Me and the Worst Section

CHAPTER 40

Chapter 40: Inlove?

Rue

"RUE, pahinging papel," sabi ni Owen sa 'kin sabay kulbit sa braso ko. Napatunghay ako dahil doon.

"Papel? Bakit?" Taka kong tanong pabalik. Wala pang ilang segundo ay mayroong kumulbit muli sa balikat ko. Agad ko itong nilingon para malaman kung sino iyon.

"Pahingi rin, Rue," nagpapa-cute na pakiusap ni Cyril habang nakalahad pa sa akin ang dalawang palad.

Kailan 'to nakarating sa tabi ko? Malapusa rin ang galawan ng isang 'to e.

Sa isang kisap mata ay nagkumpulan ang lahat sa harap ko. Kapagkuwa'y binalingan ko sila isa-isa ng nagtatakang tingin. Wari'y hindi alam kung ano ang nangyayari. Sa ilang buwan ko rito ni isa sa kanila ay hindi nanghingi ng papel, ngayon lang. Nakakapanibago naman. Nagbago bigla ang ihip ng hangin ah?

"Bakit ba kayo nanghihingi sa 'kin? Mayro'n naman kayo ah! Mahal ang papel noh!" Reklamo ko pero isa-isa ko na silang binibigyan. Bait ko diba?

"Nawala 'yong papel ko eh!" Kamot ulong sabi ni Cyril.

"Wala talaga akong papel Rue he-he-he," sabi naman ni Owen.

Inirapan ko sila at binigyan na rin pati ang ibang nanghihingi.

"Okay number 1!" Biglang simula ni Ma'am err sino nga ulit 'to? I forgot what's her name. 'Yong nilabasan ko dati at pumuntang cafeteria. Ah basta gano'n! Sorry I can't remember e.

Nanlaki ang mata ko sa narinig. "Bakit may test?" Taranta akong napakuha ng ballpen at binalingan si Owen na katabi ko. "Bakit hindi mo ako sinabihan Owen ha?" Sabi ko at nagaulat ng pangalan sa papel.

Minsan si Hiro ang katabi ko at kadalasan sa kabila ay si Gavin pero ngayon ay si Cyril ang nakaupo sa upuan niya. Wala namang permamenteng upuan ang mga bubuyog na 'to. Palipat-lipat ng pwesto. Pero ayaw kasing umalis ni Gavin sa tabi ko kaya walang umaagaw sa pwesto niya dahil hindi naman ito pumapayag at takot din ang iba sa kanya.

Hinanap ko siya at natagpuan ng mga mata ko na nasa dulo siya katabi si... Hiro? Nandito na pala ang japayuking ito. Hindi man lang nagparamdam e. Feeling ko nga minsan parang iniiwasan niya ako, hindi ko naman alam ang ginawa ko. Pero feeling lang naman. Napansin ko 'yon matapos kong ma-hospital. Ayokong mag-conclude ano. Nahagip ng mata ko si Z at nakatingin ito sa 'kin habang nakakrus ang mga braso. Napalunok ako bigla at agad na nag-iwas ng tingin. Binalik ko na ang atensyon sa papel ko na wala pa ring sagot.

Patuloy lang sa pagtatanong si Ma'am pero wala akong maintindihan. Bakit ba ngayon pa ako naging lutang kung kailan may test. Kabanas naman oh!

Sa pagkaalala ko kakaupo ko lang sa upuan ko rito kanina ah? O sadyang nilamon ng mga sinabi ni Z ang buong oras ko kakaisip? D*mn.

"Tanungin mo si Ma'am diba friends kayo?" Nang-aasar na ani Owen.

Galing! Bakit ba ako nagtanong dito? Wrong move. Isa't kalahating tae rin itong si Owen e pero h'wag kayo d'yan may talinong taglay din 'yan kahit tanga 'yan minsan.

"Hindi naman siya nag-lecture ah?" Bulong ko pero narinig ng loko.

"Nag-lecture siya. Naglalayag lang talaga 'yang isip mo kakaisip kay Z." Sinamaan ko siya ng tingin pero inosente niya lang akong tiningnan sabay sabing. "Ano?"

Agad kong binawi ang masamang tingin at ngumiti.

"Pakopya." Nagpa-cute ako.

"Ayoko nga! Bahala ka d'yan." Tanggi niya at nagsulat na sa papel.