It hurts.. (Yoonmin)

Knuffeltijd

Jimin pov

'Jimin?' Hoor ik de bezorgde stem van Namjoon Hyung zeggen. 'LAAT ME MET RUST!' Schreeuw ik uit, ik schiet in de verdediging. Wat nou als ze boos zijn en me gaan slaan? Ik durf het allemaal niet onder ogen te zien, ik schaam me en ben bang. Hierdoor begin ik te hyperventileren, maar nog steeds houdt ik mijn benen stevig vast ondanks dat ze mijn handen proberen los te maken. 'Jimin, luister naar me.' Zegt Jin Hyung rustig, maar toch met een vleugje bezorgdheid. Ik luister goed naar wat hij te zeggen heeft, ik heb zijn rustgevende stem en bezorgdheid heel erg gemist de afgelopen 2 jaar. 'Ik snap dat je bang bent, maar we gaan je niks doen. We hebben je vreselijk erg gemist en willen je alleen maar omhelzen en onze tranen vrij laten. We hebben de hoop nooit opgegeven dat we je ooit zouden vinden en toen ik je gister in het publiek zag staan leek je wel licht te geven. Ik kon mijn ogen niet meer van je afhouden, ik was bang dat je er weer vandoor zou gaan en dat ik deze kans zou missen.' Ik luister nog steeds, mijn tranen vallen en ik begin te trillen. 'Toen ik je eindelijk weer in mijn armen kon sluiten was ik zo blij, maar toen je flauwviel en ik zag hoe dun je was geworden en hoe erg je veranderd was maakte ik me zorgen. We vragen niet van je om terug te komen, maar blijf alsjeblieft bij ons.' Ondertussen voel ik dat mijn handen steeds slapper worden en Jin Hyung heeft dat blijkbaar ook door, want hij maakt voorzichtig mijn handen los en doet mijn hoofd omhoog zodat we elkaar in de ogen kijken. Ik zie dat alle andere members een stapje terug hebben gedaan om Jin Hyung zijn ding te laten doen waar hij zo goed in is. Ik kijk even kort in de ogen van Yoongi Hyung en zie de tranen uit zijn ogen stromen, ik heb hem nog nooit eerder zien huilen. Wat wil ik hem toch graag om de hals slaan, ze allemaal. 'Jimin, kijk me aan.' Zegt Jin Hyung en ik kijk hem aan. 'Doe dit soort dingen alsjeblieft nooit meer, we maakte ons allemaal zoveel zorgen omdat we je gewoon nergens konden vinden. En wat zijn we blij dat je er weer bent, we willen je nooit meer laten gaan.' Zegt hij en doet voorzichtig zijn armen open als teken van een knuffel, hij laat mij de laatste stap nemen omdat hij goed begrijpt dat ik bang ben. Ik zit een tijdje in 2 strijd of ik wel of niet in zijn armen zal vliegen, maar uiteindelijk is er geen twijfel meer mogelijk en spring is bijna in zijn armen en laat ik alle tranen van de afgelopen 2 jaar vallen als een waterval. 'Welkom thuis Jiminie.'

Na een tijdje laten we elkaar los en aait Jin Hyung me over mijn hoofd. Ik kijk hem aan en laat een kleine glimlach zien, ik ben zo uitgeput ondanks dat ik net ben wakker geworden. Ineens voel ik 2 paar armen om me heen en wordt er in mijn nek gesnikt, Jungkook en Taehyung ik wist het meteen. Ik draai me naar hun om en hou ze beide stevig vast. 'Hyung, doe dit alsjeblieft nooit meer!!' Zegt Taehyung zachtjes. 'Ik heb je zo erg gemist Hyung!' Zegt Jungkook bijna schreeuwend en mijn tranen blijven maar de volle loop gaan. Ik kan gewoon niet geloven dat ik daadwerkelijk hier sta. Als we elkaar loslaten word ik opnieuw in een knuffel getrokken, maar dit keer door Namjoon Hyung. 'Jiminie, wat heb ik je gemist. Het is nooit hetzelfde geweest zonder jou! Jij bent en blijft mijn kleine Jiminie!' Zegt hij en ik knuffel hem stevig terug. 'Ik heb gehoord dat jij en Jin Hyung het de wereld in hebben geholpen dat jullie samen zijn. Gefeliciteerd Hyung, ik was en ben nog steeds heel blij voor jullie.' Fluister ik al snikkend in zijn oor. 'Dankje Jimin, dankje.' Zegt hij zacht terug en laat me voorzichtig weer los, alsof ik elk moment kan omvallen of breken. Al is hij de god of distruction, dat gebeurd niet zomaar Namjoon Hyung. 'Jimin.' Hoor ik Hoseok Hyung voorzichtig zeggen en hij komt voorzichtig naar me toe gelopen. 'Het spijt me van alles Jimin, ik had nooit zo tegen je mogen doen. De afgelopen 2 jaar voelde ik me er zo vreselijk slecht over en nu nog steeds. Maar nu heb ik eindelijk de kans om sorry te zeggen voor alles, ik hoop dat je het me kan vergeven. Ik had nooit zo mogen doen en tussen jou en Yoongi Hyung in moeten komen, als ik dit niet had gedaan was je nooit weggegaan.' Zegt hij voorzichtig terwijl er nog een afstandje tussen ons is. Ik kijk over zijn schouder naar Yoongi Hyung en hij geeft me een knikje dat het allemaal goed zit. Ik kijk even naar beneden en vlieg dan Hoseok Hyung in zijn armen, hij had dit duidelijk niet verwacht want hij versteend even. Maar al gauw slaat hij ook zijn armen om mij heen en knuffelt me stevig, ik hoor hem hevig snikken in mijn nek. 'Ik voelde me zo schuldig tegenover jou en de andere members. Het at me op van binnen.' Zegt hij al snikkend. 'Het geeft niet Hyung, ik heb je al lang vergeven. Ik moet ook sorry zeggen, ik zat ook fout voor de manier waarop ik reageerde en het weglopen. We hebben beide verkeerde dingen gedaan 2 jaar geleden, maar we zijn nu hier. Het verleden is en blijft het verleden.' Zeg ik en na een tijdje laten ook wij elkaar los. En dan nu het moment dat Yoongi Hyung voor me staat en opnieuw voel ik alle vlinders in mijn buik fladderen. Ik ben mijn gevoelens voor hem nooit kwijtgeraakt en er is geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan hem dacht.

'Uhm, sorry Hyung. Ik had nooit die pijnlijke woorden tegen je moeten zeggen.. Ik had nooi-' Ik kan mijn zin niet eens afmaken of ik word al in een stevige knuffel getrokken. 'Het is niet erg Jiminie, ik ben al lang blij dat ik je weer kan vasthouden. Ik zal je nooit meer loslaten!' Zegt hij, maar hij knuffelt me iets te stevig waardoor ik nauwelijks meer lucht krijg. 'Uhm, Hyung.. Zou je me ook niet loslaten om me nog adem te geven?' Zeg ik en hij laat me direct los en checkt of ik in orde ben. Ik grinnik en kijk hem in zijn ogen aan. 'Ik heb jou ook gemist Hyung, uh ik heb iedereen gemist natuurlijk.' Zeg ik snel en draai me om naar de andere members om het niet verdacht te laten lijken.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hij is terug!

Dit is een deel met alleen maar knuffels bijna XD Er wordt ook heel vaak sorry gezegd, maar hij is weer veilig bij BTS gekomen! <3