The Beginning of After(Ang simula ng pagkatapos)

TBOA .4

"O sige... I won't insisting you. Basta alagaan mo yung sarili mo rito. Pupuntahin kita bukas ng umaga." ngumiti ako sabay bitbit ng tote bag sa aking balikat.

------------

"Oh, busy ka pa rin sa laptop mo?" sabi ni ate Celine at tinabihan ako sa sofa.

"Oo naman ate... hanggang ngayon nalang kasi pasahan ng thesis namin. Sana maidepend ko ng maayos bukas ng umaga."

"Kaya mo iyan... speaking of Felix... where is he? Does he going back to theie home? Ang sabi ng ate niya ay wala raw si Felix sa Batangas. Nakakailang missed calls na raw at texts ang ate niya pero hindi pa rin macontact si Felix."

"Ah... nasa practice ngayon. They playing basketball."

"Naglalaro ng basketball dis oras ng gabi? Baka nakakalimutan mong may quarantine pa, Chakri. Hindi na kapani-paniwala ang sinasabi mo."

"Ah... k-kasi may nagpractice sila kanina ng basketball mga bandang tanghali tapos may meeting about sa release ng new album nila. Ganon..."

"Are you okay? Hindi ka kasi makausap ng maayos." nagaalalang tanong ni ate.

"I'm okay... absolutely fine... maybe because I'm so nervous kaya ako nagkakaganito. Hirap ng thesis... kailangan ba talagang maghirap muna bago manalo sa laban?"

"Aysus, tahan na... ganyan talaga kapag graduating na. You need to pass all of the requirements. I know you're going through hard times but you can surpass it. Remember, God is always there to guide you no matter how hard the situation is. Kapit lang!"

-----------------------

3RD PERSON POV

Busy si Felix sa pagiisroll sa kanyang Instagram feed.

@heyitsmejames

"Sorry everyone for making you all disappointed on what I have been done. Nagawa ko lang naman yon dahil sa inggit."

"Felix, umm... sorry for visiting you here. I know I have a lot of mistakes and I sincerely apologizing."

Nagpakawala ng isang malaking buntong hininga ang binata.

"Bea, ano pa ba? Ano pang setup ang gusto mong mangyari? Kung gusto n'yo patayin n'yo nalang ako para wala na kayong masabi. I'm doing this because I want to protect Chakri. Do you think I'm doing this for my own?"

Umiyak si Felix sa harapan ni Bea. Hindi maawat ang pusong punong-puno ng sakit. Sa kabilang ng pagiging martir ni Felix ay nakalimutan na niyang bigyan ang sarili ng pagmamahal.

"I'm sorry. I just want to ruin your happiness."

"Ruin my happiness?" Natawa siya ng sarkastiko.

"Hinayaan kitang maging masaya sa kanya tapos pagdating sa akin ay pinipigilan mo 'ko sa kasiyahan na gusto ko? Bakit n'yo ba ako pinapahirapan, ha?!"

Niyakap nila ng mahigpit ang isa't-isa. They casually staring to each other. Nararamdaman ng dalawang ito ang sakit na hinayaan pang pakawalan  ang tali sa isa't-isa.

--------------------

"Oo naman? Maganda yung hairstyle mo ngayon, ate Remy. Ay, wait lang, ha? Matagal na pala tayong nagkakausap. Sige... baba ko lang muna, nandito na ako sa room ni Felix."

Binabaan ko ng tawag si ate Remy at tinago iyon sa loob ng aking tote bag. Ngumingiti akong tinatahak ang kwarto ni Felix.

"Lord, totoo po ba yung nakikita ko ngayon? Bakit parang nasasaktan ako nang hindi malaman?"