Son Sözüm (Tamamlandı)

SS-31 "KARDEŞ"

Medyada Arya var. İyi okumalar.

^^^^^^^^^^^^^^

Aşk bittikten sonra arkadaş kaIaIım diyenIer! GüIe başka isim versen değişik kokacak mı?

££££££££££££££

Elimi kalbime götürdüm. "Söz veriyorum."

Olduğum yerde dona kaldım. Babam bu mektubu yazarken demekki bunları düşünmüş. İşin garibi kardeşim vardı ve benim onu bulmam lazımdı.

Kasanın şifresini değiştirdim. Hemen bulunabilirdi. 830521 yaptım. Unutmamak için de telefonuma kaydettim. Kasayı kapatıp masaya oturdum. Ben ne anlardım ki şirketten. İşten.

Telefonum çalınca kim olduğuna bakmadan açtım. "Alo?"dedim. Arkama yaslandım. "Sevgilim iyimisin?Nerdesin?"diye ard arda sorular sordu. "Şirkete gelebilirmisin?"diye sordum üzgün bir sesle. "Hemen geliyorum."diyip kapattı.

Kafamı ellerimin arasına aldım. Herşey o kadar hızlı gelişmişti ki. Babamın ölümü. Sıranın annemde olması. Bir kız kardeşim. Bu şirket. Kahraman...

Kafam allak bullak olmuştu. Odanın kapısı açıldı ve içeri Berk girdi. Ona mektubu uzattım. Okumaya başladı. Korkudan ellerim titriyordu.

Okumayı bitirince bana sıkıca sarıldı. Gözyaşlarımı tutamadım. Saçlarıma öpücük kondurdu. "Yarına uçak bileti alıyorum."diye fısıldadı. Kardeşi bulmayı herşeyden çok istiyordum. Fakat koca Ankara'da nasıl bulucaktım?

"Bir arkadaşım var. Adını soyadını doğum tarihini söyleriz.Rahat olur."dedi. Bu çocuk zihin okuyor. Gerçekten.

Berk bilgisayardan 4 kişilik uçak bileti aldı. Eslin, ben, Rüzgar ve Berk. Kardeşimi bulup sözümü tutucam. Şimdi annem ile konuşmam gerekiyordu.

Telefonu alıp annemi aradım. "Anne seninle önemli birşey konuşmam lazım."dedim direk konuya girerek. "Seni dinliyorum tatlım."dedi sakince. "Bir kardeşim olduğunu biliyorum. Yarın Ankara ya gidicem. Onu bulup buraya geri gelicem ve onunla yaşıycam anne."dedim. "H-hayal sen nerde-"sözünü kestim.

Babamın bana mektup yazdığını bilmiyormuydu? "Babam mektub yazmış. Herşeyi açıklamış."dedim.

Yarım dakika sessizlik oldu. "Bana mektubu okurmusun canım?"diye sordu. Bende okumaya başladım.

Biricik kızım Hayal'e,

"Merhaba güzel kızım. Büyük ihtimalle sen bunu okurken ben ölmüş sende şirketin başına geçmiş olucaksın. Kasanın şifresinin doğum tarihin olduğunu öğrenince gülümsedin değil mi? Neyse. Bunu yazma amacım o adam. Mutlaka öğrenmişsindir canım. Bizi tehdit edince senden uzaklaşmak zorunda kaldık. O uzaklaşınca bizde dah fazla dayanamayıp sana ilgi göstermeye başladık. Nefesini tuttuğunu tahmin ediyorum. Rahatla. O annene ve sana birşey yapamaz. Şuan sıranın annende olması lazım. Ama büyük ihtimalle annen yırtdışında. Birde kuzum. Sana önemli birşey söylemem lazım. İlk olarak derin bir nefes al. Senin bir kardeşin var bebeğim. Üvey değil öz. Adı Arya. Ankara'da yaşıyor. Onu yolladık çünkü Kahraman onu öldürebilirdi. Bize kızmadın değil mi? Senin varlığından haberi var. Aranızda 2 yaş var. İyi anlaşıcağınıza eminim. Olurda annene birşey olursa korkma. Berk ile mutlu ol. Şimdi senden son birşey istiyorum. Elini kalbine götür ve bana kardeşini bulacağına, birlikte yaşıycağına söz ver."

"Ne zaman gidiyorordun Ankara'ya?"diye sordu. "Yarın. Anne. Düğünüme gelicekmisin?"diye sordum. Seslice derin bir nefes aldı. "Gelicem. Ama kardeşin orda olursa."dedi.

Sevinçten ayağa fırladım. "Sana söz veriyorum anne. Bulmadan gelmiycem."diyip telefonu kapattım ve Berk'e sarıldım. "Geliyor geliyor."diye fısıldadım kulağına. "Demiştim."diye fısıldadı oda. Geriye sadece kardeşimi bulmak kalmıştı.