Tuhaf Bir Hikaye: Astoria Greengrass (üşenmediğimde düzenleniyor)

Bölüm 1: Sıradanlar**

Greengrass ailesi görünüşte oldukça sıradan bir aileydi. Ailenin annesi Bayan Alexis Greengrass parlak mavi gözlü, sarışın ve dost canlısı güzelce bir kadındı. Her nasılsa, herkesle nasıl iyi geçinileceğini bilirdi. Yolun karşısında oturan Bayan Eveline'in çikolatalı kekten hoşlandığını fakat çikolatalı turtadan nefret ettiğini bilir, onun geldiği çaylarda tam onun istediği çikolatalı keki yapmayı becerirdi (ki Bayan Eveline öyle pek kolay tatmin edilebilen biri değildi) "Leziz! çikolata sosunun sütü, şekeri tam kıvamında..." yandaki evde oturan ve hiçbir akrabası olmayan Bay Gray'in ise özel günlerinde kalabalık sofralarda bulunmayı sevdiğini ve en sevdiği yemeğin fırında somon balığı olduğunu bilir, özel günlerde onu evinde ağırlamayı ve nefis bir somon pişirmeyi unutmazdı. Annesi ve küçük kardeşinden oluşan ailesini geçindirmek zorunda olan bakkal çırağı çocuğun en büyük hayalinin beagle cinsi bir köpek olduğunu ve para biriktirebilmek için sabah herkesten saatlerce erken kalkıp gazete dağıttığını bir şekilde öğrenmiş, Noel'de ona çok şirin, dost canlısı bir beagle hediye etmişti. İnsanları mutlu etmek onun en büyük zevkiydi. Bunun gibi pek çok şey yüzünden yaşadıkları yerde Bayan Greengrass oldukça sevilirdi. Eşi Bay John Greengrass'ın gür siyah saçları ve derin bakışlı siyaha çalan gözleri vardı. Sanki her şeyi gizleyebilecek, görünmez yapabilecekmiş hissi veren siyah gözler. Muzip bir ışıkla parlamadığında (ki bu oldukça ender rastlanan bir durumdu) bu gözler pek gizemli bir his bırakırdı üzerinizde.

Bay ve Bayan Greengrass'ın iki de kızı vardı: Daphne ve Astoria. Uzun saçları beline kadar uzanan sarışın Daphne annesini andırırdı. Dış görünümü annesine benzese de eh, karakter olarak iki insan ancak bu kadar farklı olabilirdi: Kibirli olduğunu söylemekten suçluluk duymayacağınız bir tipti. Öncelik her zaman kendisinindi, yine de, insanların çoğunun içinde kibir vardır değil mi? Sadece bazıları bunu belli etmekten kaçınır. Eğer kraliyet ailesinde doğmuşsanız ve Daphne gibi tavırlara sahipseniz bu asillik olarak yorumlanırdı, hakkınızda söylenecek şey belki de -yani aileniz gerçekten nüfuz sahibiyse- gerçek bir kraliçe olmak için doğmuş olduğunuz olabilirdi. Ne var ki Daphne sıradan bir ailede doğmuştu. Dolayısıyla tavırları olduğu gibi yorumlanıyordu. Yine de, kendini üstün tutma konusunda ailesi bir istisna oluşturuyordu. Eğer kendinden daha çok önem verdiği bir şey varsa o da ailesiydi. Özellikle kız kardeşine düşkündü.

Astoria ise sessiz, garip bir kızdı. Karakteri hakkında bir karara varmak güç işti. Tam anlamıyla bir kapalı kutuydu o. İlgi odağı olmaktan hoşlanmazdı ama bu, utangaçlığından kaynaklanmıyordu. Öğretmenleri her zaman iyi huylu bir çocuk olduğunu söylemişlerdi. Ama bunun nedeni, hakkında söyleyebildikleri tek şey bu olduğundandı. Asosyal değildi ama ablasının aksine, hiçbir zaman o her yere, gezmeye, yemeğe, kantine hatta tuvalete bile birlikte giden bol kıkırdamalı arkadaş gruplarının bir üyesi olmamıştı. Biri onunla konuştuğunda kibar ve sıcakkanlı davranırdı ama yaşıtlarının aksine birileriyle yakınlık kurmaya çalışmamıştı. Kalabalıklarda fark edilmeyecek kadar ufak tefek, beyaz yüzünü çevreleyen gür, siyah saçları ile gayet sıradan görünümlü adeta bir görünmez çocuktu. Ta ki siz, yüzünün en dikkat çekici yeri olan, gür ve uzun kirpiklerinin çevrelediği, iri gözlerini görene kadar. Kendisi de lacivert hareleri başka kimseninkine benzemeyen, tuhaf mavi tonundaki gözlerinin görünümündeki sıra dışı olan tek şey olduğu kanısındaydı. Gerçekten de onun sessiz, derin ve meraklı bakışları ile karşılaşan biri o gözleri pek zor unuturdu. Öyle ki çoğu zaman, kimsenin tavırlarına bir isim veremediği bu çocuk hakkında hatırlayabildikleri tek şey olağanüstü bir çift mavi bakış olurdu.

Bayan Greengrass başarılı bir psikolog, Bay Greengrass ise yerel polis departmanında çalışan bir dedektifti. Kısacası bu küçük aile ile ilgili görünüşte garip olan hiçbir şey yoktu.