Daha bir kaç günlükken yetimhanenin kapısında bulunan Umay'ın hayatı başarı ve zorluklarla ilerlemektedir. 17 yaşında dahi zekasına sahip ve müzik dehası olarak yaşamını sürdürürken ailesinin hayatına dahil olmasıyla hersey tepetaklak olmuştur. Güç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günler ilerlerken karnımda büyümeye devam ediyordu. Şuan oturduğumuz koltukta Cihangir sürekli sağ topuğunu yere vurarak heyecanla derin nefesler alıyordu. İlk başka Cihangir'i umursamayıp bol beyaz elbisemin üzerinden beşinci aya girdiğimizi bağıran karnımı sevdim. Bir süre sonra hızlıca ayağa kalkıp ileri geri giden kocamı izlerken, iyice ortaya çıkan karnımı okşayarak kıkırdadım.
"Cihangir evlenirken bile bu kadar heyecanlanmamıştın." Dediğimde bana dönüp, dehşet dolu ifadesiyle, "Umay üçüncü cinsiyet ultrasonumuz. Bir aydır cinsiyetlerini öğrenemedik. Ben sana demiştim eve alalım o makineden diye."
Kendimi tutamayarak kahkaha atmaya başlamıştım. Çocuklarımız cinsiyetlerini göstermek için asla bir eylem yapmıyorlardı. Bu durum Cihangir'i daha da merak ettirirken ben isimlerine bile karar verdiğim ikizlerin erkek olduklarına emindim. Bugün kesinleşince isimlerini herkese söylemeyi düşünüyordum.
Asistan doktor hızlıca muayene odasının kapısını açarken Cihangir'e göz devirmiştim. Sabah dokuzda olan randevuya sekiz buçukta gelip olmayan doktora bir sürü laf etmişti. İçeri girdiğimizde doktor gömleğini giyen doktorumuza manidar bir bakış atıp Cihangir'i gösterdiğimde anlıyorum dercesine tebessüm etmişti.
Yatağa uzanıp elbisem yukarı sıyırırken üzerime hemen örtü örten Cihangir'e gülümseyip, heyecandan titreyen elini tuttum.
Doktor, "beş aylık olduklarında hareketleri hızlandığından görmemiz çok muhtemel." demişti.
Cihangir, "bu seferde göstermezlerse doktor hanım kusura bakmayın ama siz ve ultrason eve geliyorsunuz." Gülümseyerek ekrana bakan doktor bir süre sonra,
"buna gerek yok Cihangir Bey, ikisi de bu sefer cinsiyetlerini göstermek için çok istekliler." Cihangir doktorun ağzından çıkacak kelimeleri beklerken beni de heyecan sarmıştı.
Bana dönerek, "ikisi de erkek." Dediğinde neşeyle kahkaha atmıştım. Cihangir şaşkınlık ve sevinçte, "benim oğullarım." Demişti.
Şakağımdan öperken, "iyi bari üçüncüyü yapmak için çok beklemeyiz, o kız olur." Dediğinde doktor kendini tutamayarak gülmüştü. Cihangir'e ters bakış atsam da mutluluk sarhoşu kocam anlamamıştı.
Kontrollerini bitiren doktorumuzla masasına geçtiğimizde, "beş aylık süreç çok güzel geçti. Erken doğum riski gözükmüyor ama biz yine takip edeceğiz. Hamile eğitim grubu nasıl gidiyor?"
Aklıma gelen şeyle alev alan bakışlarımı Cihangir'e yollamıştım. Bir ay önce hamilelik ve ebeveynlik için bir gruba katılmak istemiştim. Cihangir bey toplu etkinlikleri sevmese de kabul etmişti. İki hafta devam edebildiğimiz grup hocası Cihangir'in sürekli eğitimlerde darlaması üzerine bizi gruptan çıkarmıştı. Cihangir kendine göre daha profesyonel bir hoca bulup eve gelmesi için ayarlamıştı.
Cihangir hafifçe öksürerek, "grup eğitiminden ziyade bireysel eğitim almaya başladık. Malum hamile yogasını da özel alıyoruz." Evet başka Cihangir'ce iş, hamile karnım ile çok çekici oluyormuşum ve hamile yogasına gelen tipleri beğenmediğinden onu da evde özel hocadan alıyorduk. Doktor hanım sessizce kafa sallayıp, dikkat etmemiz gerek hususları söyledi. Özellikle ilişkiye iznimiz olduğunu söylediğinde utansam da rahatça nefes almıştım.
