Romancing Dominance [BL][COMPLETED]

chapter 10 | romancing dominance

Nakatingin ako kay Jakob habang hinihimayan niya ako ng pagkain.

I smiled at his movements.

Mukhang may kasalanan pa ang pagkain sa klase ng tingin niya dito.

Matiim ang mga mata at titig na titig sa kaniyang ginagawa na 'di man lang niya namalayan na nakatitig rin ako sa kaniya.

He's giving that maangas aura.

Seated beside me, eyes focused and face so serious.

I would never believe this man is doing things just to please me.

I can't help but wonder, bakit ang daming nagkakagusto sa probinsiyanong ito, e ang angas ng mukha at kung hindi putik ang nasa damit ay nakahubad-baro naman gaya ngayon.

Di man lang alintana ang lamig ng panahon. I moved south to see his muscles. Unconsciously, napalunok ako. Malapitan ko itong nakikita at walang binatbat ang ibang lalaki kay Jakob.

He looks hot when shirtless, let's not be hypocritical at ang angas niya.

I imagine the way he strides when walking, it's normal but there's dominance in it.

Imagine a shirtless Jakob, a sack on his right shoulder, and a face serious. An alpha on this land.

The way he looks at me. It felt like I am safe and unsafe at the same time.

Napatingin siya sa akin kaya tinaasan ko siya ng kilay. Di siya nagsalita at binalik ang tingin sa ginagawa.

I hate it when he does this.

Yung tipong wala kang kawala kapag nasa harapan ka na niya.

Now, I'm thinking about how on earth this man is so unpredictable.

Gusto kong malaman kung ano ang nasa isipan niya palagi.

Though, I admit that his serious face will always be my favorite part of his expressions.

Gwapo si Jakob. Napaka-gwapo.

Jakob's moreno complexion, his built body, those eyes, and those lips make him stand out amongst others.

Maliban sa gwapo, ay napakayaman at mabait pa raw.

May 'pa' sa akin dahil hindi ko naman siya lubusang kilala.

It's more than months nang pumunta ako dito pero mabibilang lang ang interaksiyon naming dalawa.

Umiiwas siya. Iniiwasan ako.

One thing I hate is when people choose to stay away from me without any reason.

"Here, eat this. Wala na 'yang mga buto. It's safe to eat." Napatango ako sa sinabi niya.

Seryoso ang mukha niyang nag-abang na kainin ko ang mga hinimay niyang pagkain. Gaya ng sabi niya, nahimay na niya ito at wala ng mga buto-buto.

Di ko man lang namalayan na halos mapuno na niya ang plato ko ng inihaw na isda.

I started eating some at masarap.

Nakita ko siya kanina na nag-iihaw kasama ang ibang mga kalalakihan.

I'm sure he was behind the grilled fish.

"Kumain ka na rin. I'm fine already. 'Di mo na kailangan gawin 'yan. Roman will help if necessary."

All I received was a menacing glare from him. His disapproved expression made me smile. So serious.

"Don't you ever mention any other man's name in front of me, Miracle." Ang may babala niyang sabi.