BİR KABUSUN ORTASINDA (Tamamlandı)

Bölüm:12 " Kavga"

Bölüm :12 "Kavga"

"İzle ve öğren"

Arya

Ayağım arabanın zemininde ritim tutarken bedeninin bir parçası haline gelen bilgisayarını kurcalayan Arda'ya döndüm.

Parmakları ustalıkla klavyede gezdiriyor, asla anlayamayacağım ekranların ana ekrana gelmesine neden oluyordu.

"Bilgisayarda gerçekten iyisin"

Başını bana çevirdi. Saatlerdir ekrana bakmaktan yorgun düşen gözleri baygın bakıyordu.

"Hı?"

"Yok bir şey" diye geçiştirdim. Anlaşılan beni duymayacak kadar dalmıştı.

"Sence süpürgeli cadının neyi var?" Başını önde oturan Cansu'ya çevirdi. Bu sabahtan beri durgun olan Cansu Arda'nın sesini duymayacak kadar düşüncelere dalmıştı.

"Bilmiyorum" dedim omuz silkerek.

"Süpürgesini kaybeden cadı da hiç çekilmiyor." dedi Arda hala alaycı tavrıyla. "Acaba ona yeni bir süpürge vermesi için Harry Potter 'ı mı çağırsak? "

"Dalga geçme lütfen" dedim düşüncelerine hapsolan Cansu'ya bakarak. "Bir derdi olmalı"

Saat akşam sekizi geçmişti. Türkiye'nin saygın holdiklerinden birinin önünde -arabanın içinde bile olsak- durmak rahatsız hissetmeme neden oldu. Savaş ve Barış yarım saat önce araçtan inmiş ve gözden kaybolmuşlardı. Biz ise araçta bekliyorduk.

"Yarım saattir yoklar. Bir sorun çıkmış olabilir"

"Merak etme" dedi Arda ekranı bana çevirirken. "Onlar ne yaptıklarını iyi biliyorlar"

Savaş

"İzle ve öğren"

Barış'a göz kırparak yorgunluktan bayılmak üzere olan kadının yanına ilerledim. Siyah saçları son on dakikadır gördüğümüz diğer çalışanlar gibi aşağıdan toplanmış, siyah takımı yeni ütülenmiş gibi dümdüzdü.

Yanına vardığımda omzuna çarpıp, elindeki dosyaları hafif esen rüzgara bıraktım.

"Pardon" dedim dağılan kağıtları toplamak için eğilirken.

"Önüne baksana" diye bağırdı. Dizlerinin üzerine çöküp dağılan kağıtları toplamaya başladı. "Neden dikkatli olmuyorsun ?"

Kafasını kaldırıp yüzüme baktı. Az önceki öfkeli hali yerini şaşkınlığa ve mahçubiyete bıraktı.

"Haklısınız. Kusura bakmayın" dedim ağzımın içine düşecek olan kadına bakarak.

"Önemsiz bir şeydi." dedi aceleyle. "Asıl siz kusura bakmayın"

Karşımdaki kadının yüz seksen derece değişmesi gülmeme neden oldu. İnsanların dış görünüşüne göre tepki vermesi komikti.

Sabahtan kalan yağmur düşen kağıtların bir kısmını ıslatmıştı. Islak kağıtları ona uzatırken dün gece Barış'a gösterdiğim çekici gülümsememin dudaklarıma yayılmasına izin verdim.

"Benim suçum" dedim doğrudan gözlerine bakarak. "İsterseniz size kahve ısmarlayayım. Hatamı düzeltmez ama..."

"Ahhh tabi ki" dedi büyük bir heycanla. Yüzündeki makyaja daha fazla tahammül edemeyerek başımı çevirdim. Sanki filli boyanın ayaklı reklamıydı.

Bizi izleyen Barış'a işaret vererek yürümeye başladım. Kadın oltaya gelmişti. Şimdi işin son kısmı kalmıştı.

Arya