LOFREHO Warriors

CHAPTER 32

Chapter 32

Pareho kaming nanatiling walang imik sa isa't isa ng kalahating oras. Lumamlam lalo ang mga mata niyang nakatitig sakin.

"Okay," pagbasag niya sa katahimikan. "Let's scratch this." he smiled. "I love you, my lofreho." napaatras pa ako nang unti-unti siyang lumapit sa akin na ikinatawa niya. Ang isang kamay niya ay nakahawak sa bewang ko habang ang isang kamay niya ay humahaplos sa panga ko.

I gulped as he tilted his head and his lips landed on mine. Napapikit nalang ako nang unti-unti niyang igalaw ang labi niya sa akin. Napaurong na ako hanggang napakapit na ako sa dulo ng lamesa dahil sa pagdiin ng hawak niya sa panga ko at mas lalong pag-angkin sa labi ko.

"Caspien.." pagsambit ko sa pangalan niya nang maramdaman ang paglakad ng halik niya sa panga ko papunta sa leeg.

"You sounds sweet while saying my name, baby." sinabi niya iyon na nakalapat parin ang labi sa leeg ko. I almost hit his goddamn face as I feel him biting my neck.

"Fuck you Captain!" mabilis ko siyang itinulak. Napatalikod ako sa kanya at napahawak sa leeg na kinagat niya. I can touch his kiss mark. "Fuckshit!" mabilis ang pagkabog ng dibdib ko.

Narinig ko ang pagtawa niya at nang yakapin niya 'kong patalikod ay pabulong nalang akong napamura. Pilit niyang inalis ang kamay kong nakatakip sa leeg ko, at hinuli ang pareho kong kamay para hindi makagalaw.

"Hickeys looks good on you, baby." dinampian niya pa ng halik at tinawanan ang reaksyon ko.

"Lumayo ka nga! Masasapak na talaga kita!"

Pinaharap niya 'ko sa kanya. He kissed my hands in front of my eyes. "I'm sorry sa sinabi ko kanina. I didn't mean it. I'm sorry." paulit-ulit niyang dinampian ng halik ang kamay ko.

Hindi na ako nagsalita at tipid lang na ngumiti sa kanya.

May kausap siya sa radio niya at nagmamadaling umalis. Bago ako lumabas ay tiningnan ko muna sa salamin ang leeg ko.

"Ang tanga mo talaga, Elle." may ipinahid akong cream at inayos ang collar ng uniform ko para hindi mahalata bago ako lumabas.

We do some check for our patients. Nang matapos kami ay lumabas na ako at nakita si Shekinah. She's smiling at me, and I know that's for irritating me. Lumapit siya sakin na magkakrus ang mga braso.

"Sumugal ka parin kay Captain. Hindi mo ba napapansin ang trato namin sa isa't isa?" tanong niya pa na kala mo ay magiging interesado ako sa mga sasabihin niya. "Walang iba sa trato niya sayo. We have a mutual feelings before, at mahirap burahin iyon. Hindi ko sinasabi 'to para sirain kayo, pero parang gano'n na nga. Pampalipas oras ka lang niya."

"Ten billion dollars. Iharap mo sakin ang pake ko."

Ngumisi siya kaya ngumisi rin ako ng nakakaloko. Paano ko bang irerespeto ang sundalong kagaya nito? Ano bang ginawa ni Captain dito at akala mo ay makikipag-agawan ako. Seriously? At this time of war, she's confronting me for a man?

Parehong seryoso ang mukha naming dalawa nang lumapit si Lukariah.

"Velasco, pinapatawag ka ni Sergeant Santos."

"Bakit daw?" tanong niya sa lalaki.

"Ipapatawag ka pa ba niya kung sinabi na niya sa akin?" may pagka-sarkastiko na sagot niya.