Daughter of Voldemort. (fanfic harry potter)

12. Who will ask me?

Ik zat in een zetel bij het haardvuur, toen Sneep binnenkwam, hij had een brief in zijn handen en pinde het aan het prikbord, iedereen liep er nieuwsgierig naartoe, ik keek naar de professor die zijn blik ook op mij had gevestigd. Rustig en beheersd stond ik op, ik negeerde Sneep en liep ook naar het prikbord, twee derdejaars stonden voor mij. 'Oh, wij mogen niet gaan.' zei één van hen teleurgesteld en ze liepen weg, waardoor ik plaats had om de brief te lezen.

Zweinsteins hogeschool voor hekserij en hokuspocus organiseert een valentijnsbal op 14 februari. Alle vijfde-, zesde- en zevendejaars van de school zijn uitgenodigd voor dit bal, ze mogen een partner kiezen naar hun eigen wil. Jongerejaars kunnen enkel mee als partner van een ouderejaars. Iedereen is verplicht om in galakledij te arriveren, wij adviseren om dit in de vakantie te regelen.

Verder stond er niks interessants, ik was wel verbaasd, een bal, hier op Zweinstein. Ik herinnerde me nog het kerstbal met het toverschooltoernooi, niemand had me toen gevraagd, dus ik was niet gegaan. Hopelijk zou er nu iemand mij meevragen, maar ik wist dat ik niet teleurgesteld moest zijn als dat niet zo was. Ik had niet zo veel succes bij de jongens, aangezien mijn status als modderbloedje. 'Juffrouw Spoir, kan ik je even spreken.' zei een stem naast mijn oor, gefrustreerd draaide ik mij om. 'Natuurlijk, professor.' Ik volgde Sneep mee naar buiten, ik leunde tegen de muur en keek verveeld naar Sneep. 'Ik zie dat je veel met jongeheer Malfidus optrekt.' Ik trok mijn wenkbrauwen op, dit kon niet de reden zijn waarom hij me moest spreken. 'Misschien voor het aankomende bal...' Wat wilde hij zeggen? 'Draco en ik zijn vrienden.' zei ik, maar mijn stem klonk niet overtuigd. 'Aha.' zei Sneep. Ik schraapte mijn keel en veranderde van onderwerp. 'Dat is waarschijnlijk niet de reden waarom u mij wilt spreken?' zei ik. 'Nee, inderdaad, ik vroeg mij gewoon af.' Sneep liet even een pauze en stopte met ijsberen. 'Heeft u toevallig mijn voorstel al in overweging genomen?' Ik dacht dat ik al duidelijk had gemaakt dat ik zijn hulp niet nodig had. 'Ik blijf bij mijn besluit.' zei ik en ik wilde terug naar binnen lopen, maar Sneep hield me tegen. 'Zeg dan tegen jongeheer Malfidus, dat hij de volgende keer iets anders moet vinden dan een betoverde ketting.' Ik nam luid adem. Hoe wist hij dat die ketting van Draco kwam? Sneep liep weg, ik staarde hem na, ik moest Draco vinden. Snel ging ik terug de leerlingenkamer binnen.

Nergens zag ik Draco, waar kon hij nu toch uithangen. Ik liep naar Korzel toe. 'Waar is Draco?' vroeg ik, Korzel keek me aan. 'Op de kerstborrel van de Slakkers.' Ik had al eerder van de Slakkers gehoord, het was het clubje van Slakhoorn en alleen 'belangrijke' leerlingen zaten erin. Volgens mij was Draco geen lid van die club. 'Bedankt.' zei ik tegen Korzel. 'Uhm, Claire?' zei Korzel aarzelend achter mij, ik draaide me om. 'Ja?' Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik naar Korzel. 'Zou je...zou je...' Ik bleef hem aanstaren, hij was toch niet van plan... Was hij van plan om mij mee te vragen naar het bal? Ik keek waarschijnlijk te geschokt, want Korzel kleurde rood. 'Laat maar.' zei hij, verward draaide ik me om. Ik liep naar buiten, ik mocht Korzel wel, maar als een date was hij niet geschikt. Volgens mij zou hij meer interesse hebben in de hapjes, dan in mij. Ik schudde het van me af en ging op zoek naar Draco.

Ik kwam aan bij het kantoor van Slakhoorn, zachte muziek en luid gebabbel vulden mijn oren. De deur werd opengegooid en voor de tweede keer die avond kwam ik Sneep tegen, hij hield Draco vast aan zijn arm. Geschokt keek ik naar het duo, Sneep negeerde mij en trok Draco weg. Even kon Draco een blik op me werpen, hij glimlachte even en keek me geruststellend aan. Toch liep ik hen achterna, om de hoek stopten ze, ik verborg me achter een muur. 'Ik weet wat jullie moeten doen.' zei Sneep, Draco keek hem verbaasd aan, hij wist ook niet dat Sneep het wist. 'Ik zal jullie helpen.' zei Sneep. 'We hebben je hulp niet nodig.' Draco probeerde zich los te rukken, ik glimlachte, Draco dacht er gelukkig hetzelfde over als ik. 'Ik heb de onbreekbare eed gezworen.' siste Sneep. De onbreekbare eed? Ik wendde mijn blik af en keek opzij. Daar zag ik Potter staan, hij stond ook te luistervinken. Net op het moment dat ik iets wou roepen, besloot Potter om te vertrekken, zwijgend zag ik hem weglopen. Ik richtte mijn blik weer op Sneep en Draco. Draco had zich los weten te krijgen en liep nu mijn richting uit, ik besloot om mijn schuilplaats te verlaten en Draco lachte toen hij mij zag staan. Terwijl hij liep, sloeg hij een arm om mijn schouders, waardoor ik verplicht was om met hem mee te lopen. 'Ik wilde het je net komen zeggen, Sneep weet het van de ketting.' Draco keek nog steeds staalhard vooruit. 'Dat kan me niets schelen, hij kan ons niet helpen.' zei Draco koel. 'Het is onze oprdracht.' fluisterde ik. Draco keek me opgelucht aan. 'Inderdaad.' Ik moest denken aan het bal, waar Draco nog niks vanaf  wist. Zou hij mij meevragen?

Over een week was het kerstvakantie, dan zou ik terug naar Villa Malfidus gaan, dan zou ik terug naar mijn vader moeten. We moesten ook nog eens naar Odius en Oorlof gaan voor de verdwijnkast. Ook moest ik voor een kleed kijken voor het bal. Misschien zou Korzel mij toch nog vragen en ik kon hem niet weigeren, zeker niet als hij de enigste was die mij zou vragen. Ik wilde wel graag naar het bal gaan, ook al moest ik dan met Korzel gaan. Zuchtend draaide ik me om in bed, weer hoorde ik gevezel komen van de andere kant van de kamer. 'Misschien is hij wel van gedachten veranderd?' fluisterde Anna. Dit ging toch niet weer over Draco, ik zuchtte en drukte het kussen rond mijn oren, maar het kon de stemmen niet tegenkomen. 'Hij heeft gezegd dat hij me niet leuk vindt, Anna.' zei Patty, aan haar stem kon je duidelijk horen dat ze wilde slapen. 'Hij zal haar waarschijnlijk meevragen.' Ik rolde met mijn ogen, alsof hij mij zou vragen. 'Misschien niet, Patty, hij zal zich waarschijnlijk bedenken deze kerstvakantie.' fluisterde Anna. 'Ja, ja, slaapwel Anna.' fluisterde Patty en de stemmen stierven weg. Toch wel jammer voor hen dat ik en Draco deze vakantie samen waren.