Κεφ.57

1.2K 118 6
                                    

Πέρασε μια βδομάδα απο τότε που είπα την αλήθεια στα παιδιά. Απο τότε δεν πήγα σχολείο. Δεν ήθελα να τον δω. Ημουν θυμωμένη και πληγωμένη. Του ζήτησα κατανόηση και δεν μου την έδωσε. Ουτε και αυτός έκανε καμία κίνηση για να με προσεγγίσει. Ετσι πέρασα τις μέρες μου στο σπίτι. Καθόμουν στο καθιστικό και σκεφτόμουν. Σκεφτόμουν εκείνα τα χρόνια. Την μαμα μου, τον μπαμπά μου, την ημέρα που μου ανακοίνωσαν οτι θα αποκτήσω αδερφάκι. Πόσο είχα κλάψει απο χαρά εκείνη την μέρα. Και μετά την πρώτη μέρα που γύρισαν απο το μαιευτήριο την πήρα μαζί μου στο δωμάτιο και κοιμήθηκα δίπλα της. Δεν έκλεισα μάτι εκείνη την νύχτα, την κοιτούσα, παρατηρούσα το σχήμα του προσώπου της, τα μικρά δαχτυλάκια της, το μικρό της σωματακι. Σκεφτόμουν την πρώτη λέξη της που ήταν Αρτεμις. Και μετά τους καβγάδες. Το κλάμα, το ξύλο, οι φωνές που δεν σταμάτησαν να φωνάζουν στο κεφάλι μου , οι γοργόνες και οι νεράιδες που έβλεπα, η λύπη που ένιωθα κάθε φορά που επέστρεφα σπίτι μου. Σκεφτόμουν την πρώτη μέρα που χρειάστηκε να πάω μόνη μου 13 χρόνων κοριτσάκι στο γραφειο του δικηγόρου. Το βλέμμα τρόμου που μου είχε ρίξει άθελά του οταν του είπα οτι εγω, εκείνο το μικρό κοριτσάκι είχε σκοτώσει τους γονείς του. Αν και δεν το ήθελε. Χάρηκε όμως, ανακουφίστηκε. Τότε μια εικόνα απο εκείνο το γραφείο πέρασε απο το μυαλό μου. Τα μεγάλα παράθυρα πίσω απο τον κύριο Irwin και την στιγμή που άνοιξα την πόρτα και αντίκρυσα ενα μικρό φοβισμένο αγοράκι... Τα μαλλιά του ήταν σγουρά και τα μάτια του καστανοπρασινα και... Σηκώθηκα γρήγορα απο τον καναπέ και έπιασα το τηλέφωνο μου. Πληκτρολόγησα γρήγορα τον αριθμό του Calum στο κινητό μου και περίμενα με κομμένη την ανάσα να απαντήσει.

Calum : Ναι Αρτυ είσαι καλά? Μου είπε.

Αρτυ : Calum πες μου λίγο πως λένε τον Ashton στο επίθετο? Ρώτησα και παρακαλούσα τον θεό να μην είναι αυτό που νομίζω.

Calum : Ε? Είσαι καλά? Με ρώτησε μπερδεμένος.

Αρτυ : Απλά πες μου! Απαίτησα.

Calum : Εμ.. Irwin. Μου είπε. Κατάπια με δυσκολία και ρώτησα ξανά με τρεμάμενη φωνή.

Αρτυ : Calum σε παρακαλώ, πες μου τι δουλειά κάνει ο πατέρας του?

Calum : Είναι δικηγόρος.. Μου είπε και νόμιζα οτι με χτύπησε κάποιος με μπουνιά στο πρόσωπο.

Αρτυ : Calum που είσαι τώρα? Είσαι μαζί με τα παιδιά? Ρώτησα και ένιωθα τα χέρια μου να τρέμουν.

Calum : Ναι είμαστε ολοι εδω στο σπίτι του Michael. Εσφιξα τα δόντια μου και πίεσα τους κροτάφους μου. Του το έκλεισα χωρίς να πω τίποτα και αφου έβαλα τα παπούτσια μου άρπαξα τα κλειδιά μου και ανέβηκα στην μηχανή μου. Ετρεχα σαν τρελή μέχρι το σπίτι του Michael. Οχι οχι δεν μπορεί. Δεν μπορεί να μου είπε ψέμματα. Αμα ήξερε θα μου το έλεγε. Δεν θα μου το έκρυβε. Δεν είναι τέτοιος ο Ashton, τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Εφτασα εξω απο το σπίτι του και χτύπησα δυνατά την πόρτα. Τότε εμφανίστηκε ο Michael. Μόλις με είδε ξαφνιάστηκε.

I Was Here (IWH) #BW2019 #Starterliste2019 #JJSC20Where stories live. Discover now