AŞK ŞARABI|+18|

07- Terk ediş

Ahu

Sıfırdan başlamak seni aslında en başa çekmez zirveye çıkarır. Bunu fark edebilmek ise asıl meziyettir.

Çünkü bir şeylerden vazgeçebilmek sanırım bu hayatta zor olan şeylerin başında geliyor.

O yüzden yavaşça elimi çektim.

"Geldiğini bilmiyordum"

Benim onun hakkında soru sormam hoşuna gitmiş gibi gülümsedi. Bu gülümseme ise bende mide bulantısından başka hiçbir şey yapmıyordu.

"Çok ani oldu haber veremedim"

Hira'nın bir haftadır gelmedin demesi kulaklarımda çınladı.

Bunu belli etmemek için oldukça büyük bir efor harcadım.

"Anladım, iyi günler"

Bu kadar konuşmak bile beni yeteri kadar yormuştu. Zaten daha fazlasını yapabileceğimi zannetmiyordum.

"Ahu, neyin var senin?"

Çatık kaşlarıyla bir de benden hesap soruyordu.

Ona aşık değildim hatta hoşlanmıyordum. Yalnızca sevgiye ve ilgiye aç olduğum için öyle zannediyordum. Bunu olaylar bittiğinde ve dışarıdan bakabildiğimde fark etmiştim.

Sanırım onları gördükten sonra içimde Hira'ya daha çok kızmamın sebebi de buydu.

"Bir şeyin yok Azat işten döndüm yorgunum"

"Aylar sonra beni gördün ve söyleyeceklerin bu kadar mı?"

Tiksintiyle yüzümü anlık buruşturdum. Daha sonra yeniden düzelttim.

"Neyi fark ettim biliyor musun? Sen değil aylar sonra, yıllar sonra karşıma da çıksan benim için hiçbir şeysin"

Hızla binaya girip üzerine kapıyı kapattım. Yüzümdeki tebessümü engelleyemiyordum. Arkamdan seslenmesi daha çok haz veriyordu.

Eve girmeden önce derin bir nefes aldım. Bugünün bu kadar güzel geçmesini beklemiyordum.

Yine de Hira ile aynı evde olacağımı bilmek yeniden tüm moralimi alt üst etti.

Hızlı olmaya çalışsam da elimden bu kadar geliyordu. Yavaşça anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.

Mutfakta ,tam da karşımda, Hira duruyordu. Demek ki şans faktörü bugünlük buraya kadar yanımdaydı.

Üzerinde giydiği uzun ince elbisesi neredeyse tüm vucüd hatlarını gösteriyordu. Saçları topuz yapılmış oldukça salaş duruyordu.

"Geldin mi?"

Yok gelmedim. Hala yoldayım.

Demek istesem de sonradan onun saçma tripleriyle uğraşmamak adına sadece kafamı sallamakla yetindim.

"Önceden bu saatlerde gelmiyordun"

Gerçek bir arkadaşlığımız asla yoktu. Ben burada maddi durumlardan dolayı kalıyordum. Hira ise bence benden , daha doğrusu birilerinden üstün olduğunu görmek istiyordu. Onun anlamadığı şey ise üstünlük dediğimiz kavram sadece para ile değildi.

Gerçek bir arkadaşlık dışında Hira bana nispet yapmayacağı olaylar dışında birbirimize pek bir şeylerden haber etmezdik.

İşte bu yüzden ne işten ayrıldığımı ne o gün bir kadının yanı başımda bayıldığını hatta bugün yeni bir işe başladığımı bilmiyordu.