Boss အဆိပ္​မျပင္းလြန္းနဲ႔...! [Zawgyi]

၆၇။ ဇာမဏီ၏ ခြန္​းသံသာ (၁၆)

ဇာမဏီ၏ ခြန္​းသံသာ (၁၆)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ခ်ဴနင္းထြက္သြားၿပီး ေနာက္ရက္မွာပင္ သူမ ေသသြားၿပီဟူေသာ သတင္းမ်ား ျပန္႔လာသည္။ ခ်ဴရယ့္မွာ သူမအေပၚ သံေယာဇဥ္ရွိေနေသးသည့္အတြက္ သူမ အသတ္ခံရသည္ကို ၾကားေသာအခါ ေဒါသထြက္ေလေတာ့သည္။ ယဲ့ခ်င္းခ်ိဳးက ဂိုဏ္းသားမ်ားကို ခ်ဴရယ့္အား တျခားေနရာသို႔ အရင္ေခၚထုတ္သြားေစသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ အဝတ္စဖံုးထားေသာ အေလာင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ စိတ္မွာ သံသယမ်ား ျပည့္ႏွက္လာသည္။

'ငါ အေလာင္းကို ေသခ်ာေဖ်ာက္လိုက္ပါတယ္... ဘာလို႔ အခု ဒီကို ျပန္ေရာက္လာတာလဲ... မဟုတ္မွလြဲေရာ ငါ ခ်ဴနင္းကို သတ္လိုက္တာ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတြ႕သြားၿပီး သတိေပးတဲ့ သေဘာနဲ႔ ဒါကို ပို႔လိုက္တာမ်ားလား...'

ယဲ့ခ်င္းခ်ိဳး အခန္းတြင္းသို႔ မ်က္ႏွာ မသာမယာႏွင့္ ျပန္ဝင္လာသည္။ ခ်ဴရယ့္က ခန္းမအလယ္၌ ထိုင္ေနသည္။ သူမကို ေတြ႕သည္ႏွင့္ သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ား နီျမန္းသြားေတာ့သည္။ ယဲ့ခ်င္းခ်ိဳးလည္း ရင္ထိတ္သြားမိသည္။ သူမ ေရွ႕ဆက္မေလၽွာက္ေတာ့။ ခ်ဴရယ့္ကသာ ေျပးလာၿပီး သူမကို ဖက္ထားလိုက္သည္။ "ဂိုဏ္းခ်ဳပ္..."

ယဲ့ခ်င္းခ်ိဳး တစ္ကိုယ္လံုးေတာင့္တင္းသြားေတာ့သည္။ ခ်ဴရယ့္ သူမႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာမၽွမရိပ္မိေသးတာ ေသခ်ာေတာ့မွ သူမ သူ႔ေက်ာကို အသာပုတ္ေပးလိုက္သည္။ "သူက မေကာင္းတာေတြ လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ငါ နင့္ကို ကူညီၿပီး သူ႔အတြက္ ကလဲ့စားေခ်ေပးမွာပါ..."

ခ်ဴရယ့္ရုပ္ရည္က မဆိုးလွ။ ရုပ္ေခ်ာသည္ဟု ေျပာလို႔ရသည္။ ယဲ့ခ်င္းခ်ိဳး သူ႔ကို မႀကိဳက္တာေတာ့မဟုတ္၊ သူ႔အဆင့္အတန္းက သူမကို မမီဟု ေတြးမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ယခု သူတို႔ အတူအိပ္ခဲ့ၿပီးၿပီဆိုေတာ့  မူေနစရာလည္း မလိုေတာ့။

ေနာက္ဆံုး ယဲ့ခ်င္းခ်ိဳး၏ ႏွင့္သိမ့္ေပးမႈက ေနရာေျပာင္းကာ အိပ္ရာထဲေရာက္သြားေတာ့သည္။ သူတို႔ ၿပီးသြားေတာ့ ခ်ဴရယ့္ေမာဟိုက္စြာ အိပ္ရာထဲ လွဲေနရသည္။ မ်က္ခြံမ်ားေလးလံလြန္း၍ မ်က္လံုးပင္ မဖြင့္ႏိုင္ေတာ့။

ယဲ့ခ်င္းခ်ိဳးကေတာ့ ႏြမ္းနယ္ျခင္းအလ်င္းမရွိေပ။ ထိုအစား သူတို႔အဝွာျပဳၿပီးသည္ႏွင့္ သူမပို၍ အားအင္ျပည့္လာသလို ခံစားရသည္။ သူမ အသားအေရမ်ားပင္ အေရာင္အဝေတာက္ပၾကည္လင္လာသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ခ်ဴရယ့္ကို သူမလွည့္ၾကည့္ရင္း သူမ မ်က္ႏွာထားက ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ဟန္ျဖစ္သြားေလသည္။ သူမ လက္သေကၤတအခ်ိဳ႕ေဖာ္လိုက္ရာ ေရနဂါးတစ္ေကာင္ ေပၚလာေလသည္။ 'အသံုးခ်ခံဓာတ္တဲ့လား... အသံုးသာမွန္မယ္ဆိုရင္... ဘယ္သူက အသံုးခ်ခံရမလဲဆိုတာ မေသခ်ာေတာ့ဘူးမဟုတ္လား...'