Journey: To Another World

Chapter 80

*UNKNOWN*
Nakatanaw ako sa labas ng bintana nang bumukas ang pinto.

"my Queen" hindi ko siya nilingon at nanatiling nakatingin sa labas gamit ang walang emosyong mga mata.

"about the Anniversary of the King and Queen of Loran" lumingon ako sa kanya at lumapit.

"don't worry, i'm going" tipid na ngiti lang ang ibinigay ko.

"hanggang kailan ka magiging ganyan. Matagal na panahon na ang nakalipas" nawala ang ngiti ko habang nakatingin sa malamig niyang mata.

"it's been 23 years my Queen" years?

"hah, ganun na pala katagal" tumalikod ako at lumapit sa bintana.

"feels like yesterday" parang kahapon lang na iniwan ko siya.

"i can't blame you for being like that, my queen...i know" hinarap ko siya bago hinawakan ang kamay.

"don't worry my King...i won't go back there anymore...this is my home" matipid na ngiting sagot ko sa kanya. Napabuntong hininga pa siya bago hinawakan ang kamay ko.

"i hope so" kamukhang-kamukha niya ang anak kong lalaki.

"i'll attend the party. I'm sure nandun sila. Matagal ko na silang hindi nakikita. Masyado yata silang busy sa pag-aaral" natatawang sambit ko.

"they're fine my queen. I'm sure" ngumiti nalang ako at yumakap.

Thank you my king...kahit na alam mo ang totoo, hindi ka man lang nagtanim ng galit sa'kin.

-

*ASTRED*
Hindi ako lumalabas ng kwarto dahil nawala ang isang contact lense ko. Ayokong makita nila ang mata ko.

"Red?" tumayo ako at binuksan ang pinto.

"i don't want to go to school" napahinga siya ng malalim at tumango.

"i'll do something" ngumiti nalang ako sa sinabi niya.

"don't go anywhere okay? Just stay here. Baka may mangyare na naman sa'yo" huh?

"what do you mean?" alam ba niya na may nangyare sa'kin dati?

"nothing. Just stay here" ginulo niya lang ang buhok ko bago tumalikod. Sinara ko ang pinto at naupo sa kama.

'Blaze, are you okay?'

Nanghihina kasi ako.

'i'm not'

Konti nalang.

Lumabas ako para magpahangin. Gusto kong mawala ang panghihina ko. Magkapareho kami ni Blaze ng nararamdaman. Malapit na siyang makawala.

'don't worry, malapit ka nang maka--'

Hindi ko na natapos ang sasabihin, nahinto din ako sa paghakbang pababa ng hagdan.

K-kuso!

Lalo akong nanghina.

'kaibigan?'

Biglang gumaan ang pakiramdam ko na parang may lumabas sa katawan ko kasabay ng biglang pagdilim ng paningin ko.

"How unlucky"

Sino yun?

'Red'

Napamulat ako bago naupo. Hindi na ako magugulat kung nasaan ako.

'Ariah? Why?'

Tinawag na naman niya ako.

'are you okay? You look pale'

Hinawakan ko ang mukha ko. Ganun ba?

'nagawa mo na ba? Nahanap mo na ba kung sino ka?'

Tanong niya. Pinakatitigan ko ang kamay ko nang may biglang lumabas na snowflakes.

'it seems like my mother is an ice user'

Yun palang ang nalalaman ko.

'kailangan mong malaman ang dapat mong malaman at gawin sa lalong madaling panahon, Red. Malapit na...he's moving, and he's going to take you'

Nilingon ko siya nang may pagtataka.

'is it that King? The one you're talking about?'

Tumango siya habang may lungkot ang mata.

'alamin mo kung ano ka sa mundong to, kailangan mong malaman, Red'

Hindi ko mapigilang kabahan dahil sa sinasabi niya.

'anong kailangan niya? kung gusto niya akong kunin o patayin. Bakit niya kailangan gawin yun? Hindi ko siya kilala at wala akong ginagawa sa kanya'

Aaminin kong natatakot ako. May Haring gustong kumuha at pumatay sa'kin. He's a King for goodness sake!

'may mga tao sa paligid mo na alam ang tungkol sa'yo'

Nagtataka ko siyang tinitigan. Anong ibig niyang sabihin?

'remember what i told you? Lahat ng nangyayare may dahilan'

May dahilan? May nakakaalam pero pinipilit nilang tinatago? Sila lang ang nasa isip ko...dahil sila ang nakakakilala sa'kin. Ni hindi nga sila nagulat nung nakita nila ako. Ibig sabihin, alam nila.

-

*KEELAN*
Nakasandal lang ako sa pader habang nakatingin sa kanyang walang malay na nakahiga sa kama ko. Her room is locked kaya hindi ako makapasok.

Tsk! Sakit sa ulo. Nilapitan ko siya at naupo sa tabi niya. I check her pulse. Mahina ang pulso niya nung nawalan siya ng malay sa hagdan, pero mukhang okay na.

Napaupo siya habang nakapikit.

"tired" bumalik siya sa pagkakahiga. She looks comfortable on my bed.

"get up" nagmulat siya at agad na napaupo.

"a-ah, where am i?" mukha siyang nanghihina.

"my room" napatingin pa siya sa kamay bago hinawakan ang dibdib.

"he's gone" huh? Who is she talking about.

"i don't care who's gone, since you're awake, get out of my room now" naawa lang ako sa kanya kaya dinala ko siya dito.

"can i stay here for a while? I'm tired" tsk! Talagang bumalik pa sa pagkakahiga.

"such a pain" i lift her up and carried her. I want to throw her out the window.

"h-hey, w-where are you taking me?" ang ingay niya.

"in hell. I'm taking you there" binuksan ko ang pinto pero agad akong napahinto nang mapansin na ang lapit niya.

"y-you can't be serious. I thought we're okay...p-papatayin mo na ba ako?" i stopped when i landed my gaze on her naked blue eye.

"nice suggestion. What do you want me to do? Hang you? Stab you? Slit your throat? Should i fed you to a  monster? Choose" i saw her gulp with her eyes wide open.

"u-uhm. P-pwedeng wag na? Postpone mo nalang kasi ano...kasi" i can't seem to look away.

Her eyes are charming.

A/N:
Don't forget to vote, comment and of course, follow me at my account.

Thank you in advance!