jullie niet betrapt willen worden.' Zeg ik en kijk ze allebei aan. We schieten allemaal in de lach en ik word nog een keer geknuffeld door Jin Hyung, maar nu ook door Namjoon Hyung.

Ondertussen zitten we met z'n alle aan het ontbijt, maar ik heb niet echt honger. 'Jimin, moet je niks eten?' Vraagt Yoongi Hyung streng aan mij. Ik schud mijn hoofd en zeg dat ik geen honger heb. Eerlijk gezegd voel ik me ook niet zo lekker, maar dat hoeven hun niet te weten. 'Kom op, 1 sneetje brood. Ik wil niet weer hebben dat je jezelf uithongert.' Zegt Yoongi Hyung bezorgd. Ik knik en werk met heel veel moeite een sneetje brood naar binnen terwijl Jungkook en Taehyung lopen de bunkeren. Ik word er misselijk van als ik er naar kijk. Wanneer ik mijn sneetje brood op heb excuseer ik me van tafel en ga naar mijn kamer om op mijn bed te gaan liggen. Na een paar minuten hoor ik mijn deur open gaan en zakt het bed een beetje verder in. 'Jiminie, is alles okay?' Hoor ik Namjoon Hyung vragen, ik schud mijn hoofd en kijk hem aan. Hij schrikt een beetje als hij ziet hoe bleek ik er uit zie. Hij voelt aan mijn voorhoofd en roept Jin Hyung er vervolgens bij. Jin Hyung komt meteen naar binnen gerend als de bezorgde eomma dat die is. 'Wat is er?' Zegt hij vluchtig, maar zodra die naar mij kijkt weet hij het al. 'Namjoon, haal een bak met water en een doekje. Laat iemand naar de winkel gaan om medicijnen te halen want die hebben we niet meer, nu meteen. En oh ja, neem ook een glas water mee met een rietje.' Zegt Jin Hyung snel achter elkaar, hij weet altijd precies wat hij moet doen. 'Okay Jimin, ik weet dat je dit niet leuk vind maar ik moet je shirt uit doen okay?' Zegt Jin Hyung lief, bij hem voel ik me altijd veilig dus ik knik dat het goed is. Jin Hyung helpt me met mijn shirt uitdoen omdat ik het zelf niet kan, ik ben er te zwak voor. Hoe kan ik nou ineens zo ziek zijn?

Na een paar minuten komt Namjoon Hyung weer binnen met een bak met water en een doekje. 'Yoongi is direct naar de winkel geracet toen die hoorde dat Jiminie ziek was en medicijnen nodig heeft.' Zegt Namjoon Hyung waardoor ik me warm voel van binnen. Yoongi Hyung geeft om me. Jin Hyung neemt mijn boven lichaam ondertussen af met het doekje met water. Jungkook en Taehyung komen binnen lopen met een glas met water en zeggen. 'Hyung, je hebt deze laten staan. We dachten dat dit voor Jiminie Hyung was aangezien er een rietje in zit en hij altijd met een rietje drinkt.' Namjoon Hyung bedankt ze en zet het glas neer op het nachtkastje naast mijn bed. Jungkook en Taehyung kijken me vol medelijden aan, ze weten dat ik snel ziek wordt en dan ook goed ziek. Ze wensen me beterschap en lopen dan de kamer weer uit.

Na een half uur komt Yoongi Hyung de kamer in gerend met Hoseok Hyung achter hem. Zijn ze samen naar de winkel gegaan? Ik word een beetje jaloers merk ik, maar ik heb geen recht om jaloers te worden. 'Dankje Yoongi. Hier Jiminie, neem de medicijnen gauw in en daarna wat water. Dan zal je je snel weer beter voelen, okay?' Ik knik en neem de medicijnen in die Jin Hyung aan me geeft en daarna neem ik 2 slokken water via het rietje terwijl Namjoon Hyung het glas voor me vasthoudt. Ik merk ineens dat ik mijn shirt niet aan heb en bedek mezelf met mijn deken waardoor Yoongi Hyung een beetje moet grinniken, word ik nou uitgelachen? Ik kijk hem boos aan en draai daarna mijn blik van hem af wat hij direct merkt en hij komt ook naast me zitten op het bed. 'Hyung, ik zorg wel voor hem. Maak je geen zorgen, jij moet ook rusten.' Zegt hij tegen Jin Hyung. 'Weet je het zeker Yoongi? Je weet hoe lastig het is om voor Jiminie te zorgen als hij ziek is aangezien hij dan niks zelf kan?' Zegt Jin Hyung bezorgd, hij is altijd bezorgd om iedereen. Hij is de beste eomma in de wereld! 'Ja, het lukt me wel. Het is niet de eerste keer.' Zegt Yoongi Hyung zelfverzekerd waarop Jin Hyung knikt en samen met Namjoon Hyung en Hoseok Hyung de kamer verlaat.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

En er is weer een nieuw deeltje :)

Als jullie tips voor mij hebben hoor ik ze graag! Ik wil namelijk zoveel mogelijk verbeteren om het voor jullie zo chill mogelijk te maken om mijn verhalen te lezen. 

In dit verhaal kan ik het niet meer aanpassen aangezien ik deze al geheel heb geschreven, maar met me andere toekomstige verhalen kan ik het natuurlijk wel proberen te gebruiken!