Me and the Worst Section

CHAPTER 43

Chapter 43: Furious Eziel

Rue

"BUMABA ka rito, Rue!" Narinig ko ang boses ni kuya sa baba kaya napalabas ako ng kwarto. Galit na galit ito.

Kunot noo kong sinalubong ang tingin niya pababa. "Inaano kita r'yan, kuya?"

Dumilim ang mukha nito kaya napatingin ako sa babaeng nasa likod niya. Ang babaeng higad. Nakatakip ang dalawa nitong kamay sa mukha kaya hindi ko makita ang ekspresyon niya. Mukhang umiiyak, may pahikbi-hikbi pang nalalaman at pagalaw-galaw ng balikat. Wow.

"What did you do to her, Rue?" He pointed that girl whose sitting behind him. My brow arched. Nice acting. She can be a celebrity.

"Do what? I've done nothing." Alma ko. Wala naman talaga ah? Hindi ko naman siya sinuntok. Wala naman siyang galos. Pinaalis ko lang naman ang plastic 'yan sa kwarto ko. Nothing more.

"Nothing? Then why Paige is crying?" Galit na sigaw nito sa 'kin. "Ano na naman ang ginawa mo Rue ha?!"

Paige...

"I said I didn't do anything to her! Anong pinipilit mo diyan ha Eziel? Psh. Makaalis na nga rito. Wala kang kwentang kausap." Binangga ko ang balikat niya bago ko siya lampasan. Bago 'yon ay nakita kong nakangisi ang malanding higad na 'yon sa 'kin.

Ano naman amg sinabi nito sa gunggong kong kuya at galit na galit?

Bakit nga ba nandito 'to? Inirapan ko siya. Nang lingunin ni kuya Eziel ang babaeng 'yon ay bumalik ito sa pag-aarte. Artista talaga.

"Rue! Kinakausap pa kita! Get back here! Huwag kang bastos!" Sigaw niya sa 'kin.

Okay? Saulo ko na 'yang linyahan niya. Then what? Isusumbong niya ako kina mom and dad? Psh. Hinarap ko siya habang nakakrus ang mga braso. Umirap muna ako bago magsalita.

"Bago ka pumutak diyan na parang manok...gusto ko lang sabihin na pakitalian 'yang bwisitang artista mo. Nangingialam ng may gamit na may gamit. You know me Eziel...you know me too well," sabi ko at tumalikod na.

"Rue!"

Hindi ko na siya pinansin at naglakad na may mabibigat na paa. Tumungo ako sa garden namin at doon padabog na naupo. Kumirot ng bahagya ang tagiliran ko. Tsk. Mukhang matatagalan ang paggaling nito. Kingina. Napatingin ako sa kaliwang braso ko. 'Eto rin. Tsk! Tsk!

"Kaya nga bumalik ako para sa 'yo Zinnon. I know I've commited mistakes from the past pero itatama ko na 'yon. Nagising na lang ako...isang araw...na...na mahal pa rin kita--"
---

I'm here in the Philippines. Please wait for me Eziel. I will own your heart again.

Love,
PLG

--

"Hiro..." Panimulang basa ko. Wala pa man ako sa kalahati ay nag-react na siya. He immediately hide the paper at gulat na napatingin sa 'kin.

"You startled me..." He said.

"Kanina pa ako rito tapos hindi mo naman ako pinapansin. Problem?" I asked.

"A friend of mine wrote a letter..."

"Ah..." Tanging naging tugon ko. Ayoko namang magtanong pa.

"I don't want to see her again...this time..."

Confusion took over my face. "Her?" I asked, he just nodded his head. "She's your friend right? Why are you not happy to see her again? I mean, s'yempre kaibigan mo 'yon saka baka miss ka na no'n." I teased but I stop when I saw that he balled his fist.