SYMPATHY FOR THE DEVIL (COMPLETED)

CHAPTER FIFTY-ONE (Sold out)

The saddest thing about betrayal is that it never comes from your enemies.
—————-

Gabriel's POV

            Dinala ko na muna si Varona sa ospital bago ako dumiretso sa presinto. Kailangan kong mag-isip. Kailangan kong makita uli ang lahat. Ang mga sinabi sa akin ay hindi ko mapaniwalaan. Tungkol kay Martin, tungkol kay Evie... Elodie. Elodie was her name. I needed to remind myself that she was alive. And those Baldomero's. Automatic na kumuyom ang kamay ko nang maalala ko ang hitsura ni Elodie nang walanghiyain ng mga tarantadong iyon.

            Diretso ako sa cubicle ko. Muling tiningnan ang case files ni Elodie. Ang case files ng dalawang namatay na anak ni Matthias. Ang report ng witness tungkol sa ginawa ni Martin. And it all makes sense now. The connections between them. It was screaming right on my face.

            Nang makita ko ang calling card ng lalaking kausap ko kanina ay napasandal ako sa kinauupuan ko. Hindi ko inaalis ang tingin doon.

            Let go of this case. Drop it. Wala ka ng magagawa dito. Hindi mo na mapipigil si Martin sa gagawin niya. Matthias and Jorge Baldomero are bound to die. And it won't be an easy one.

            But can I do it? What they were doing was against the law. I swore an oath to protect people. Can I let them to kill people without mercy? Can I let them to just play God?

            And I looked at Elodie's pictures again. Her tortured body. Her swollen face. I could picture the nightmare that happened to her. Those men who did this gruesome ordeal to her were monsters who wanted her dead.

            Tumayo ako at tinungo ang cubicle ni Varona. Naalala ko na sa kanya ko ibinigay ang case file ng witness na nagsasabing si Martin ang tumulong sa babaeng iyon. Sa dami ng inaasikaso, nagpatulong na ako sa kasamahan ko na iyon. Siya lang din naman ang mapagkakatiwalaan ko dito kaya sa kanya ko ipinagkatiwala ang witness. Kaming dalawa lang ang nakakaalam ng tungkol sa ginawa ni Martin kay Karl.

            Nagsabog ang mga papel sa mesa ni Varona. Sige ako hanap sa mga stack ng papel na naroon pero hindi ko makita ang folder. Binuksan ko ang drawers niya at napakunot ang noo ko nang makita ang isang cheke na naroon.

            Payable to Vic Varona. One hundred thousand pesos. At ang signatory ay si Jorge Baldomero.

            Kunot na kunot ang noo ko na kinuha iyon at tiningnan. Paanong magkakaroon ng ganito si Varona? At galing kay Jorge Baldomero? Hindi naman niya iyon kilala. I mean, alam niya ang tungkol sa mga namatay na Baldomero pero bakit siya bibigyan ng pera ng lalaking iyon?

            Sa isip ko ay may nabubuo na akong theory at napupuno ng galit ang dibdib ko. Padabog na ang paraan ng paghahanap ko ng papeles ng witness pero wala talaga doon. Malakas kong isinara ang drawer at ibinulsa ang cheke tapos ay tuloy-tuloy akong lumabas.

            Dumiretso ako sa ospital na pinagdalhan ko kay Varona. Ayaw pa nga akong papasukin ng nurse dahil nagpapahinga daw ito pero hindi nila ako napigil. 'Tangina, ako ang nagdala sa kanya dito at kaya ko din siyang ilabas at itapon sa kalye kung hindi niya sasagutin ng tama ang itatanong ko.

            Naabutan ko si Varona na natutulog sa hospital bed. Magang-maga ang mukha dahil sa ginawa ni Martin. Napatingin ako sa mga nakasabit na suwero sa katawan nito. Nilapitan ko siya at niyugyog ang balikat. Umungol pa ito at parang groggy nang magmulat ng mata.

            "S-Silva," tanging sabi nito at umungol dahil sa sakit na nararamdaman.

            "Did you sell out my witness?" I said that in between my teeth.