Kolyedeki Kalp | Tamamlandı

13. BÖLÜM "DÖNÜŞ"

Her şeyi aşıp, her şeyi bırakıp sana koştum. O zaman sarıl bana demiştim ya, Bana sarıldığın için teşekkür ederim.
---------------------------------

"Demir."

Tek kaşını "efendim?" dercesine kaldırdı.

"Birlikte uyuyabilir miyiz?"

Aramızda bana yıl gibi gelen kısa bir sessizlik oluştu.

Sehpadaki bardağı alıp arkasını döndükten sonra öylece odadan çıkıp gitti. Adam gitti!

Of ne rezil insanım.. soruya bak.. hep kendin uyuyabiliyordun kabuslardan sonra şimdi mi Demir ile uyuyasın geldi? tabii çekip gider adam!

Midem kasıldı, öyle bir kasıldı ki büzüşüp fasulyeye döndü sanki. Bunun sebebi ise duyduğum büyük utançtandı.

Derken geri geldi.

Oha oha oha oha oha.

Ay kabul etti yani!?

Kalbim yok.

Ne?

Ne?

Harbi ne diyorum ben?

"Kay."

"Ne?"

"Kay?"

Aptal aptal bakarken heyecandan jeton yeni düşmüştü. Kalbim çarparken tüm hüznümü korkumu unutup yana kaydım.

"Artık korkmuyor gibisin?"

"Kabul etmek zorunda değilsin.."

Kaydığım yere önce oturdu, sonra ise beni yavaşça yatırıp yanıma yatarak yorganı beni çoğunluğa alacak şekil üzerimize örttü.

Cesedim çıkacak bak.

Cesedin değil kalbin çıkacak İdil.

Doğru.

Yutkundum.

"Uyumayacak mısın?"

"Uyurum şimdi, ayrıca teşekkür ederim."

Titrek sessiz bir nefes aldığımda tebessüm edip sırt üstü yattı. Birden kolunu belime dolayıp kendine çektiğinde kafam onun göğsüne gelmiş, bedenim ise onunkine bitişik kalmıştı.

"Önemli değil."

Kalbi benimkine karşılık daha sakin atıyordu ama yine de hızlıydı. İstemsizce gülümserken kalp atışının huzuruyla uykum geliyordu yavaş yavaş.

Parmaklarım katlanmış vaziyette avuçlarıma değiyordu, elimle kafam ise onun göğsündeydi ama boşta kalan bir elim kendi belime sarılıydı. Ayrıca tam olarak kalbini duyabiliyordum.

Ellerimiz benim belimde buluşuyordu, bir eli benim belime sarılıyken diğer eliyle saçlarımı okşamaya başlamıştı tekrar.

"İyi geceler İdil."

"İyi geceler."

Sabah, 05:13

Sebepsiz yere uyandığımda gözlerimi yavaşça araladım.

Hala Demirle dip dibe duruyorduk.

Hiç kabus görmemiş, hiç hareket etmeden uyumuştum. İçimde bir huzursuzlukta yoktu..

Bunlar onunla uyuduğum için mi oluyordu?

Bilmiyorum.

Kafamı yavaşça kaldırıp yüzünü izledim. Görüş açıma en çok keskin çene hattı giriyordu, ama sakalsız olanı çünkü buraya geldiğimizde kesmişti.