Chapter 54: Sudden | Yes means yes

Start from the beginning
                                    

“HA-HA-HA Wait tara Naomi punta tayo sa garden” Sabi ko na ikinakunot ng noo ni Naomi

“Huh? Bakit?” Tanong niya

“Try nating hukayin yung joke mo baka sakaling may natirang fossils yon---OUCH!” Sukat ba namang hagisan ako ng unan ulit. Again KELAN PA AKO NAG-KAROON NG UNAN SA COUCH?!

“BASTOS KAAAA!” Itsura niya: (TT^TT)

“E bakit kasi? Kasalanan ko bang waley ka? Grade 7 palang tayo waley ka na. Ngayon na graduate ka na may trabaho ka na waley ka pa din?!” Sabi ko at sinamaan niya ako ng tingin whice made me laugh a bit

“DI ko naman kasi sinabing tumawa ka! IPAMUKHA MO PANG WALEY AKO…(TT3TT)” Nakaka-tawa itsura niya promise

“Wala waley ka pa din Rivero” Sabi ko

“Wala! Kill Joy ka lang kasi Martinez!” Sabi niya

“Wag mo akong tawaging Martinez nagmumukha akong ibon sa tawag mo” Sabi ko and she laughed out loud yung aabot sa Andromeda Galaxy

“Hoy tawa mo nabibinga na yung mga aliens sa kabilang galaxy sa sobrang tawa mo” Sabi ko and then she went silent at tinignan ako sabay tusok sa tiyan niya

“Wala. Di pa rin ako natatawa…Waley kasi Martinez” (-____-) How Nice.

“Ano pa kasing ginagawa mo dito?” Tanong ko

“Wala tumatambay pinapainit ko pwet ko sa couch mo. Tinetesting ko kung kaya kong lusawin” Sabi niya

“Seryoso kasi Rivero” Sabi ko sabay pout

“Fine. Ito naman umorder na nga ako ng Pizza at  lasagna papalayasin mo ako?” Tanong niya and my tummy went wild. Shet favorite ko yun! TT3TT

“O? Nilibre mo ako?” Tanong ko

“HAHAHA Asa! Umorder ako ng para sa akin lang gusto kitang inggitin hahaha” Sabi ni Naomi

“Layas.” Sabi ko sabay turo sa pintuan

“Huh! Asa! Grabe ah! You just want my food!” Sabi niya

“DI ko gusto ng pag-kain mo layas” Sabi ko ulet

“Weh?! AHAHAHA” o.O

“Bakit to?!” Tanong ko.

“HAHAHA grabe! Palusot.com bish! Papalayasin mo ako dahil may inorder akong pagkain asa ka naman HAHA edi kapag lumayas ako masosolo mo pag-kain unfaaaiiiir!” Sabi niya na siyang ikinabagsakng panga ko. Literally

“Tsk. Stubborn childish brat—“

“MAHAL MO NAMAN!!! ^_____^” Tsk.

“Edi wow.” Sabi ko sabay balik sa kinauupuan ko

“Hey enjoy your youthful life men!” Sabay sabi ni Naomi habang naka-hilata sa couch ko

“Youthful?! You call this youthful? Putspa! Andami niyan o!” Sabi ko with matching turo sa tower of papers ko

“Bakit sino ba nagsabing kausap kita? Kausap ko sarili ko bagtit! Assumiiiing” Sabi niya. (-_____-) wala kasi sa sarili pag-bigyan nalang.

“Tsk. Matawag na nga lang si Tita Rich” Sabi ko

“Bakit? May dadalhin ba siyang foods? Paki request yung strawberries ah!” KAPAL NAMAN! Kelan pa to naging ganito?

“Asa! Tatawagan ko siya kasi may-ari siya ng isang mental hospital! Tatawagin ko siya para sunduin ka na” Sabi ko and she just laughed

“Ang ganda ng joke mo nakakatawa.” Sabi niya sabay halakhak

“O! Silent HAHAHA SA AKIN PARIN ANG HULING HALAKHAK!” Sabay hagalpak ng tawa. Hampasin ko kaya siya ng libro.

LLY 2: The One That Got AwayWhere stories live. Discover now