Chase and Catch

Chapter 41

Chapter 41

Selflessly

Mabilis akong umahon sa dagat na yon, ni hindi ko pinansin ang pagtawag sa akin nila Lana.

Padabog kong hinubad ang aking goggles sa paghapdi ng aking mata sa pag luha, ni hindi ko pinansin ang mga iilang taong nakatingin sa akin at dire-diretso akong naglakad.

Malapit na akong makarating sa bangka nang may humigit sa akin.

It was Calix.

Malakas akong pumiglas sa pagkaka hawak niya sa akin at hinarap siya. I don't care if he sees me this mess. I don't care if he sees me this red because of tears.

"Pwede ba?! Stop following me!" Malakas kong sigaw sa kanya. I get some of the tourist's attention but then I continued.

"What game are you playing this time, Calix?"

Ang kaninang puno ng pag aalala niyang mukha ay napalitan ng galit.

"What game are you talking about?" Mabilis ang aking pag hinga. This is frustrating!

"How in the world could you say you missed me so damn much? Anong kagaguhan 'yon?"

You don't tell me you missed me because that was just bullshit! How are you gonna long for someone you've cheated on? Nakakalimutan ba niya ang nangyari 8 years ago?

"Calm down, sweet--"

"Oh, for fuck's sake, stop calling me that! We. Were. Over 8 fucking years ago!"

Umiling siya.

"We were never over." Napaawang ang aking bibig sa kanyang sinabi. I couldn't believe him!

"Stay away from me." Sinamaan ko siya ng tingin at mabilis na tumalikod sa kanya.

He's so bad for me. Isang yakap lang at bumibigay nanaman ako. Isang sabi lang na he missed me, at gumuguho na muli ang mundo ko. Damn it! Bakit sobrang hirap kalimutan siya? Bakit sobrang hirap i-let go ng mga memories kasama siya? Bakit hanggang ngayon, siya pa rin! Bakit kahit nagawa niya sa akin yon ay hindi ko magawang kalimutan siya! Bakit sobrang hirap?!

Mabilis akong nagmartsa papunta sa bangka. This trip is bad for me. Hindi ko kayang tagalan ang makasama siya.

Nang makarating ako doon ay nagtatakang tumingin sa akin ang operator ng bangka. Tinulungan niya akong makaakyat at wala siyang naging imik, marahil ay nakikita naman niyang wala ako sa mood makipag usap at dahil na din siguro sa pula ng mata ko mula sa pag iyak.

When I got there ay tumunog ang phone ko at nakitang tumatawag si mama. Ilang beses akong huminga ng malalim bago sana sagutin pero namatay na iyon.

Muli ay tumunog ang phone ko sa isang message. It was from mama.

Ynah, anak, are you with Lana and Calix? Can you make it home tonight?

Iyon ang laman ng text niya. Nawala ang inis ko sa kay Calix at kinabahan. What is this all about?

Nagtipa ako ng reply at tinanong kung may problema ba.

It's about our business, anak. I'll tell you the details later.

Bumuntong hininga ako. Nagdadalawang isip kung sasabihin ko ba sa kanila or mauuna na lang akong umuwi. But then, nakita ko na agad sa malayo sila Lana na mukang nagtataka sa akin.

When they got here ay tinanong ako agad nila kung ano ang nangyari. Napatingin ako kay Calix at umirap sa kanya.

"Jame, if you want to stay here, stay. Me, Lana and her brother must go home tonight. Mama asked me if we can make it home tonight, I think there's a problem with the business."