SYMPATHY FOR THE DEVIL (COMPLETED)

CHAPTER EIGHTEEN (Stop thinking about me)

"Landi mo. Sige na nga." Napapailing na iniwan ko si Samantha at lumakad papunta sa kuwarto na tinutuluyan ni Martin. Nakatayo lang ako doon pero hindi ko magawang kumatok. Napakamot ako ng ulo at pumasok muna ako sa bahay. Dumiretso ako sa kuwarto ko at nag-shower. Well, I have to look decent in front of him. Alam kong kanina pa siya naiinis sa akin dahil sa hitsura ko at pinaggagawa ko. Tapos nakita pa niyang nakalabas ang isang boob ko kanina. Napapikit ako habang nakatapat ang katawan sa shower. Nakakahiya. Pero naisip ko, dapat lang na panindigan ko ang ginawa ko. Hindi ako puwedeng mapahiya sa Martin na iyon.

Nagsuot ako ng disenteng shorts at fitted tee. Siniguro kong maayos na ang hitsura ko kapag humarap ako kay Martin. A simple sorry would be okay. Kapag hindi pa niya tinanggap, buwisit siya, ipapa-sisante ko siya kay Daddy.

Lumakad ako papunta sa kuwarto niya. Ilang beses pa akong huminga ng malalim bago kumatok.

Napapa-rolyo ang mata ko dahil wala akong naririnig na sagot sa mga katok ko. Mukhang magpapakipot pa ang lalaking ito at hindi pa ako kakausapin.

"Martin," tawag ko at nilakasan ko na ang pagkatok sa pinto ng silid niya.

Pero wala pa ring sagot. Sinubukan kong pihitin ang doorknob at pumihit naman iyon. Hindi naka-lock.

"Martin," muli ay tawag ko habang marahang itinulak pabukas ang pinto ng silid. Sumilip ako. Tahimik. Mukhang walang tao.

"Martin?" Ngayon ay pumasok na ako. Tumingin ako sa paligid ng silid niya. One-month na siya dito pero ngayon ko lang napasok ang silid na ito. OC kaya siya? Sobrang organized ng kuwarto niya. Ang mga gamit niya ay nakasalansan sa isang lugar. Walang masyadong gamit kundi ang dalawang duffle bag na nasa isang sulok. May nakapatong na mga folders at notebooks sa mesa na naroon na ayos na ayos. Ang mga sapatos ay nakahilera sa isang gilid. Nilapitan ko at napangiti ako. Ang laki talaga ng paa niya. Napatingin ako sa kama at naroon ang isang pares ng sapatos at baril.

Nasaan kaya ang lalaking iyon? "Martin."

Napatingin ako sa banyo at nakarinig ako ng lumalagaslas na tubig. Napa-oh ako. Baka naliligo. Okay. Bad timing. Lalabas na lang ako at babalik mamaya.

Pero nakarinig ako ng bahagyang ungol na nanggagaling sa banyo. Kunot-noong tumingin doon.

"Martin," tawag ko at lumapit doon. Hindi naman nakasara ang pinto. Sa katunayan, bahagya nga iyong nakaawang. May umuungol talaga. Hindi kaya may nangyari sa lalaking iyon? Baka nadulas tapos nabagok ang kasi sobrang badtrip niya sa akin kanina. Hala. Baka may mangyaring masama sa lalaking iyon at ako pa ang masisi tapos multuhin pa niya ako.

Naglakas loob na akong itulak ang pinto ng banyo niya.

Umuusok ang buong banyo dahil sa steam na nanggagaling sa hot water ng shower. Nakatayo sa tapat noon si Martin at walang kahit na anong suot. Napatitig ang mata ko sa katawan niya at automatic na bumaba ang tingin sa hawak niya.

Umuungol pa rin siya habang wala siyang tigil sa paghawak sa nasa pagitan ng hita niya. At narinig ko ang pangalan na binanggit niya.

        "Elodie..."

Napa-hingal ako at naitakip ko ang kamay sa bibig sa sobrang kabiglaan. Noon biglang tumingin sa gawi ko si Martin.

"Shit!"

Mabilis na hinablot ni Martin ang tuwalya na nakasabit sa isang gilid at itinapi sa katawan niya. Ako? Hindi ako nakagalaw sa sobrang kabiglaan sa nakita ko. I should run. I should get away from here because of what he was doing. Nakakadiri ang ganitong bagay. Naalala ko lang ang kababuyang ginawa sa akin ng mga lalaking iyon.