Judge keran (Savage Love Series #2)

Chapter 22

"Answer me young lady!" Papa shouted in rage. I gnawed on my lips and released a heavy sigh before telling him the truth.

"Si Rosell pa" i answered kaya agad itong napamura at walang sabi sabing pinasok ang bahay ni Rosell. Marahas kong pinalis ang luha sa 'king pisngi bago mabilis na sinundan si papa sa loob.

"Pack your things Joy Lianne, aalis ka dito" matigas niyang utos.

Aangal pa sana ako, ngunit natigil iyon ng makita ang pagdating ni Rosell sa loob. He didn't even flinch at my father's appearance, parang casual lang sa kanya na makita si papang halos patayin na siya sa tingin.

"Pero pa.."

"Pack your things now! Ayoko nang marinig pa ang mga sasabihin mo Joy Lianne. Sundin mo ang utos ko ngayon na!" Putol niya.

"You've already disown me as your daughter pa!" Hindi ko mapigilan mapaalala sa kanya ang salitang binitawan niya sa araw na nalaman kong nagka amnesia ako.

I felt him stopped pero di pa rin natinag ang mapanlisik nitong mata sa 'kin.

"I am not leaving" pagmamatigas ko dahilan para maramdaman ko ang halos pagpaling ng aking mukha dahil sa sampal na pinakawalan ni papa.

"You fool!" outburst niya at dinuro ako. " I cannot believe i raised a daughter like you! Alam mo ba ang tunay na kulay ng lalaking 'yan? You are leaving under his roof without even noticing his bad intention towards you!"

"Rosell gave me home when you disowned me dad..."

"That's because he wants to use you against me! This is useless! Just pack your things this instant"

Mariin akong umiling kaya napapikit na lamang ulit ako sa sakit nang maramdaman ang pagsampal niya ulit sa 'kin. Tears streamed on my cheeks but i am almost numb to even feel the pain.

"That's enough! With due respect sir. You have no right to cause a scandal inside my territory, as well as barging in my place without my permission. Alam mo naman sigurong pwede kang makasohan sa trespassing at pananampal na ginawa mo sa anak mo. I have all the right to keep you in jail so please kindly step outside my property kung ayaw mong magtunog sa kulungan" seryoso at madiin na pagpapagitna ni Rosell sa nangyayari.

He looked at me briefly bago marahang hinawakan ang pulsuhan ko at itinago sa kanyang likuran.

Papa scoffed. "Tinatakot mo na ako ngayon Rosell? Sa pamamagitan ng batas?"

"I am" maliit pero delikadong sagot ni Rosell kay papa na halos di man lang matinag sa pagbabanta na ginagawa ni Rosell.

Kahit nanginginig ay pinilit kong hawakan ang damit ni Rosell. He looked at me kaya mahina akong umiling. I know that Rosell is more than capable to put my dad in jail, pero papa ko iyon. Kahit naman alam kong nasaktan niya ako, ayoko pa ring makita itong nasa kulungan.

I am willing to endure anything. As long as i can take it, i am more than willing to endure it.

I saw his eyes softened for a minute, bago marahas na bumuntong hininga at pinaki usapan ang papa ko na umalis nalang sa bahay bago pa man siya tumawag ng pulis.

"Kapag nasaktan ka ng lalaking yan. Wag na wag kang uuwi sa bahay, hinding hindi na kita tatanggapin ulit. Tandaan mo yan Joy Lianne" pagbabanta ni papa bago umalis. Ramdam na ramdam ko ang galit at talim sa mga salitang binitawan niya, and it hurts to see my father walking away with rage because of me.

Dahan dahan akong napaupo sa sahig at humagulhol. I cried my heart out that night, nagising nalang ako kinabukasan na nakahiga sa kama ng kwarto ko.