PROLOGUE

2.6K 55 0
                                    

Disclaimer

This works of a fiction Names, Character,Places,events,etc.are either the products of author's imagination,or used in fictitious mannered only.

Typo, Grammatically incorrect' ahead. I'm no professional writer, so please do correct my mistakes.

_____________________________________________

"Why are you still here?"

Agad na nabalot ng kaba ang puso nang dalaga nang marinig niya ang baritono nitong boses mula sa likuran niya. Kahit hindi niya ito lingunin ay kilalang kilala niya ang may ari ng boses na iyon. Araw-araw niyang naririnig ang ma-awtoridad nitong pananalita na nagbibigay ng kakaibang kaba sa sakanya. Nanuot din sa kaniyang  ilong ang amoy nito na masarap sa singhut-singhutin, na parang bang napakasarap nitong yakapin—

"Ms. Hera Lopez! I'm asking you!" madiin nitong sambit na nagpabalik sa kaniyang katinuan. Agad bumalik ang kabang nararamdaman  niya.

Pero bakit ba siya kinakabahan? wala naman siyang ginagawang masama ah!
Nadatnan lang naman siya nitong  nasa classroom na nag-iisa dahil sabi ng kaklase niyang si Sofia ay hintayin niya raw ito dito.

"S-ir -ahm-ah..." ano ba yan bakit naman siya nauuta?

" Hera!"

Agad nagsitindigan lahat ng balahibo niya sa katawan dahil sa uri ng pagkaka banggit niya sa pangalan nito. Pakiramdam niya ay pinapahiwatig nito na huwag siyang magsinungaling.

"Sir-sabi po kasi ni Sofia -hin-tayin k-ko po siya dito," Nagkandautal-utal na sagot ng dalaga.  At halos hindi na siya huminga nang maramdaman niya ang likod niya'y nakadikit na sa matitipuno nitong dibdib.
Hindi  man lang niya namalayan na nasa likuran na pala niya ito.

"Really? For fuck sake! Hera. It's already 7:00 pm,"

Ramdam niya ang pagtitimpi sa boses nito.
Kaya kahit kinakabahan ay dahan-dahan niya itong hinarap.

Agad nagtagpo ang mga mata nilang dalawa. At katulad nung una palagi siyang humahanga sa kulay ng  mga mata nito.  He has the dark brown eyes that  she always admires whenever she got the chance to stared at it.  Perfect jaw that always clenching when he's annoyed at her classmates. He hates noise. Thats why.
And now staring at his face clearly mad, made her to step back.

"You've been waiting for almost 2 hours Hera!" He half-shouted towards Hera  that made the maiden to shiver in fear.
Her  knese wobbled, her throat went dry. Chill sipped through her body. 

"I-i'm sorry sir—"

"Damn! Why are you saying sorry to me!" Tila hindi maka paniwalang sambit nito habang matamang nakatitig sa dalaga.

Hindi napigilang malaglag ng mga luha ni Hera. He's always like this. He's always making her feel that she  always did mistakes everyday. Hindi  na napigilan ang mga luha ng dalaga.

"Sir, I'm sorry po, pero kung may nagawa man po akong mali sana po hindi niyo ako pinapagalitan. Sana po sinasabi niyo sa akin. Hindi yung para po akong nakakagawa  ng kasalanan sa inyo araw-araw!" Halos pasigaw na sagot sa kaniya ng dalaga.
Nag pasalamat siya doon at hindi siya nautal.

Mabilis din siyang nag-angat ng tingin.
Ang malambot na ekspresyon sa mukha ng binata ang nagbigay kasalanan na naman sa kaniya.
Ang tanga niya! professor niya pala 'to dapat hindi niya sinasagot ng ganoon. Agad siyang  napasinghap.

"Sir I'm sorry- i'm sorry I-ididn't mean t-to—"

Tila tumigil ang mundo ng dalaga at pakiramdam niya ay matutumba siya nang maramdaman niya ang yakap ng kaniyang professor. Tila naging tuod lamang siya habang  nakatayo at hindi alam ang gagawin.

"Atleast you know how to talk back," Tila natutuwa nitong saad na ikinakunot lang ng noo ni Hera.

Hindi niya ito maintindihan dapat pinapagalitan siya ng professor  dahil sa  pagsigaw niya. Mas lalong kumunot ang noo ng dalaga sa sumunod na ginawa ng professor.

"I'm sorry," he apologized and hug her even more.

Umawang ang labi ng dalaga. Pakiramdam niya ay hindi na siya humihinga, tanging ang naririnig niya ay ang malakas na pagtibok ng kaniyang puso.
Ang mga braso nito ay nakayapos na ng mahigpit sa kaniyang bewang.

Ito ang kauna-unhang beses na nakaramdam ng ganoong bagay ang dalaga.

Oh! God what is he doing? 

It feels like her body was on a warm blanket and not to mention how comforting how it feels like to be in his arms.

Am i dreaming?

Desiring my Professor (Dark Series Book 1)  Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ