Will I Wake Up?

Chapter Five

Aly's POV

I was so pissed off . Bukod sa maingay na asaran nina Dylan at Sophie sa tabi ko , nakisali pa ang imahe ni Kei na bumabalik-balik sa ala-ala ko nang bigla itong sumulpot sa harap ko kanina.

I can't deny na ang ganda ng timing niya, kahit na badtrip na badtrip talaga ako. Hindi naman kasi siya ang tinitingnan ko kundi si Kiane. At kung ikukumpara siya roon ay baka nasa 4% lang siya ni Kiane.

Kaya after ng class ay nag paiwan muna ako sa classroom. Ayoko pa umuwi. I don't know. I feel restless this past few days kaya minabuti kong wag muna tumayo. Nakapikit lang ako habang nakatungo sa mesa ko.

Bukas pa naman ang campus hanggang 7 PM since may mga preparations ang ibang clubs para sa activity nila sa upcoming event kaya magii-stay muna ako dito hanggang 6 siguro ng gabi. And since 5 pa lang naman ay ninamnam ko muna ang katahimikan ng classroom na kanina ko pa hinahangad.

Maya-maya pa ay bigla akong may narinig na pagbukas ng pinto. And when I looked at it, I saw nothing. Maybe dahil lang sa hangin. But the second time na may narinig ako ay kinabahan na ako kaya nilabas ko na ito.

Habang naglalakad papunta sa pinto ay may biglang sumagi sa isip ko gaya ng mga nangyayari sa horror story. Medyo madilim na rin sa labas pero bukas naman ang ilaw dito sa loob.

But knowing the cliche part of horror story ay bigla na lang magloloko ang kuryente at magbro-brownout. Kaya di pa ako nakakaabot sa pinto ay tinakbo ko na ang bag ko sabay hanap ng cellphone ko.

"Thank god!! 67 percent ka pa!"

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga nang alam kong 'di naman malo-lowbat ang phone ko. Though I know it's very unlikely na magka-horror dito.

Hindi pa ako nakakaalis sa kinatatayuan ko ay biglang tumunog uli ang pinto. And since nakatalikod ako rito ay madali akong humarap rito at tiningnan mabuti kung may tao.

Kung may tao lang sigurong makakakita sa ginagawa ko ay aakalain na nilang baliw ako. Pero ayos lang naman siguro dahil mag-isa lang ako.

Habang nanginginig sa takot ay dahan-dahan ko nang inayos ang gamit ko ngunit nandoon pa rin ang pagtaas ng mga balahibo ko sa braso at batok.

Imagine, lahat ng balahibo mo nakataas. Mukha akong nakuryenteng palaka.

"You seem so scared..." biglang sambit ng kung sino sa likuran ko.

"Ay nakuryente kang palaka!!!"

Nanlaki pa ang mata ko bago ko siya magantihan ng hampas ng bag sa katawan.

"Ano trip mo??!!" malakas na sigaw ko rito.

"Hahahhaha, I don't know you're that scared...hahaha,"

"I'm not scared noh. Sino nagsabing takot ako?" nagmamaang-maangan na saad ko.

"Ahahahaha... if you just saw your face, it's fucking priceless!! hahaha..." saad niya saka tapik ng balikat ko at tumalikod habang tumatawa.

I can't react that fast sa pagtapik niya since in o-overcome ko pa ang takot ko but before I say something ay nagsalita ulit siya.

"By the way, thank you Aly, you make me laugh, you little buffoon," he said while smiling saka umalis.

It takes a few seconds bago makapag react. At first I thought he's praising me but what the hell! Me? A buffoon??

He's praising and insulting me at the same time?!

The hell with that guy!

I can't stand him!