Daughter of Voldemort. (fanfic harry potter)

20. Amortentia.

De dagen gingen tergend traag voorbij, vandaag was het maandag en straks hadden we toverdranken met de griffoendors. Over twee weken was het Valentijnsbal en na Benno waren er nog jongens naar me toe gekomen om me mee te vragen. Ik wist niet waarom ik zo plots in de smaak viel bij al die jongens. Ene Magnus Stoker, van griffoendor, had gezegd dat ik rook naar lavendel. Ik vreesde dat mijn uitspraak van de eerste toverdrankles nu algemeen bekend was. Jammer genoeg voor Magnus was ik al bezet en ik zou toch nooit meegaan met een griffoendor. Als ik de jongens zei dat ik niet meekon, kregen ze altijd een trieste blik in hun ogen. Iedereen mocht me vragen, maar ik zou toch met Benno gaan. Ik liep het muffige toverdranklokaal binnen en liep naar mijn vaste tafel. Er was maar één iemand anders in het lokaal aanwezig en dat was Harry Potter, hij was verdiept in een boek. Ik besteedde geen aandacht aan hem, maar hij had duidelijk niet door dat ik er al was. Professor Slakhoorn was in de hoek van de kamer verschillende dingen op een tafel aan het zetten. Ik ging op mijn kruk zitten en haalde mijn spullen uit. Plots hoorde ik Harry iets fluisteren. 'Sectumsempra.' zei hij. Fronsend keek ik hem aan, hij was nadenkend voor zich uit aan het kijken. Onze blikken ontmoetten elkaar en zijn ogen vlamden kwaad op. Ik probeerde om ook zo hatelijk mogelijk terug te kijken.  De rest van de leerlingen kwamen binnen en ik wende mijn blik af van Harry. Draco, Korzel en Kwast kwamen ook aan de tafel staan, Draco negeerde me volkomen, Kwast ook, maar Korzel slaagde erin om eventjes flauw naar me te glimlachen. Slakhoorn riep om de aandacht, hij zag er zeer opgewekt uit.

'Zoals jullie wel weten is het over twee weken Valentijn.' zei hij. Dat wist ik maar al te goed. 'Daarom wilde ik eens iets in thema brouwen.' Ik keek aandachtig naar de professor, hij had twinkelingen in zijn ogen. 'Amortentia.' riep hij vrolijk uit. Mijn ogen werden groot en ik herinnerde me nog goed de liefdesdrank die rook naar lavendel en chocolade. 'Ik zal jullie in paren opdelen.' zei hij vrolijk en bedachtzaam bekeek hij ons elk om de beurt. 'Potter en Griffel.' zei hij. 'Wemel en Broom.' vervolgde hij, daarna keek hij mij aan. 'Spoir en...' Hopelijk zei hij niet Malfidus. 'Malfidus.' Ik zuchtte en voelde een raar gevoel in me opkomen, mijn hart maakte zoals altijd een sprongetje bij het horen van zijn naam. Nadat hij alle paren had overlopen, stak Slakhoorn zijn handen in de lucht. 'Begin.' Iedereen liep naar zijn plaats, maar Draco liep nog naar Slakhoorn toe. Ik spitste mijn oren. 'Kan er nog gewisseld worden van partner?' vroeg Draco en ik hoorde de dwang in zijn stem. Slakhoorn keek fronsend naar Draco. 'Nee, jullie zullen moeten samenwerken.' zei hij en hij liep verder. Draco zuchtte en kwam naar me toe gelopen. In stilte gingen we naast elkaar gaan staan. Hij schoof zijn spullen naar de mijne en ik zocht het recept op in mijn boek. Ik liep naar de tafel waar Slakhoorn alles had klaargezet en begon de nodige ingrediënten te nemen, even later kwam Draco naast me staan. 'Dat hebben we nog nodig.' zei hij kort. Ik nam de bloedzuigers die hij aanwees. Met mijn armen vol liep ik naar onze tafel, Draco kwam achter me aangelopen met enkele dingen die ik nog niet meehad.

Onze drank stond vrolijk te pruttelen en de geur begon al lichtjes naar chocolade te ruiken. 'Nu dit erin.' zei Draco. Zijn toon was vriendelijker geworden, naarmate we verder werkten. Het lokaal was al redelijk warm aan het worden, waardoor mijn wangen rood kleurden. We moesten nu vijf minuten wachten voordat het volgende ingrediënt erin moest, ongemakkelijk stonden we naast elkaar. Ik legde mijn hand op tafel en ongemerkt raakte ik daardoor met mijn pink de pink van Draco. Verlegen keek ik naar onze handen onze pinken lagen nog steeds naast elkaar. Ik voelde elektrische schokjes die door mijn lichaam werden gestuurd. Voorzichtig keek ik opzij en ik zag Draco ook naar onze handen kijken. Zijn blik stond vol met twijfel, een tweestrijd woekerde in zijn ogen. Onverwachts liet Draco zijn hand dichter naar mijn hand glijden. Mijn adem stokte toen dat onze handen verstrengeld raakten. Ik keek op en zag Draco naar me kijken, liefdevol keek hij me aan. Die blik had ik echt gemist. Ik beet op mijn lip, wat gebeurde er? Mijn hoofd voelde wazig en ik knipperde even snel met mijn ogen. Iemand duwde tegen mijn schouder, waardoor ik mijn hand moest wegrukken om te voorkomen dat ik viel. Ik keek om en zag Patty net weglopen. Gefrustreerd keek ik haar na en ik draaide me weer om. Draco had zijn blik weer op de toverdrank gericht en roerde er nu in. De vijf minuten waren voorbij, ik smeet het volgende ingrediënt erin. Mijn neus werd gevuld met de geur van lavendel en chocolade, vrolijk snoof ik het op. Ik keek even rond in het lokaal en zag dat de meeste nu ook bijna klaar waren. Regina Valster goot net iets van haar drank in een flacon. Vreemd. Naast mij snoof Draco ook diep in. 'Wat ruik jij eigenlijk?' vroeg ik, hopend dat het moment van daarnet nog niet was verdwenen. 'De geur van rozen en pannenkoeken.' zei hij. Ik glimlachte, hij glimlachte terug, maar dan verharde zijn blik even en keek hij terug weg.

Onze drank was de beste van de klas, ik merkte dat iedereen rode wangen had en een beetje wazig uit zijn ogen keek. Was alles net door die drank gebeurd? Een iets wist ik zeker, mijn gevoelens waren niet door die drank ontstaan, maar misschien was de blik van Draco wel daardoor ontstaan. Ik slikte en na alles opgekuist te hebben liep ik naar buiten. Ik moest met Draco spreken, zo snel mogelijk. Zoekend liep ik rond, op zoek naar een spoor van de blonde jongen, maar ik zag niks. Plots voelde ik een hand op mijn arm en ik werd een nis ingetrokken. Draco, dacht ik.

Een toverstok werd tegen mijn keel geduwd. Ik keek in het woedende gezicht van Patty. 'Ik had je gewaarschuwd.' zei ze. 'Draco is van mij.' siste ze erachter. Voorzichtig liet ik mijn hand naar mijn zak glijden en mijn vingers raakten mijn staf. Woedend keek ik haar aan. 'Laat me met rust.' spuugde ik naar haar. Met een hand veegde ze het speeksel van haar gezicht, ik grijnsde. Ze zette een stap achteruit en richtte haar toverstaf op mij. Voordat ze iets kon uitspreken, had ik mijn staf al getrokken. 'Expelliarmus.' riep ik uit. Patty's staf vloog uit haar handen en belandde op de grond, ik zag mijn kans en liep weg. Mijn hart bonsde luid en ik mijn ademhaling ging snel. Ik liep de gang uit en sloeg de hoek om, weer voelde ik een hand op mijn arm en weer werd ik een nis ingetrokken. In paniek trok ik weer mijn staf en richtte het op mijn aanvaller. Ik keek in het gezicht van niemand anders dan Draco. Mijn hart sloeg een slag over. 'We moeten praten.' zei hij en ik knikte.