The Day You Said I Love You (TransgenderxStraight)

Chapter Ten

Hi it's been a long time since nag update ako. Pero ngayon ayan na may update na, na motivate lang kasi may makacollab na din ako sa wakas kahit na wala masaydong readers. Pero okay lang atleast nandiyan KA na nag babasa parin nito. You can follow him and read his worth of a time to read stories

itsmehappypau

#TheDayYouSaidILoveYou
CHAPTER TEN

Halos mag sasampung minuto na ang lumipas at nandito parin si Joshua sa harapan ko. Hindi ako makakilos ng mabuti kasi na aasiwa ako sa kanya.

Dali dali ko ring tinext si Mina kanina at sinabing kailangan ko ng masasakyan at sana ay masundo niya ako dito.

Mag sampung minuto na din at wala pa akong natatanggap na mensahe galing sa kanya.

Kaya nandito parin ako, kami pala sa harapan ng subdivision namin. Hindi pa naman ako late kaya medjo okay lang na matagalan kasi mamaya pa naman ang klase ko.

Tiningnan ko siya at nakita kung nakatingin pala siya sa akin kaya bigla siyang umiwas ng tingin at ganun din ako sa kanya.

Bakit nandito parin siya? Wala pa ba siyang klase at may oras pa siyang mamalagi dito.

Hindi ko siya kina-usap hindi dahil galit ako sa kanya kundi hindi ko alam kung ano at paano ko siya kakausapin.

Iwas tingin ko siya kung titingnan nag babakasaling siya ang uunang magsasalita.

At makalipas ang ilang minuto ng biglang tumunog ang cellphone ko hudyat na may mensahe akong natanggap.

Dali dali ko yung kinuha at tiningnan kung sinong nag text sa akin.

It was Mina. Binasa ko ang mensahe niya at para akong binagsakan ng langit at lupa ng hindi niya ako masusundo ngayon dahil may lakad din daw sila ng mommy niya.

Shuta paano na ito!

Ibinulsa ko muli ang cellphone ko at tiningnan ko si Joshua na ngayon ay may tiningnan sa kanyang cellphone at medjo nagmamadali ang kilos.

Napalingon ako sa paligid. Nag babakasaling may taxi o jeep man lang pero wala akong nakita.

Bakit ang galing to mang timing ng malas na ito. Hindi naman sa hindi ko gustong sumakay sa kanya pero, arrghhhhh!! Bahala na nga. Hindi naman siguro makakabawas ng pride ang pagsakay ko sa kanya no?

I mean sa sasakyan niya.

Napatingin muli ako sa kanya ng papasakay na sana siya pero dahil tinawag ko siya bigla siyang napahinto.

"Pwedeng sumabay?" nahihiya kung sabi sa kanya. "Hindi daw kasi ako masusundo ni Mina 'e" dagdag ko.

At habang sinasabi ko iyon sa kanya sumilay ang matamis na ngite sa kanyang mga labi.

"Sure, kanina nga rin kita hinihintay 'e" masigla niya sagot sa akin.

I got flattered kasi tama ako na ako nga ang hinihintay nitong lalaking ito.

Sino pa nga ba Allison? E ikaw lang naman ang nandito maliban sa kanya. Napairap nalang ako sa sarili ko. Agad naman akong sumakay nang pinagbuksan niya ako ng pintuan. I thanked him and he just smiled at me bilang tugon.

Agad na rin kaming lumarga papunta ng school. Tahimik lang kaming nakasakay doon dahil nahihiya akong bumasag ng katahimikan sa pagitan naming dalawa.

"You can bluetooth your phone if you want. You know music." biglang basag niya ng katahimikan. Salamat naman at nagsalita na siya sa wakas. Mapapanis ata yung laway ko kung sakali.