69

3.3K 228 3
                                    


"Iqah kau okay tak ni?"

"Okay."

"Sakit ye?" Dia hanya mengangguk.

"Dia memang sakit sikit. Dia dah guna tenaga awak. Sebab tu awak macam dah tak berdaya." Ujar Iqbal yang sedang fokus memandu.

"Hurmm."

"Emm. Jalan rumah awak ni, memang semuanya hutan ke?"

"Ha'ah."

"Ouhh. Awak hati-hati lah ye. Awak tu baru je nak pulih."

"Okay."

"Hurm. Nanti awak balik je terus mandi tau. Yelah awak balik ni pun dah maghrib. Takut apa-apa je nanti. Awak faham kan?"

"Ye."

"Weyh, Iqbal. Lama lagi ke?"

"Emm. Tak kot. Tu macam dah nampak rumah kat depan tu."

"Ouhh. Baguslah."

"Kenapa kau tanya? Kau ada date ke?"

"Eh tak de lah. Aku tak pikir pasal date lah. Aku kesian tengok kawan aku ni. Tak berdaya je rupanya."

"Ouhh."

"Weyh. Aku nak tanya kau ni."

"Apa dia, Dayana?"

"Alaa kau ni, Iqbal. Janganlah begitewww."

"Apa?"

"Tak de lah. Aku nak tanya kau ni."

"Apa dia?"

"Emm. Kau kan tak lama lagi nak jadi ustaz dekat sekolah rendah tu kan?"

"Ha'ah. Kenapa kau tanya?"

"Tak de lah. Aku tanya je."

"Kau ada agenda lain ke ni?"

"Eh. Mana ada."

"Kau janganlah nak membongak dengan aku."

"Apa?"

"Sudahlah kau."

"Hehehe."

"Emm. Iqah." Panggil Iqbal.

"Ye."

"Nanti awak kena bagik tahu suami awak tau. Dia kena tahu. Dia orang yang wajib tahu hal ni."

"Emm."

"Awak kena kuat. Pertahankan hubungan awak dengan suami awak tu. Bukan senang nak bina masjid. Awak kena pertahankan walaubagaimanapun."

"Ye."

"Dia kena tahu yang dia dalam keadaan yang tak berapa nak selamat sangat. Macam-macam boleh jadi. Saya bukan nak kata macam yang betul benda akan jadi tapi saya nak awak berdua hati-hati je."

"Ye. Terima kasih."

"Sama-sama."

"Haa. Kita dah sampai. Betul kan ni rumah awak?" Kereta itu memasuki perkarangan rumah agam tersebut.

"Haa. Ye." Beg tangannya disarung ke bahunya.

Pintu kereta dikuak.

"Hati-hati. Solat jangan tinggal."

"Baik. Terima kasih ye hantar saya balik lepastu ubatkan saya."

"Alaa. Benda kecik lah. Lagipun memang tugas saya untuk ubatkan awak."

"Hurmm. Terima kasih banyak-banyak."

"Kasih diterima." Iqah tersenyum manis kepada lelaki itu.

"Okay. Bye. Assalamualaikum. Hati-hati. Bye Dayana."

BAHAGIAKAN AKU ENCIK PSIKOWhere stories live. Discover now