The Love (The Trilogy #1)

KABANATA 3

Kabanata 3

Suplado

--

"Kulang pa 'to!" sigaw ni Tita Cecilia.

Nagulat ako. Buong akala ko matutuwa siya na medyo malaki na ulit ang ibibigay ko na pera sa kanya pero mukhang nagkamali ako. Tumayo si Celine mula sa sofa at nakahalukipkip na lumapit sa amin.

"T-Tita... iyan lang po kasi talaga ang--"

"Kulang pa nga ito! Anong gagawin ko sa 260 na pera?! Kulang pa ito sa mga bayarin natin! Talo na nga ako sa sugal, dadagdag ka pa!"

"Pinang susugal niyo na naman ang mga binibigay ko sainyo?" kunot noo kong tanong.

Bahagyang natigilan si Tita Cecilia sa sinabi ko pero agad rin namang nakabawi. Hindi naman ako makapaniwala dahil sa naging reaksyon niya, mukhang tama ako.

"Eh, ano naman ngayon? Noong nakaraan nanalo ako kaya hindi na kita hiningan masyado! Ngayon natalo lang kaya dapat magdagdag ka pa!"

"Pero Tita, hindi niyo po dapat pinang susugal ang mga binibigay ko na pera. Pinag hirapan ko po iyon!" hindi ko na napigilan.

Nagulat siya roon. "Aba't sumasagot ka na ngayon? Ito na nga lang ang naitutulog mo sa bahay nagrereklamo ka pa? Mabuti nga pinatira ka pa namin rito!"

Iyon ang palaging binabato niya sa akin kapag nagkakasagutan kaming ganito. Hindi na ito ang kauna unahang beses na nalaman kong pinang susugal niya lang ang mga binibigay ko na pera. Palaging nangyayari ito at hindi ko magawang masanay dahil pinag hirapan ko talaga ang mga pera na iyon. Tapos ipang tatalo niya lang sa sugal?

"Bakit kasi hindi mo nalang ibigay sa amin ang iniipon mo na pera? Nang makatulong ka naman rito!" si Celine.

"Oo nga, ano? Nasaan ang ipon mo?" si Tita Cecilia kaya agad akong umiling.

"Tita, wag niyo na pong pakialamanan ang ipon ko. Ipon ko po iyon kaya--"

"Ha! Kaya ano? Hindi mo na pwedeng ibigay sa amin? Hindi ka tutulong rito sa bahay?!" sigaw niya.

"Gagawa po ako ng paraan! Wag niyo lang pong kunin ang ipon ko. Pinaghirapan ko po iyon. Please po, Tita. Gagawa po talaga ako ng paraan. Magba-bake po ulit ako bukas at mas marami na," nakikiusap kong sinabi.

Umirap si Celine. "Wala ka namang mapapala dyan sa pinag iipunan mo. Akala mo naman makakapag patayo ka ng shop nang ganyan lang ang pera mo."

Binalingan ko siya. "Kaya nga nag iipon ako, Celine."

Umirap lamang siya muli at hindi na nagsalita. Tumingin ako kay Tita na galit na galit pa rin ang paningin sa akin.

"Siguraduhin mo lang na makakapag bigay ka ng malaki bukas! Kailangan na nating magbayad at kapag naputulan tayo, papalayasin kita rito, kita mo!" banta niya at padabog na umalis ng bahay.

Nakahinga ako ng maluwag na hindi nadamay ang ipon ko. Ngumisi si Celine habang nakatingin sa akin at muling bumalik sa sofa para manood ng tv at magpasarap. Napabuntong hininga ako at napapikit nalang.

Pagod akong nagtungo sa kwarto ko at naligo. Medyo pagod ako ngayong araw pero kaya ko pa naman. Muli akong kumuha ng kaunting pera sa ipon ko at lumabas para makabili ulit ng ingredients para sa cupcakes.

Inubos ko ang oras ko sa pagbili ng kakailanganin. Nang nakauwi ako ng hapon ay nagluto ako ng hapunan para naman kahit papaano mabawasan ang galit sa akin ni Tita Cecilia. Hindi naman na ganon kainit ang ulo niya kaya tahimik pa rin kaming nakakain nung gabing iyon. Hindi nga lang nila ako masyadong kinakausap.

Sanay naman na ako dahil palagi talagang silang dalawa lang ang nag uusap kapag kumakain kami nang sabay sabay. Ayos lang rin naman sa akin iyon dahil nalilibang ako sa mga pinag uusapan nila kahit hindi naman ako kasali. Nakikitawa rin ako minsan at sinasali ang sarili kahit pa tinatarayan lang ako ni Celine.