CHAPTER TWENTY-FIVE (Her Nightmare)

Start from the beginning
                                    

            "Jesus. What happened to you?" Agad ko siyang nilapitan at tiningnan kung may masamang nangyari sa kanya. Tumingin siya sa akin at parang hindi niya ako nakikilala. Ang tagal bago nag-register sa kanya kung sino ako. At nang makilala niya ay nakita kong nagliwanag ang mukha tapos ay humagulgol ng iyak at yumakap sa akin ng mahigpit.

            "I don't want those monsters to hurt me again. I've suffered enough. I don't want them to do that nightmare to me again."

            Nanginginig ang katawan ni Elodie habang nakayakap sa akin. Ramdam na ramdam ko ang takot niya.

            "Something happened?" Kinakabahang tanong ko.

            Marahang siyang lumayo sa akin at humihikbi.

            "I was a clean woman before. I was saving myself for my future boyfriend or husband." Ngumiti siya ng mapakla. "I wanted to be the perfect woman. That when someone marries me and when I walked down the aisle, I'll be pure."     

            Hindi ako sumagot. Tingin ko ay talagang malaki ang problema niya ngayon.

            "But those monsters took everything from me." Muli ay humagulgol siya.

            Was she going to tell me what happened to her? She looked at me with pleading eyes.

            "They raped me. They tried to kill me." Nanginginig ang boses niya nang sabihin iyon.

            I've heard her stories over and over when she was still staying in Mervin's clinic. But hearing this from her was really heartbreaking. I could feel her pain and suffering. I could feel her disgust to herself. I knew she was blaming herself for what happened to her.

            "I should have gone home. I shouldn't go back. I shouldn't go to that place," walang tigil sa pag-iyak si Elodie.

            Napahinga lang ako ng malalim at niyakap siya. I knew what she's been going through. Napakahirap ng may ganitong pinagdadaanan na walang masabihan at ang tanging magagawa lang ay kimkimin iyon sa sarili. No one would understand her pain. No one would understand why she was feeling lost and empty kahit pa nga pilitin niyang maging normal.

            And Elodie was like that for months. Living like there was nothing happened to her. She was trying to forget her nightmare and projecting it to something else. But I knew one day she would snap, and that day was today.

            "Binaboy nila ako. Paulit-ulit. Wala akong magawa. Lahat ng kababuyan ginawa nila sa akin. Nagmamakaawa ako pero bingi sila. And they tried to kill me," humarap sa akin si Elodie at hinawakan pa ang mukha ko. "They shot me." Tinanggal niya ang nakataping tuwalya sa katawan niya at ipinakita sa akin ang dalawang peklat na tama ng bala sa katawan niya. Isa sa dibdib at isa sa tiyan. "These. These scars would always be a reminder of what they did to me."

            Napalunok ako. I've seen Elodie naked before when I was saving her. Pero ibang sitwasyon ngayon. Her body was fully healed. Tanging mga peklat na lang ang naiwan sa katawan niya. Her plump breasts were inviting to be touched. Her soft skin was inviting to be sniffed. And her fucking sexy and long thighs. What's between her thighs was the most delectable pussy that I've seen for a while.

            Gago ka, Ted. Gago ka. She was asking for your help. Hindi mo dapat mina-manyak.

            Napabuga ako ng hangin at pilit na kinakalma ang sarili ko. Bakit naman kasi kailangan pa niyang maghubad sa harap ko? I've been deprived of sex the past months. Ang tanging release nga lang na nagawa ko ay ng magkulong ako sa banyo at pantasyahin siya. Tapos ngayon ganito pa? Torture ba itong ginagawa sa akin?

SYMPATHY FOR THE DEVIL (COMPLETED)Where stories live. Discover now