LOFREHO Warriors

CHAPTER 11

Chapter 11

Panandalian akong natigilan habang nakatitig sa mansyon ni General Ramos. Its an old style. Halatang mga antique na kagamitan ang ginamit sa bahay na ito. Parang masasalamin sa bahay na ito ang nakaraan.

"Aren't you going inside?"

Agad akong natalima nang marinig ang boses niya sa tabi ko. Hindi ko man lang napansin na kami nalang dalawa ang nasa labas.

Hinawakan niya ang braso ko at hihilahin na sana ako paloob pero kaagad ko iyong binawi. "Can you please stop what you're doing? Bakit ba dikit ka ng dikit sakin? How I hate that attitude of yours."

"Sorry then. I can't stop it, I feel comportable when I'm with you."

The clingy soldier with his flirty lines again. I let out an amused smile that makes his eyes widened.

"Really, Captain? You felt comport while teasing and annoying me?" he slightly shook his head with the smile on his rosy lips. "Should I say sorry too...because I am not." naglakad na akong papasok.

Pero bago pa ako tuluyang makapasok ay narinig ko na naman siya.

"I told yah. The war isn't gone over, pero lumalayo kana. Are you scared of me, baby?"

Hindi ko nalang siya pinansin at nagpatuloy na papasok.

Scared, huh? Ano namang ikatatakot ko sa kanya? His flirty lines with his fascinating smile? Thats insane. Yes, I'm an open minded person and I know from the very beginning na ako ang pinatatamaan niya sa mga salita niya. Simula palang noong una ko siyang nakita sa oath taking namin ay titig niya kaagad ang una kong napansin.

May mga lalaki rin naman na nagpaparamdam sa akin noon but they doesn't have the guts like this Captain's have. Having a cold personality doesn't mean of being numb on what's happening around you. Marunong akong makiramdam. And that clingy soldier, its too obvious that he likes me. And having that thoughts, giving me goosebumps.

I remain silent while listening to their funny conversation. Ano bang sasabihin ko? Mukha bang may isasabat ako?

"Matanong ko lang, General." mukhang seryosong tanong ni Ethan kay General. Ngiting-ngiti naman niyang hinintay ang itatanong nito. "Ano ba 'yung Lofreho? I really wondering what does it mean."

Ngumiti si General dahilan kaya mas lalong lumabas ang gandang lalaki nito, kahit medyo may edad na siya. Tumingin siya sa mga sundalong kasama namin ngayon bago nagsalita.

"Actually, ilang henerasyon na rin ang dumaan at ilang heneral na rin ang tumayo bago pa ako. Its been a century since Lofreho Task Force Army founds. At lahat ng parte ng LTFA ay alam ang history nito." tumingin siya sa aming mga army nurses and doctors. "You guys are already a part of LTFA, kayo na ang makakasama namin sa lahat ng pupuntahan namin. So, let them know the history of this task force."

Narinig ko ang mabigat na buntong hininga ni Ethan. He look annoyed. Dahil hindi parin nasasagot ang tanong niya. Psh.

Zephyr cleared his throat before speaking. "General William Quintos and Army Nurse Sanya Legazpi death on a war year 1895, a war against terrorist happened on Mindanao. They are lovers. Actually, hindi pa Lofreho ang tawag dati sa task force nila. But then, nasaksihan ng lahat kung paano nila nilabanan ang mga terorista and how they sacrifice their life for our country's sake. Ang sumunod na itinalagang heneral ang nagpalit ng panibagong tawag dito, which is 'yon nga Lofreho task force army. Na-dedicated para sa dalawang bayaning magkasintahan."