SYMPATHY FOR THE DEVIL (COMPLETED)

CHAPTER TWENTY-FOUR (Favor)

You can't fix yourself by breaking someone else.

----------------------------

Elodie's POV

Siniguro kong mahigpit ang pagkakatali ng mga kamay ni Pol sa kinauupuan niya habang wala siyang malay. Sinubukan ko pang kalagin iyon pero natapatango-tango ako dahil talagang mahihirapan na siyang makaalis dito. Tumingin ako sa paligid namin at sobrang dilim. Heavily tinted din ang kotse niya kaya walang mag-iisip na may tao sa loob ng kotse na ito. Na-survey ko na rin ang buong lugar. Walang mga cctv cameras sa paligid. Kaya pala talaga alam na alam niya ang lugar na ito. Siguro dito niya dinadala ang mga nabibingwit niyang lalaki.

Marahang umungol si Pol at napapangiwi pa habang nagpipilit na gumalaw. Nakita kong nataranta siya nang pagmulat niya ng mata ay makita ako tapos ay nakatali siya sa kinauupuan niya.

"Relax." Tanging sabi ko. Hindi ko na nilakihan ang boses ko. Pinabayaan kong boses babae ang narinig niya.

Kumunot ang noo niya. "What the hell is this? Alan?" Taka niya ay nagpipilit na makaalis sa pagkakatali.

"Don't waste your time. Hindi ka makakaalis sa pagkakatali na 'yan. I've learned from the best," sagot ko at tinanggal ko ang suot kong wig. Sunod kong inalis ang fake eyebrows ko at sideburns tapos ay ang prosthetic nose ko. Kitang-kita ko na nanlalaki ang mata niya habang titig na titig sa mukha ko.

"You're a woman?" Ramdam ko ang pandidiri sa boses niya nang sabihin iyon.

Ngumiti lang ako ng nakakaloko sa kanya at ngayon ay mukha na ni Evie ang nakikita niya.

"I know you. You're the daughter of Cesar Valderama. You're..." hindi siya makapaniwala. Napaawang ang bibig na parang may gustong sabihin pero hindi magawa. "I knew it. It's you. You didn't die?" Ngayon ay may takot na sa mukha ni Pol.

"In the flesh." Umayos ako ng upo para lalong mapalapit sa kanya. Tingin ko kay Pol ay parang nakakita ng multo. "You thought I died?"

"Shit! Fuck!" Lalong nagpilit na makawala si Pol sa pagkakatali niya kaya malakas ko siyang sinuntok sa mukha. Agad na tumulo ang dugo sa ilong niya at umalsa ang bahaging sinuntok ko.

"You did this to me, right?" Muli ay sinuntok ko siya. Isa. Dalawa. Hindi ako tumitigil hangga't hindi namamaga ang mukha niya tulad ng ginawa nila sa akin. Agad na pumutok ang kilay niya. Namaga ang pisngi. Ang ilong. Kita kong tumutulo ang luha mula sa mga mata niya.

"I told you just let me leave. But what did you do?" Nanginginig ang mga kamay ko at muli ay pinagsusuntok ko ang mukha niya. Napapaubo na si Pol at punong-puno na ng dugo ang mukha niya.

"I-I didn't rape you. I d-didn't pull the trigger," hirap na hirap na sabi nito.

"Yes, you didn't rape me, but you let your brothers to violate me." Hindi ko namalayan na tumutulo na ang mga luha ko. "I begged over and over but you didn't listen. You didn't do anything," punong-puno ng galit ang dibdib ko. "Instead, you just watched how your brothers rape me. Hurt me. You were laughing while they were feasting on my body!"

Humagulgol ng iyak si Pol at umiling-iling. "W-wala akong magagawa. Sunod-sunuran lang ako sa mga kapatid ko."

"That's why you let them do that to me? All of you killed me. You don't deserve to live." Dinukot ko ang baril na nasa likuran ko at itinutok sa kanya. Pero kataka-takang hindi ko nakitaan ng takot ang mukha ni Pol habang nakatingin sa baril na hawak ko.