Lost Partnership (Law of Attraction Series # 4)

Chapter 2

"Mama daijoubu desuka? (Are you ok Mama?)" I ask at nilapitan ko siya, paglapit ko sa kanya natigilan ako ng makita siyang umiiyak habang nakayuko at madiin ang pagkakahawak sa sponge.

"Ma" I whisper and just watch her cry and didn't speak, hanggang sa bigla na lang niyang binitawan ang sponge at "O sara o arratte kuremasen ka (Can you wash the dishes for me)" she said and lock herself in their room.

Wala akong nagawa kundi linisin ang nabasag na plato sa sahig at hugasan ang mga plato, hanggang sa dumating na si Kuya at ako na rin ang naghanda ng aming kakainin sa hapunan.

"Yushoku wa junbi ga dekite iru mama (Dinner is ready Mama)" I said in front of the door, hoping that my mother will eat with us.

"Oniichan Issho ni tabete mada manpuku desu *Eat with your brother, I'm still full)" mahinang sambit ni Mama mula sa loob, bagsak balikat akong tumango at naglakad pabalik sa lamesa.

"She's not eating Kuya" I said but my brother seems to understand what's happening and continue eating, tahimik kaming kumain ni Kuya at pagkatapos ay agad siyang dumiretso sa kwarto niya at nagkulong samantalang ako ay naiwan para linisin ang aming pinagkainan.

I also prepare foor on the table, para paguwi ni Papa sabay silang kakain ni Mama.

Maybe Mama is just tired and stressed out, after cleaning the dishes I went inside my room and lay on the bed.

After a few seconds of laying on teh bed, biglang tumunog ang telephoen dito sa aking kwarto na nakaconnect sa leaving room.

Mabilis ko itong sinagot, "Hello?" who's this?

"On my way to school" si Gun, agad akong napaupo sa kama at sinagot siya. "Ingat," I said, I can speak three languages Japanese, Filipino at English and so as Gun is, but he's still learning when it comes to Japanese.

"What happens a while ago by the way?" Gun asks and I can say that he's in the car by the sound from the other line.

"I don't know either I just saw a broken plate on the kitchen and Mama is cry----," natigilan ako ng marinig ang sasakyan ni Papa sa labas, agad akong sumilip sa bintana para tignan siya.

"Bakit umiiyak si Tita?" Tanong ni Gun pero nakafocus ako sa pagsilip kay Papa sa labas hanggang sa makapasok ito sa bahay, binuhat ko ang Telephone upang madala ito habang sasalubungin ko si Papa.

Pero nangsubukan kong buksan ang pinto ay natigilan ako ng masilip si Mama na lumabas na sa kanilang kwarto habang pinupunasan ang kanyang luha, does she cry the whole time she's inside?!

Imbis na lumabas ay sumilip na lang ako sa maliit na pagkabukas ng pinto ko. "Hey, still there?" i heard Gun ask from the other line, "Yes, nandito pa ako," sambit ko at nakitang kong nilapitan ni Mama si Papa pero nilagpasan lang siya nito.

"Bakit mo ba ito ginagawa sa akin!!!" natigilan ako ng biglang nagsalita si Mama na nakapagpatigil ng paglalakad ni Papa.

"Pagod na pagod na ako sayo!!!! Sawang sawa na ako sa ganito!!!" Nagsimulang lumakas ang boses ni Mama at tumulo muli ang kanyang mga luha.

"Lagi na lang ganito!!!" lumapit si Mama kay Papa at hinampas ang likod nito gamit ang kanyang kamay, habang nanatiling nakatalikod si Papa kay Mama at hindi ito umiimik.

"Mabuti pang maghiwalay na lang tayo!!! Maghiwalay na lang tayo! Babalik na lang ako sa pilipinas, kesa sa makasama ka!!!" sigaw ni Mama.