SYMPATHY FOR THE DEVIL (COMPLETED)

CHAPTER FIFTY-ONE (Sold out)

            Kumunot ang noo niya. "Ano?"

            Lumapit ako sa kanya at hinawakan ko ng mariin ang hospital gown niyang suot.

            "The fucking witness. Did you sell her out? Did you tell anyone about her?"

            Painis niyang inalis ang pagkakahawak ko sa suot niya at ibinaling sa iba ang mukha.

            "Hindi ko alam ang sinasabi mo, Gabriel. Shit. Ikaw ang may kasalanan kung bakit ako nandito sa ospital. Ano ang ginawa mo? Muntik na akong patayin ng mga gagong iyon," padaing na reklamo niya.

            Dinukot ko ang baril ko at itinutok sa mukha niya.

            "And I can do that. Fuck you, Vic. Pinagkatiwalaan kita." Humihingal ako sa galit.

            Nanlalaki ang mata niyang nakatingin sa akin.

            "G-Gabriel! Ano ba? Anong ginagawa mo?" Gulat na gulat siya.

            Dinukot ko sa bulsa ang cheke at ihinagis sa mukha niya.

            "You sold my fucking witness. Sinabi mo kay Jorge Baldomero ang tungkol sa kanya kapalit ng perang ito. The fuck did you do that?" Ang sama ng loob ko. I felt betrayed. Sa totoo lang, siya na lang ang natitirang tao sa presinto na alam kong straight. Hindi nababayaran.

            Sumeryoso ang mukha ni Varona at masamang tumingin sa akin.

            "Kailangan ko ng pera, Silva. Konting information lang naman ang ibinigay ko sa Jorge na iyon. Konting information at one hundred thousand agad ang kapalit. Kung alam ko lang na ganyan ang kapalit ng mga alam ko, matagal ko ng ginawa at mas malaki pa ang siningil ko. Hindi mo ba nakikita ang nangyayari sa atin? Clown tayo sa presinto. Our bosses don't take us seriously dahil straight tayo pareho. Pero na-realize ko, 'tangina, I am putting myself on the risk just to save these people? Tapos magkano ang bayad sa atin? Hindi pa nga kayang makakabili ng isang Jordan shoes."

            Pakiramdam ko ay binagsakan ako ng langit sa narinig na sagot niya. Of all people, sa kanya ko pa iyon narinig. Siya na nakilala kong straight police officer na kahit kailan hindi puwedeng mabayaran.

            "Ano ang mga sinabi mo kay Jorge?"

            Nagkibit lang ito ng balikat. Napangiwi pa ng gumalaw.

            "Wala. Tungkol lang sa witness. Kung sino ang lalaking tumulong sa kanya."

            "Son of a bitch," sa narinig ko ay malakas ko siyang sinuntok. "Hindi mo alam ang consequence ng ginawa mo."

            "The fuck, Gabriel!" Napangiwi ito habang hawak ang pisngi.

            Magsasalita pa sana ako nang tumunog ang telepono ko. Si Cesar Valderama ang tumatawag sa akin. Nanatiling nakatutok kay Varona ang hawak kong baril nang sagutin ko ang tawag.

            "Mr. Valderama," nagngangalit ang bagang ko habang ang sama ng tingin sa lalaking nasa kama.

            "Gabriel," nanginginig ang boses nito. "I need your help. My daughter is missing."

            Kumunot ang noo ko. Shit. Hindi ba kasamahan ni Martin ang kumuha sa kanya kanina?

            "She went home. Naiwan sila dito ni Martin. Iniwan ko sila pero pagbalik ko wala na sila dito. Gabriel, baka nalaman na nila ang totoo sa anak ko." Ngayon ay tuluyan ng umiiyak ang kausap ko. "Tulungan mo ako. Sasabihin ko na lahat ang totoong nangyari sa anak ko pero tulungan mo ako."