Daughter of Voldemort. (fanfic harry potter)

6. Quidditch.

We stonden met onze bezems in onze handen op het zwerkbalveld. Draco had de slurk in zijn handen, de enige van de ballen die we nodig hadden voor ons spel. We waren elk om de beurt wachter en jager. De ene keer probeerde ik een doelpunt te maken, de andere keer Draco. Ondertussen moest de andere er alles aan doen om te verhinderen dat er een punt werd gescoord. 'Ik begin.' riep ik uit en trok de slurk uit zijn handen. Onmiddellijk steeg ik op. 'Hé', werd er achter mij geroepen, maar de wind floot al in mijn oren, ik was al halverwege het veld toen dat Draco langs me heen kwam gezoefd. Ik leunde wat verder voorover en beval mijn bezem om sneller te gaan. De slurk klemde ik tegen mijn zij en het voelde geweldig om de wind door mijn haren te voelen. Ik lachte, dit was fantastisch. Ondertussen had Draco zich voor de drie grote doelpalen opgesteld. Ik hees de slurk op en maakte me klaar om te richten. Ik maakte een schijnbeweging, waardoor Draco naar de verkeerde doelpaal vloog. Ik gooide de slurk naar de andere kant en het vloog door de ringel. 'Yes!' Blij stak ik mijn vuist in de lucht. Ik liet mezelf zweven en klemde mijn benen rond mijn bezem, zodat ik mijn beide handen kon losmaken, ik maakte een vreugdedansje. 'Mijn beurt!' riep Draco, hij was tijdens mijn dansje achter de slurk gevlogen en kwam nu mijn kant op. Snel draaide ik mijn bezem en snelde naar de andere kant van het veld. Enkele seconden voor Draco kwam ik aan. Hij richtte op de doelpaal links van mij. De slurk vloog door mijn handen. Ik had gemist, ik vloekte in mezelf. 'Woehoe, één één.' hoorde ik Draco roepen. Ik rolde met mijn ogen, we waren nog maar pas begonnen en ik was vastbesloten om te winnen.

'Tien, ik win.' riep ik uit en ik stuurde mijn bezem naar beneden. Met een nukkig gezicht landde Draco naast me neer. 'Jij had gewoon mazzel.' Ik lachte en sloeg vrolijk tegen zijn arm. 'Jij kan er gewoon niet tegen dat je verloren hebt van een meisje.' Hij rolde met zijn ogen en lachte. 'Ik sta maar één punt achter hoor.' Ik lachte met zijn gedrag, hij kon echt niet goed tegen zijn verlies. We liepen het veld af met onze bezems in onze handen, het was bijna tijd voor het middagmaal. 'Misschien moet je meedoen aan de tryouts voor het zwerkbalteam?' zei Draco na een tijdje, hij had zich er eindelijk bij neergelegd dat hij verloren had. 'Wat?' vroeg ik hem. Hij stopte en draaide zich naar me om. 'Ik ben serieus hoor, je bent goed, echt goed.' Ik lachte. 'Niet goed genoeg.' zei ik. 'En trouwens niemand wil een modderbloedje in zijn team.' herinnerde ik hem. Mijn medezwadderaars zouden waarschijnlijk niet zo blij zijn dat het dreuzelmeisje deel zou uitmaken van hun zwerkbalteam. 'Ik wil dat wel.' zei Draco. Ik kneep mijn ogen fijn, maar hij keek me oprecht aan. 'Ik ben de aanvoerder.' Mijn mond viel open. 'En dat kon je niet eerder zeggen! Proficiat!' riep ik uit. Dat hij dit verzwegen had. Hij wuifde mijn felicitaties weg. 'Het stelt niet veel voor.' zei hij. Ik trok mijn wenkbrauwen op, hier geloofde ik dus niks van. Draco hield van zwerkbal, dat wist ik zeker. 'Ik geloof daar geen woord van.' zei ik hem. Hij rolde met zijn ogen en haalde zijn schouders op. 'Geloof maar wat je wilt, maar dus om terzake te komen, als aanvoerder vind ik dus dat je een tryout moet doen.' Ik keek hem met grote ogen aan, hij keek me verwachtend aan. 'Oké dan.' zei ik. Ik kon geen nee zeggen tegen zijn puppygezicht.

'Heb je al een idee?' vroeg Draco, we stonden voor de grote deuren van het kasteel. Ik knikte. 'Het zal nog wel even duren voordat ik alle benodigdheden heb, maar ik ben ermee bezig.' Gisterenavond was het idee in mijn hoofd geschoten. Mijn toverdrankkennis zou goed van pas komen. 'Goed, ik heb ook al een idee, ik laat het je weten als het klaar is.' zei hij. Ik knikte. 'Dat zal ik ook doen.' Hij lachte nog even zijn prachtige lach en liep dan het kasteel binnen. 'Zie je later.' zei hij. Ik wachtte nog eventjes buiten, maar liep dan ook naar binnen. Eerst mijn bezem wegleggen en dan gaan eten, dacht ik.

Ik duwde de deur open van de slaapkamer en liep naar mijn hoekje. Ik zette de bezemsteel naast mijn bed. 'Was het leuk?' klonk het naast mij. Ik keek om en zag Patty op haar bed zitten, ze keek naar buiten uit het raampje. 'Wat zeg je?' vroeg ik, ik hoopte dat ze niet bedoelde wat ik dacht dat het was, maar toen zag ik dat het raampje perfect uitzicht boodt op het zwerkbalveld. 'Je weet zeer goed waar ik het over heb.' Ik bleef stil en keek naar beneden. Hier was ik al bang voor en ik zette me schrap voor de vragen die zouden komen. 'Hij is van mij, knoop dat goed tussen je oren.' zei ze scherp, ik keek op en zag dat ze me woedend aan het aanstaren was. Ik kon me niet inhouden. 'Je kan hem toch niet claimen.' zei ik, het was waar wat ik zei, je kon een jongen niet claimen, dus zei kon dat ook niet doen met Draco. 'Wat zeg je nou? Wil het modderbloedje hem voor zichzelf misschien?' zei ze spottend. Ze stond op en kwam op me afgelopen. 'Dat zeg ik niet.' zei ik verdedigend. Ze lachte eng en trok haar staf. Ze richtte hem op mij, waardoor ik achteruit deinsde. Ik bokte tegen mijn bed en viel erop neer. Ze kwam op me afgelopen en plantte haar toverstaf tegen mijn keel. Ik slikte en keek naar boven. Rustig blijven, dacht ik. 'Hij is van mij begrepen.' Ik knikte lichtjes, de staf prikte in mijn keel. 'Vergeet het niet en blijf uit zijn beurt.' Ik knikte nog eens, ik voelde hoe er een haat in me opborrelde. 'Waag het niet om mij kwaad te maken, dat zal je namelijk niet overleven.' zei ze giftig en haar woorden klonken zeer overtuigend. Ze trok haar staf terug en mijn hand vloog direct beschermend naar mijn keel. Ze lachte en gooide haar haren over haar schouder, terwijl ze de deur uitliep. Ik voelde hoe er een blauwe plek opkwam op de plaats waar haar staf had geprikt. Met gebogen hoofd liep ik naar beneden, ik voelde me vernederd.

Toen ik aan de tafel van zwadderich ging gaan zitten zag ik Patty lachend naast Draco zitten, snel wendde ik mijn blik af. Ik voelde een steek in mijn hart, maar begreep niet waar het vandaan kwam.