Babysitting the Bad boy (na mala play boy)✓ •EDITING•

Chapter 05💗

For sure si Cody 'yun. Impakto talaga! kung gutom siya bakit hindi nalang niya ako puntahan dito sa kwarto at kumatok para maipagluto ko siya. Talagang ako pa ang mag-aadjust ha? Kainis!

Lumabas ako sa kwarto at akmang mag-sasalita nang may matipunong braso na humila sa akin.

"Shh! Don't you dare make a sound, baka marinig nila tayo." he said in a hissed tone.

Si Cody lang pala---wait kung andito siya sino 'yung gumagawa ng ingay sa kusina?

"S-sino ang nag-iingay sa kusina? may m-multo ba dito?" wa'g naman multo! matakotin pa naman ako! Masungit siyang umirap at naiinis talaga ang mukha.

Talagang may gana pa siyang umirap sa sitwasyon namin ngayon!?

"Malamang tao? You really think ghost exist? Are you a kid?" he ask sarcastically.

Wow, sorry master kung lumaki ako na naniniwala sa multo. Ako naman ang napairap. "Kilala mo?"

"Are you stupid? kung kilala ko sana hindi tayo nagtatago ngayon." pikon at mahina niyang binulong.

"Sorry na, bakit kaba parating naiinis ha---" tinakpan niya ulit ang aking bibig ng maramdaman kaming may papalit.

Madali niyang binuksan ang kanyang kwarto at pumasok kami duon. The moment I entered his room he push me inside the walk-in-closet.

"Stay here,"

"Ano!? At saan ka naman pupunta? Iiwan mo 'ko dito?"

He glared at me again. "Don't worry hindi ako aalis, I'm not a fucking coward." akmang magsasalita pa ako pero isinara niya na ang closet.

Hindi naman 'yun ang tinutukoy ko eh, alam ko na hindi niya ako tatakasan o dahil... alam ko lang. Nag-aalala lang ako sakanya lalo na't nagiisa lang siya.

Kinakalma ko ang aking sarili habang hinihintay ang pagdating ni Cody. Minutes later, He hasn't showed up and I am already fucking worried! Natatakot man ako ay namumuno parin sa aking puso ang pagaalala kay cody.

The moment my palm touches the banisters, My hands shaken in fear. I saw cody na naka-upo sa sofa with his swollen knuckles and some bruises on the side of his cheeks! at wala nang tao sa paligid.

"Cody!" I called, horrified of his state.

Hinawakan ko ang kanyang balikat pero parang nawawalan siya ng malay pero nagawa niya paring magsalita.

"Nicole..." si Nicole nanaman...

Hindi siya umiiyak pero natatawa pa nga eh! "You're like a drug in my system, I got addicted to you but tell me, 'Was my love not enough to make you stay by my side?'"