Bölüm 12: Cinayet

69 5 2
                                    

***

"Avada kedavra!"

Yasak orman yeşil bir ışıkla aydınlandı ve Astoria'nın soluğu kesildi...

Mr Crouch artık mırıldanmıyordu, asla da mırıldanamayacaktı.

***


Astoria soluk soluğa koşarak yatakhaneye girdi. Yatağına girip perdelerini kapatmış ve yorganı kafasına kadar çekmişken ve asasını hala sımsıkı kavrıyorken bu gece hiç dışarı çıkmamış olmayı diliyordu. Moody ile ilgili bir sorun olduğu artık kesindi, bir katildi o! Katil! Ölüm lanetini gözünü kırpmadan kullanabilen bir katil! Bir seherbaz asla böyle davranmazdı, Moody'nin Dumbledore'u beklemesi gerekirdi. Yani her şey bir yana Crouch kötü bir adam değildi ki... Bu olanları anlayamıyordu.

Moody'nin sırf Potter'a arkadan saldırdı diye Malfoy'yu beyaz gelinciğe çevirdiği olayı hatırladı ("insanlara sırtı dönükken saldıranlardan hoşlanmam!"), bugün Krum'a arkadan saldırıp sersemletmişti... Peki ya şimdi? Şimdi ne olacaktı? Birine anlatmalı mıydı? Eğer anlatırsa ne kadar güvende olurdu? Crouch'ı bakanlık dolusu adam koruyamamıştı. Daphne'ye anlatsa? Hayır Moody'nin zihinefendde usta olması çok büyük bir ihtimaldi. Bu Daphne'yi tehlikeye atmak olurdu. Kendisi zihinleri görebildiği için zihnini kapatma özelliği de vardı (bu tıpkı yılan zehrinin panzehirinin yılanda olması gibi bir şeydi) ama birine anlattığı zaman o kişi ve kendisi güvende olamazdı. Moody Crouch'ı gözlerinin önünde bir kemiğe dönüştürüp toprağa gömmüştü (düşündükçe kusası geliyordu), bunu kendisine de yapabilirdi. Hem söylese bile söylediklerine inanırlar mıydı? Dumbledore inanır mıydı?

Hem ne diyecekti ki? Mesela, "Profesör Moody'de -ki biliyorsunuz, kendisi varlığını karanlık büyücüleri yok etmeye adamış bir seherbazdır- karanlık olan bir şeyler var profesör, geçen gün gece yasak ormandayken Krum'ı sersemletti ve Mr. Crouch'ı öldürdü.. -orada ne işin vardı? -ah sadece.."

Böyle bir iddiayı Potter ileri sürmüş bile olsa Dumbledore ona inanmazdı. Moody onun en eski arkadaşlarındandı. Üstüne üstlük Astoria bir Slytherin'di. Slytherin genel olarak karanlık büyücülerin binası olarak bilinirdi -berbat bir önyargı ona sorarsanız- kendisinin ona iftira attığı düşünülürdü. zaten Moody pek çok kişinin, özellikle karanlık sanatlara ilgi gösterenlerin, düşmanlığını kazanmış biriydi. Astoria aksini ispata çalışırken kan durumunu ortaya çıkarabilirdi, bu hoş bir durum olmasa da sorunların en büyüğü değildi... Kendisi ve ailesinin can güvenliği söz konusuydu.

Peki ya Moody gerçekten hortlaksa? Ya gerçekten tuhaf çocukları bulmaya çalışıyorsa? Bu korkunç olurdu! Onun bir katil olmasına bile kimseyi inandıramayacakken hortlaklar ve tuhaflarla ilgili bir sürü teori ortaya atıp kendini laklak Lovegood'un durumuna düşürecek ve üstüne üstlük zar zor gizlenen ailesini hem Muggle düşmanlarına hem de hortlaklara mı açacaktı?

Astoria bir kanıt elde edinceye kadar çenesini tutmaya karar verdi...

***

Üçüncü ve son görev... Bagman'in düdüğüyle Potter ve Diggory labirente daldılar. Sonraki düdükle Krum ve en son düdükle Delacour...

Heyecanlı bir bekleyiş başladı... Astoria'nın içinde bambaşka bir his daha vardı... Mr Crouch'ın öldürüldüğü günkü gibi bir his. Bu his onu korkutuyordu. Ama belki de bu değişik hissin tek nedeni şampiyonlar tehlikeye çok yakın olduğundandı. Diğer öğrencilere baktı. Slytherin'lerin çoğu DANDİK POTTER yazan rozetler takmıştı, Daphne dahil. Astoria Slytherinlerin arasında göze batan sarı bir kafadan gözlerini inatla ayırdı. Artık Malfoy konusunda o kadar takıntılı olmadığını sanıyordu. Kafası zaten yeterince meşguldü.

Tuhaf Bir Hikaye: Astoria Greengrass (üşenmediğimde düzenleniyor)Where stories live. Discover now