Your Body Against Mine (Completed)

Chapter 37: My Little Angel

Your Body Against Mine by: myscarletletters

Hahaha, sorry sa mga naasar. Every story needs a conflict. Pahingi ulit ng votes at comments. Salamat.

Chapter 37: My Little Angel

Warning: Lenggwahe

***********************************

Corrine’s POV

the speech singing didn’t go well because napapaos ang boses ko habang kumakanta ako. Mugtong mugto ang mata ko at nung natapos yung pagkanta ko ay nagtungo agad ako sa CR at dun hamugulhol sa pag-iyak. Alam ko naman na iyakin ako and you can’t just order me around to shut up dahil whether you like it or not. I’m a crybaby. Pakiramdam ko ay sinumpa na talaga akong hindi magkaroon ng love life.

Lifeless akong naglalakad sa hallway. Patuloy pa rin sa pagpleplay sa utak ko ang mga narinig ko at nakita ko kanina. They seems so happy to be together at pakiramdam ko ay ako tong nang gugulo sa love story nila. Siguro nga sya ang nauna sa akin kaya pakiramdam ko ay she can take Hans without even breaking a sweat.

Umupo ako sa bench na nakaharap sa soccer field. Kahit na namamatay na ako dito patuloy pa rin ang pagtakbo ng oras at galaw ng mga tao. Nakatingin ako sa mga masasayang estudyanteng nagkakatuwaan habang pa palabas ng school gate. Yung iba naman ay busy kakakalaro ng soccer. Meron rin nagkwekwentuhan at nagtitilian dahil nakita ang crush nila.

Pakiramdam ko wala akong kakampi ngayon. Nakayuko nalang ako at pinasadahan ng tingin ko ang aking daliri na kung saan nandun ang engagement ring na ibinigay ni Hans. Napakasuperficial naman ng lahat ng ipinakita at ipinaramdam nya sa akin.

He’s an asshole. A guy who’s head are full of shits! I guess I’m one of her collection. Nakuha na nya ang gusto nya.

“hey.”

I heard a familiar voice. A voice that gives chill down to my spine. I turn around para makita ang tumawag sa akin. I saw a very tantalizing figure. Ang tangkad nya at kitang kita ang hubog ng maganda nyang katawan. With a simple tee shirt and a faded blue denim pants nagmumukha pa rin syang dyos na bumaba sa langit. He’s so handsome and I hate to admit that straight fact.

Napapatingin nga ang mga estyudante na nakakakita sa kanya. His voice was too sexy. He’s gaze is very mesmerizing. Kaya na papako ang titig ng mga babaeng estudyante sa kanya.

He looked at me at hinahanap ang tingin ko. hindi ako makapagsalita. Not now. Not now because I’m broken and I can’t entertain his monkey businesses.

“are you alright?” tanong nya.

I just nod at ayoko talagang tumingin sa mata nya.

“talk to me, woman.” Utos ni Azrael.

Lumapit sya at hinawakan ang baba ko at tiningnan nya ako straight to my eyes. Kita ko ang pag-aalala nya at ramdam ko rin ang malakas na pagsinghap nya.

“you’re so pale. What happened to my little angel?” tanong nya habang nakangiti.

His smile is very relaxing and warm. Mas umaanggat ang kagwapohan nya. it’s in the blood. Drewfold, Ethan and that asshole has the same smile. Ang gwapo lang at nakakalaglag ng panty.

“angel mo mukha mo. asshole.” Sabi ko sabay talikod sa kanya.

Tumawa pa sya at nakisabay sa akin nung nakita nyang naglalakad na ako paalis. For sure he’s an asshole too. It’s in the blood, I guess.

“crazy angel. Why did you call me an asshole? Did I do something wrong?” tanong nya na nakikisabay sa akin.

Hindi ako nagsasalita. Bahala sya dyan. Damay damay nato.