Me and the Worst Section

CHAPTER 36

Chapter 36: 5 minutes

Rue

ANG ingay! Natutulog dito ang tao e! Tsk! Napakunot ang noo ko ng marinig ang mga pamilyar na boses. Ano na naman bang kahangalan ang pinaggagawa nila ngayon sa buhay? Mas lalong nangunot ang noo ko sa narinig na music. What the eff?

It really hurts ang magmahal nang ganito,
Kung sino pang pinili ko, hindi makuha nang buo
Hanggang gano'n na lang nga, kailangan ko 'tong tanggapin
Na sa puso mo, mayro'n na ngang ibang umaangkin

At alam ko na rin na mayro'n nang nagmamay-ari,
Sa pag-ibig sa iyo, ako itong nakikihati
At ano man ang mangyari, 'di ko kayang manumpa
At kahit pa ilihim mo ako sa lahat.

Iminulat ko ang mata at ang nakasisilaw na ilaw ang una kong nakita. Agad kong iginala ang paningin at dumapo ang mata ko sa huling taong nakita ko bago ako mawalan ng malay. Kumunot ang noo ko sa ginagawa niya.

He's dancing like a crazy sh*t.

"What the f*ck are you doing? Nag-oorasyon ka ba o ano?" pasinghal kong wika.

Who would thought Zinnon will dance like that? Literally no one, no one! Mukhang nagulat si Z dahil nanlaki ang mata nito at biglang tumigil sa pagsayaw at tumayo ng tuwid. Parang tanga 'to. Natawa ako sa isip dahil sa reaksyon niya.

"G-gising k-ka na pala, I-I'll call the doctor, " utal na sabi niya.

"Ako na, Z," prisinta ni Cielo at lumabas. Hindi na umangal si Z at umupo na lang sa tabi ko.

What's wrong with this idiot? Hindi mapirmi sa kinauupuan, mukhang inaasinan.

"Rue, alam mo ba alalang-ala 'yan si Z sa 'yo ng hindi ka pa nagigising!"

"Oo nga, Rue. Halos hindi nga makatulog 'yan. Natutulog pa ba 'yan?"

"Ehem!"

I frowned. Ha? Biglang tumambol ang puso ko sa narinig. Tang na juice! Napatitig ako bigla kay Z at agad ring napaiwas. My heart skip a beat when our eyes met. Mabilis kong iniwas sa kaniya ang paningin ko, hindi ako makatagal. Parang gusto kong sapakin bigla ang sarili. Napa'no ba ako?

"You're blushing." Napatingin ako kay Z ng sabihin niya 'yon. Nang-aasar. Ngumisi pa at sumilay ang malacolgate na ngipin nito. Iba!

"S-sino? Hindi ako 'yon ah!" tanggi ko.

My eyes darted with the others. They're all suppressing their laughter. Some manage to hide it but the others failed. Sinamaan ko sila ng tingin at isa-isa umiskapo. Kung hindi lang talaga ako bagong gising at baldado rito ay nasapak ko na sila isa-isa. Tang na juice na term. Baldado! Taenang 'yan.

Hinagilap bigla ng mata ko si Hiro pero wala siya rito sa tabi ng kama ko. Na saan na naman ba nagsuot ang japayuking iyon? Nang makita ko siya ay tinawag ko pero parang walang narinig ang loko. Tila may iniisip at napakalalim no'n. Hindi man lang ako pinansin. Ay dedma! I called his name again pero may kalakasan na. Gaano ba kalalim itong iniisip niya? Sa sobrang lalim siguro ay naabot niya na ang oceanic floor. Doon na nagsilingunan sa kanya ang ibang mga bubuyog kong kaklase. Nakaupo kasi ito sa sofa at nakakrus pa ang mga braso.

"Hiro kanina ka pa tinatawag ni Rue," sigaw ni Owen sa kaniya. Doon na siya natauhan at nakuha na namin ang atensyon niya. Finally!

Mayroon yatang problema si Hiro? I can sense it.

"H-ha? S-sorry hindi ko narinig." He scratched his temple at ngumiti ng bitin.

"Kapag daw lutang ang isang tao ay inlove ito," asar ni Owen at ngumisi pero agad siyang sinamaan ni Hiro.