Bölüm :22 "İntikam"

1.1K 116 178
                                    

Bölüm: 22 "İntikam

"Her servet sahip olmak isteyeceğin kadar temiz olmaz "

Cansu

"Burayı nasıl buldun?" Yıllar sonra ilk kez gördüğüm anneme baktım. Hala ilk günkü kadar genç ve güzel gözüküyordu. O sarı saçlarla çirkin gözükmesi imkansızdı. Bir zamanlar sarı olan saçlarıma dokundum.

"Kolay olmadı" Kucağındaki çocuğa sarıldı.

"Anne bu kim?" dedi sarışın küçük kız.

"Ablan tatlım"

Beş yıl önceki halimi hatırladım. Attığım çığlıkların otel odasında yankılandığı güne dönmüştüm. "Anne gitme!"

Öfkemin geri geldiğini hissettim. Küçüklüğümün ikizi olan kıza dokundum.

"Diğer odaya git" dedim buz gibi bir sesle. Öfkemi masum bir çocuktan çıkarmak istemiyordum.

Annesine baktı. Ondan onay alınca hızla yanımızdan uzaklaştı.

"Ne yüzle buraya geldin?" diye bağırdım. Hangi yüzle buraya gelmişti? "O şerefsizin verdiği para mı bitti?"

Gözleri doldu. Ağlamamak için kendini zor tutuyormuş gibi bir hal aldı.

"Rol kesmene gerek yok" dedim timsah gözyaşlarını tutmaya çalışan kadına. "Eve getirdiğin sevgililerin kadar aptal değilim."

Onu hergün farklı bir adamla görüyordum. Bu adamlar varlıklı sayılabilecek aptal insanlardı. Paralarını onun için harcamaktan asla çekinmiyorlardı. Şuan hala öylemiydi bilmiyorum. Ama bu umrumda bile değildi.

"Gerçekten çok üzgünüm" gözyaşları akmaya başladı. "Lütfen affet beni kızım"

"Hadi ama sana rol kesme dedim!" diye bağırmaya devam ettim. "Gerçekten hangi yüzle buraya geldin?"

"Çok pişmanım" Elini elime uzattı. Elime kızgın demir değmiş gibi geri çektim. Hala rol kesiyordu.

"Eroin bağımlısısın sen bu yüzden buraya geldin" dedim ondan uzaklaşarak. "Artık kimseyi kandıramadığın için buradasın. Ama yanlış yerdesin"

Gözyaşlarını elinin tersiyle sildi. "Hala fazla zekisin" Gerçek yüzünü gösteriyordu. "Param bitti ve son sevgilim de beni kapıya koydu. Gidecek bir yerim yok"

İşte benim tanıdığım kadın tam da buydu. Eroin bağımlısı, kızını satan bir pislik.

"Sadece birkaç gün burada kalsam yeter"

"Dalga mı geçiyorsun?" diye bağırdım. "Beni sattın sen! SATTIN"

"Adam zengindi daha ne istiyorsun nankör?" diye bağırdı. "Şu zekanı biraz daha kullansaydın şuan tüm mirasın üstüne çökerdin."

Bu kadını parçalara ayırmak istiyordum. Yıllar sonra evime gelmiş ve nankör olduğumu söylüyordu. Hayır ağlamayacaktım.

"Sadece bir hafta" dedim arkama dönerek. "Bir hafta sonra evimden defolup gideceksin"

Daha fazla bir şey söylemeden dışarıya çıktım. O bir haftayı sadece o günahsız çocuk için vermiştim. Yoksa sonu benim gibi olacaktı.

Beni bekleyen araca ilerledim. Bugün çekimlerim vardı ve hayalimi daha fazla ertelemek istemiyordum.

"Seni beklerken kahve aldım" elindeki kahveyi bana uzattı. Teşekkür edip uzattığı kahveyi aldım.

Kırk beş dakikalık bir yolculuktan sonra çekim alanına geldik. Kıyafetlerimi değiştirip kendimi kameraların önüne bıraktım.

BİR KABUSUN ORTASINDA  (Tamamlandı)Where stories live. Discover now