Those Eyes,They Never Lie (On-Going)

TETNL Chapter 10

Lisa's POV

Time check 8:30am, oras na para bumangon by 10am kasi ang start ng klase. If magkakaron man ngayong araw.

Bumaba nako para kumain. Sinalubong naman ako nila mom and dad na busy mag usap about something na hindi ko alam.

Diko nalang din pinansin yun, since di naman ako involve sa pinag uusapan nila. At kaagaran silang binati ng 'good morning' bago ako kumiss sa kanila at naupo na para kumain.

"good morning darling, hows school?"tanong ni mama. Sakin habang hinahainan ako ng pagkain sa plato ko.

"Okay lang mom, medyo badtrip lang konti, but its fine"sagot ko habang nakatingin sa pagkaing hinahanda ni mama.

She cooked bacon, egg, fried rice, pancakes, milk and coffee. Na para sakin. Yep para sakin lang yun pero parang pang dalawang tao na siya.

"oh?mabuti naman. Kumain kana at mag ayos para makapasok kana"sabi ni mama at naupo na sa pwesto niya sa tabi ko kanina.

"thanks mom, thanks dad"ngiting sabi ko, at sinimulan na ang kumain.

At pag katapos ko kumain umakyat nako ulit sa room ko at nag ayos na ng sarili ko, kahit naman maganda nako. Kailangan parin mag ayos.

'Jisoo susunduin kita sa inyo, wag ka muna agad umalis' text ko sa kanya. Bago naligo, diko na inantay pa ang reply niya.mababasa naman niya yun agad.

After 20 minutes,tapos nako maligo at mag ayos, kaya bumaba nako.

"mom alis nako, dad byee!" malakas kong sigaw, habang nag lalakad palabas ng bahay, mag ca-car ako ngayon, since susunduin ko si Jisoo, ayaw niya kasi sa motor, kaya di ako nag momotor pag sinusundo ko siya just like before.

I started the engine and umalis na sa bahay. Tsaka pumunta sa bahay Nila Jisoo to pick her up.

My morning looks fine right?, but there is something really bothering me, pero di ko matukoy yun.

As soon as I reach the front of Jisoo's house lumabas ako, at nag doorbell na, maya maya lang nakita kona syang palabas.

Ang ganda parin niya talaga walang pinagbago, nag improve pa nga ata ang kagandahan niya.

Pag kalapit niya sakin napangiti ako agad, only looking at her makes me happy, sa ganda ba naman niya sinong hindi diba?

Natulala nalang ako ng ngumiti siya sakin, I was wondering sa sarili ko, kung sakaling kung alam koba yung sakit niya noon, kung alam ko lang sana yung mga yon, hindi siguro kami naghiwalay na dalawa.

It makes me wonder, how she must have suffer the most not just because of the sudden break up. But also because of her situation that time.

Kung alam ko lang siguro baka nag stay ako sa tabi niya nung mga panahong kailangan na kailangan niya ko, at hindi sana ako umiwas non sa kanya, at inuna ang sarili ko, nagpakabroken ako agad not knowing na may valid reason yung ginawa niyang yon. Maybe kaya niya nagawa yun. Because she thought hindi magiging successful yung operation sa kaniya, at natatakot siya para sakin na maiwan akong mag isa. What Ironic pero naiwan parin naman talaga ako.

Nakangiti lang ako sa kanya nun, habang iniisip ang mga bagay na sana noon pinilit ko na lang alamin sa sarili ko, ng bigla niya akong hampasin sa balikat, kaya nagising ako. I mean nag back to reality yung diwa ko.

"tulala kana diyan lali"ngiting sabi niya, bigla naman bumilis ang tibok ng puso ko don. She is again showing me her heart smile. Which I really loved looking for.

Diko na napigilan at niyakap kona siya, I know mag tataka siya sa actions ko ngayon but I don't care.

"let's go"pinag buksan ko siya ng pinto, at pumasok na siya sa loob, kaya pumasok narin ako, ng makapasok na kami.

"you're weird kanina lali"sabi ni Jisoo, we're on our way to school its already 9:30am sakto lang pala ang oras ng pag sundo ko sa kaniya.

"really? Na miss lang kita chichu"sabi ko sabay tingin sa kanya sa tabi ko.

"talaga?, pero mukhang malalim kasi yung iniisip mo kanina, although nakangiti ka sakin the whole time hahaha"patawa tawang sabi niya sakin, kaya napatawa narin ako.

"I was just wondering, kung kabaliktaran kaya ng nangyari noon yung nangyari satin. Sa tingin mo tayo parin hanggang ngayon?"tanong ko sa kaniya, still looking at the road.

"you know, I started to think what if alam ko yung situation mo before, at nag stay ako sa tabi mo, may tayo parin kaya?"tanong ko ulit, seryoso napapaisip ako don.

"yes, siguro kong sinabi ko sayo yun noon,at nag stay ka sa tabi ko?, baka tayo parin hanggang ngayon"malungkot na sagot niya sakin.

"oh?don't be sad, napaisip lang naman ako about don, cheer up"pag papakalma ko sa kaniya.

I know she to her self once been in my situation right now.

"okay narin na ganto tayo ngayon. At least you're here with me now"masayang sabi ko. Okay lang kahit umabot kami ng 5 years akala ko nga nung una may lalaki siya. Kasi bigla nalang siya nakipag hiwalay sakin that time hahhaa puta, sobra yung iyak ko nun, halos maligo nako sa alak nun. Kaya nga I can relate nadun sa mga taong heartbroken na dinadaan sa alak ang lahat. Pag nasa influence ka kasi ng alak tumatapang ka. You can say anything you wanted to say, dika makakalimot pero gagaan pakiramdam mo. But the next day pag nasa matinong pag iisip kana ulit. Back to reality kana, ganon ulit heartbroken. But that was before Rosé knows that, she always see me that way for like 4 years or 3 not sure.

Nandito na kami ngayon sa school, bumaba ako agad para pag buksan siya ng pinto, at sabay kaming nag lakad papasok sa school.

Everyone in this school knew everything about me and jisoo, I think pati si tito rin yata alam na, di lang nag sasabi. Because we are high school lovers dito sa school nato, nag decide lang ako na lumipat sa korea before kasi nga broken ako nun.

Now, everyone is looking at us, just like before. Parang nauulit lang din yung dati, kami ni Jisoo though wala namang kami ngayon, and the people around us.

"uy guyss!! Naks naman sabay kayong pumasok?" and here comes chipmunk shouting at us. Tinanguan ko lang siya nun bilang sagot.

"Ayieiei, kayo ah, kaya pala ang dami kong naririnig, mag kasama pala kayong pumasok" asar niya samin ni Jisoo, kaya napatingin ako sa kanya sabay ngiti, and she smiled back at me.

"ikaw ah bilis mo din talaga"bulong sakin ni chipmunk na nang aasar.

"tigilan moko chipmunk umagang umaga, ahm chichu mauna na kayo may pupuntahan lang ako saglit"paalam ko at tinulak si chipmunk dito sa tabi ko.

"ha?san ka pupunta lali??"tanong sakin ni Jisoo.

"kay tito lang, sige na mauna na kayo sa room, kita nalang tayo don"tumalikod nako at nag lakad na palayo.

Jennie's POV

Papasok nako ng school ng makita ko sila Lisa sa gitna na tinutulak si Rosé na kasama si Jisoo. Anong meron sa mga to?

*beep* rinig kong pag tunog ng phone ko, inopen ko ito habang naglalakad.

Kai texted me 'Hey good morning ruby, can we meet again?after lunch?'

Di ko muna siya nireplyan mamaya nalang, papunta nakong room ng diko sinasadyang marinig ang pinag uusapan ng mga chismosang studyante dito.

"uy nakita niyo ba kanina?sabay silang pumasok ang daming nakakita"oh? Sino naman tinutukoy nito.

"yes same, nakita ko rin, looks like magiging sila ulit, whaaa my ship!"tili ng isa sa kanila lima kasi silang nag uusap don sa gilid, ako naman heto napahinto sa pag lalakad. Diko naman ugali ang makichismiss pero sarili kona mismo ang gunagawa ng paraan para makichismiss.

"oh talaga?baka nga. Sana maging sila nalang ulit, bagay na bagay pa naman sila, Lisa as hot girl, while Jisoo as chick diba?, just like beforeee. Okay I'm gonna post it on facebook, panigurado mabubuhay na naman ang fans club natin!!!"at sabay sabay silang nagtilian sa kilig.

Pero wait... Si Lisa at Jisoo??yung tinutukoy nila??

-CC.Dot🍒