For Unicodeတောင်ပေါ်ဖြစ်၍ အအေးဓာတ်ကပိုကဲသလို
လေကလဲ တဟူးဟူးတိုက်သည်။ညပိုးကောင်တို့၏ တစီစီအော်သံများနှင့်
မီးရောင်မှိန်မှိန်သစ်လုံးအိမ်လေးက
တစ်မျိုးတစ်ဖုံတော့လိုက်ဖက်လျှက်ရှိသည်။ဘေးတွင်သစ်လုံးအိမ်ငယ်တစ်ချို့ရှိပါသော်လဲ မည်သူမျှလာရောက်ခြင်းမရှိသေး၍
တိတ်ဆိတ်ကာမီးရောင်မဲ့နေသည်။"ရပြီ..ဟေ့ကောင် ဒီကိုလာ"
တော်တော်ကြာမှ မီးတောက်လာသော
မီးပုံကိုအောင်နိုင်သူလိုကြည့်ကာ သူ့အားNamjoonကလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ကြယ်ရောင်မဲ့နေသောညဖြစ်သော်လဲ
မီးပုံငယ်ကြောင့်လခြမ်းကွေးမှာ အဖော်ရှိသွားပြီထင်၏။Seok Jinမြက်ဖျာလေးပေါ်၀င်ထိုင်လိုက်ကာ အေးနေသောလက်တို့ကို မီးရောင်ဟပ်စေလိုက်၏။
ဘေးတွင်Namjoonဖျော်ပေးထားသော ကော်ဖီခွက်ငယ်တစ်ခွက်ရှိသည်။"ဘယ်လိုလဲသဘောကျလား"
ထင်းတွေကိုမီးပုံထဲထိုးထည့်ရင်း
Namjoonကမေးလာသည်။
ပြုံးလဲ့လဲ့မျက်နှာက မီးရောင်နှင့်တောက်ပလျှက်.."အေးအေးဆေးဆေးအပန်းဖြေချင်တဲ့သူတွေ အရမ်းကြိုက်ကြမှာပဲ..မင်းရှယ်ယာ၀င်မယ်ဆိုမမှားနိုင်ဘူး"
"ငါက မင်းတစ်ယောက်ထဲ အမြင်ကိုမေးနေတာ သဘောကျလားလို့"
Seok Jinကော်ဖီကို တစ်ကျိုက်မော့ကာ
ခဏမျှစဉ်းစားလိုက်ပြီး"နည်းနည်းတော့ပျင်းစရာကောင်းတယ်ထင်တယ်..ငါ့အမြင်နော်"
Namjoonက လက်တွေကိုခါရင်း ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်သည်။ထို့နောက် ဘေးရှိခုံလေးပေါ်မှ သစ်သီးပန်းကန်ကို ကမ်းပေးလာသည်။
"ကော်ဖီနဲ့အသီးတွဲစားရမယ်ပေါ့"
Seok Jinဟာသနှောရင်းပန်းကန်ကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။
"Jin မင်းသိလား..
မင်းကကော်ဖီဆိုငါကသစ်သီးပဲ""ခွီးးဘာစကားကြီးလဲ"
အဆက်စပ်မရှိထပြောသောစကားကြောင့်
Seok Jinရယ်ကာမေးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Hey Bro!
Fanfictionသာမာန္သူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ... ညီအစ္ကိုလို ရင္းႏွီးပတ္သတ္မႈေတြပါပဲ... က်ေတာ္တို႔က ႐ုိး႐ိုးေလးပါပဲ...