Don’t forget to Vote and Comment guys. Pashare na din.
Salamat pa din ng bongga sa mga walang sawang nagbabasa.
Eto na as promised. Sunday update here yah go…
Basa na!
♥♥♥
Myloves Myloves Myloves I’m calling please answer the phone mwah mwah mwah.
Myloves Myloves Myloves I’m calling please answer the phone mwah mwah mwah.
Myloves Myloves Myloves I’m calling please answer the phone mwah mwah mwah.
Myloves Myloves Myloves I’m calling please answer the phone mwah mwah mwah.
Nagising si Karylle sa maingay na bunganga ni Vice na ringtone niya it’s just 2am, nirecord ito ni Vice bago siya umalis na hindi niya alam nalaman na lang niya noong unang tumawag ito sa kanya. Kahit maingay ang cellphone niya ay isa naman parang magandang tugtog ito sa pandinig niya, it’s been two weeks na pero nasa America pa rin si Vice. Hindi na kasi maganda ang lagay ng lolo nito.
“Hello Vicey ko, I missed you soooo much.” Bungad ni Karylle pagsagot niya pa lang ng cellphone niya. Nagtaka naman siya coz she did not get any answer tinignan niya ang cellphone pero naandar ang time meaning meron tao sa kabilang linya. She heard a deep sighed.
“Vicey? Are you there?” she asked and he heard him sniffing.
“Vice okay ka lang anong nangyari? Please I want to hear your voice.” Vice didn’t answer all she can hear is sob on the other line.
Nagwo-worried na siya.
“Vicey ko I’m here, I’m willing to listen. If I can only hug you right now I will do it just to ease the pain.” She heard a very deep groan.
“Myloves, lolo passed away na. Iniwan na niya kami.” Vice said with all emotions, Karylle heard him again cry.
“I’m sorry to hear that, I’m really sorry for the loss.” Pati siya ay naging emosyonal na.
Since the day kasi na nakarating si Vice sa America lagi itong tumatawag sa kanya walang palya lagi silang magkausap hanggang sa makatulog na siya nagkwekwentuhan sila about sa mga nangyari sa buong araw nila at si Vice kinwento niya lahat ng alaala niya sa lolo niya noon bata pa siya up until umalis ito papunta ng America. Gustong gusto niyang makita sana ang lolo niya at magpasalamat dito dahil sa pagiging ulirang lolo kay Vice. Ang dami niyang narinig na magagandang traits ng lolo nito pero huli na hindi na niya ito makikita.
Hindi na sumagot si Vice sa kanya iyak lang ng iyak ito which she understand.
“Vicey ko miss na miss na kita sobra, I hug mo naman ako kay Nanay Rosario. Please also tell her my condolences. If only I can be there I want to hug both of you tight.”
YOU ARE READING
One Day | Vicerylle
Fanfiction*Editing* Sabi nila walang pinipiling panahon at pagkatao si kumpareng Tadhana. Pag tinamaan ka daw ng kidlat at kulog nito kahit pa gaano ka kawasak ay kaya nito ulit buoin ang durog na durog mong puso. Will they find each other arms? One day? Book...
