Worth of Loving You (A Phase Of; Series #1)

Kabanata 33

Kabanata 33

"Baka nag palpitate lang ako kagabi..." I whispered to myself and shifted to my seat uncomfortably.

Nag-init ang pisngi ko nang maalala ang mga pinagsasasabi ni Deyan kagabi. Sa sobrang dami ay hindi ko maiproseso.

"Argh!" bahagya kong sinabunutan ang sarili nang maalala na naman kung paano ako nag-react kagabi.

Fast heartbeat. Flushed face. This kind of feeling is very familiar. Damn. Natigilan ako nang may matanto.

Maybe...it's back? That feeling is back.

Napailing ako. Hindi pwede, Yuki. Nalimutan mo na ba ang ginawa sa iyo ni Deyan noon?

Mabilis na lumipas ang araw. I fixed my messy table and sat on my swivel chair. I took out my phone and checked the date today. It's been a week since our dinner happened and it's already a week too since I last saw him. I don't know why he didn't showed up himself after our dinner! Tyaka, ayaw ko pa rin naman syang makita. Parang hindi ko sya kayang harapin.

Nang mag vibrate ang phone ko ay nakita ko ang message ni Vernon sa akin. Natigilan pa nga ako nang matanto na sa ibang tao ako nageexpect ng message ngayon.

Vernon:

MadSquare tayo mamaya.

#ghosted na naman ako.

Ako:

Kawawa ka naman.

Natawa ako dahil hindi na bago ang message ni Vernon na ganoon sa akin.

Vernon:

That bumble girl ghosted me.

Sanay na rin ako na marinig sa kanya na na-ghost sya.

Ako:

G, kaunin mo'ko mga 5 sa company.

Tinabi ko ang phone at tinapos ang mga dapat tapusin. I was a bit startled when Kara entered my office.

"Jusko Kara!" I held my chest out of shock.

Ayan Yukari, kape pa!

"Hehe. Coffee, madam." nag peace sign sya. Nilapag nya ang tasa sa mesa ko. I looked at it with horror.

"Ilayo mo sa'kin 'yan..." sabi ko nang maalala na yon ang dahilan kung bakit bumilis ang tibok ng puso ko nong nakaraan.

"Luh? Si madam choosy, mas masarap nga ako mag timpla kaysa kay Berto the Burito." umirap pa sya. Natawa ako dahil ilang beses nya nang naikwento sa akin na naiinis sya sa bagong salta na si Berto, nagpapakitang gilas raw kasi ito sa akin sa pamamagitan ng pagtitimpla ng kape ko.

"Ikaw parin ang bebe ko, Kara." I teased and smirked. Ngumiwi sya.

"Ayaw ko madam, lagot ako kay Attorney." aniya. Nanlaki ang mata ko.

"Sinasabi mo dyan?"

"Ay hindi nyo po ba alam? Palagi pong nandito si Attorney Villacruz, hinihingi po ang sched—" she held her mouth dramatically. Lalo lamang nanlaki ang mata ko dahil doon. Ano kamo? Nandito palagi si Deyan? E, bakit hindi ko nakikita?

"Hala madam. Natawag na po ang boyfriend ko, sorry po. Hello babe—Ah, nandyan ka na? Sige, papunta na ako. Bye, madam!" she waved her hand and went out of my office quickly.

"Teka lang, Kara. Wala kang boyfriend—Bwiset na 'yan, inalisan ako!" I shouted in frustration. I was really eager to know what's Deyan doing here.

I held my head out of frustration. Bakit hindi sya nagpapakita sa akin? Iniiwasan nya ba ako?