Pagkadilat ng mata ko, nakasandal na ko kay Champ, at sya din sakin. Di ko alam kung anong pumasok sa utak ko at kinuha ko ang phone ko at nagpicture. Nagulat ako ng inalis nya bigla ang ulo nya at umupo nga maayos. Akala ko nahuli na ko.
Zephy: woaah.. kamuntik na ( sa isip ko)
Pagbaba namin sa 2nd stop ng tour. Iniinda ko na talaga yung paa ko kaya madalas tumitigil ako at hinahayaan ung iba na mag ikot. Umupo ako sa tabi ng maliit na store na nasa loob lang din ng place. Inayos ko ang band aid na nilagay ni champ sa paa ko , nang may umupo sa tabi ko. Pag tingin ko ay si champ iyon.
Hindi ko sya pinansin kunwari pero inabutan nya ko ng tubig at checheria.
Tinanggap ko dahil sa totoo lang gutom nadin akoChamp: nag eenjoy kaba sa tour ?
Zephy: to he honest? Hindi.. eh ikaw?
Champ: oo naman
Zephy; nag eenjoy ka? Eh di ka namab nag iikot e
Champ: di ko naman sinabi na sa tour ako nag eenjoy, kundi sa kasama ko.
Di ko alam kung tama ba ko sa pag intindi sa sinabi nya.. pero kinilig ako . Slight...
On the way na kami sa next location ng tour. Ng biglang umulan ng malakas. Aircon ang bus kaya sobrang lamig sa loob. Wala pa naman akong dalang jacket.
Sinubukan kong patayin ung fan sa tapat ng upuan namin.. pero di ko alam panu.
Champ: ako na..
Matangkad sya kaya di na nya kinailangan pang tumayo. Kaso mukhang nahirapan sya dahil parang sira ata
Limang minuto pa. Nanginginig na ko. Gulat ako sa next move nya. Tinanggal nya ang suot nyang jacket at inalok sakin. Umiling ako. Pero pinatong nya sakin ang jacket at ginawang kumot.
At bumalik sa pagkakasandal sa upuan nya. Sa totoo lang, di ko na kaya ang lamig kaya bahala na..sinuot ko ang iacket niya. Ang bango infairness.. Si champ kasi ung tipo na kahit makita mo syang pawis na pawis pero mukha padin syang mabango. Siguru dahil maputi sya talaga at malinis tingnan.
Champ; di ka sanay sa malamig no
Zephy; huh? Hindi eh
Champ: pag naging performer kana. Lahat nang lugar na kakantahan mo malamig
Zephy: performer talaga?
Champ: pustahan tayo, sisikat ka
Zephy: pano kung hindi?
Champ; edi mali ako
Zephy; baliw ka
Medyo natutuwa ako na sa wakas nag uusap nadin kami.. 5 oras pa kami magkakasama . Wala din kami choice talaga kundi mag usap
Champ; pero kapag tama ako. Kailangan hanapin mo ko and magpasalamat ka sakin.
Zephy; bat naman ako magpapasalamat?
Champ; kasi nagkatotoo ang sinabi ko
Zephy: weird huh?
Its almost 6 pm ng makarating kami sa last stop namin ng tour. Mula sa kinatatayuan namin. Kita ang mount TAAL. Ang ganda.
Champ: first time ko dito. Isa to sa reason bat ayaw ko sumama sana sa tour na to
Zephy: huh?Bakit naman ? For me ito nga pinaka gusto ko
Champ: sabi ko kasi sa sarili ko, di ako pupunta dito unless kasama ko ang gf ko or magiging asawa
Natawa ako sa sinabi nya
Champ: bakit ka natawa?
Zephy: wala lang , so pano kung di ka makapag asawa ? So di ka talaga pupunta dito?
Umiling sya
Zephy: aww. Kaso di nangyari ung gusto mo.
Champ: oo nga.. ok lang, atleast kasama ko ang taong gusto ko.
Tapos nagkatinginan kami. At sabay na tumawa. Diba mga baliw ?
YOU ARE READING
hey Zephy!
Teen FictionA story based on highschool love story.. Paanu kung pagkalipas ng higit pitong taon..nagkita kayo ulit ng taong minsan mong minahal..mapagdudugtong kaya ng isang kanta ang dating pagmamahalin na naudlot dahil sa mapaglarong tadhana? (Ang istoryang i...