I Was Here (IWH) #BW2019 #Starterliste2019 #JJSC20

Κεφ.36

Οταν τελειώσαμε το φαγητό τα αγόρια με βοήθησαν στο μάζεμα και στο πλύσιμο των πιάτων. Ενιωθα περίεργα που είχα τόσα πολλά άτομα μέσα στο σπίτι μου. Πρώτη φορά μετά απο χρόνια το σπίτι είχε κάτι που έμοιαζε με ζωη. Δεν θα πω οτι μου άρεσε αλλά δεν το μίσησα κιόλας.

Μόλις τελειώσαμε με την κουζίνα πήγαμε στο σαλόνι. Βολεύτηκα σε μια γωνία στον καναπέ και βυθίστηκα στην άνεση του. Ο Michael έκατσε δίπλα μου έτσι που το γόνατο του ακουμπούσε το μπούτι μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Μου χαμογέλασε γλυκά και πίεσε ελαφρά το γόνατο του. Το κοκκίνισμα στα μάγουλα μου έκανε απλόχερη την εμφάνιση του. Εκείνος το παρατήρησε και εμφανώς χαρούμενος με αυτό ανακάτεψε τα μαλλιά του χαρούμενα. Η συζήτηση άρχισε με επίκεντρο την Αννα και τον Luke που ολο τσακώνονται τελευταία.

Εγω καθόμουν σε μια μεριά και δεν συμμετείχα. Γενικά δεν συμμετέχω σε συζητήσεις. Δεν εχω κάτι να πω. Οπότε αντί να λεω βλακείες καλύτερα να μην μιλάω καθόλου. Κοίταξα την ώρα στο κινητό μου και είδα οτι ήταν ωρα για τα φάρμακα μου. Σηκώθηκα οσο πιο διακριτικά μπορούσα έτσι ώστε κανένας να μην προσέξει οτι σηκώθηκα και πήγα να βάλω ενα ποτήρι νερό. Τα χάπια μου τα εχω κρυμμένα στο δωμάτιο μου για να μην μπορεί να τα βρεί η Αννα έτσι έπρεπε να πάρω το νερό και να ανέβω αθόρυβα πάνω. Ετσι και έκανα. Πήρα το νερό μου και σιγά σιγά πήγα να ανέβω αλλά δυστυχώς με κατάλαβαν.

Michael : Αρτυ που πας με το νερό? Μου είπε απορημένος. Και όλοι με κοίταξαν.

Αρτυ : Εεε πάνω. Είπα απλά και πήγα να φύγω.

Calum : Τι να κάνεις πάνω? Πετάχτηκε.

Αρτυ : Ε μωρέ ξέρεις τώρα. Αυτό και εκείνο. Είπα βλακωδώς. Σκέψου Αρτυ Σκέψου κάτι που θα πείσει.

Michael : Είσαι καλά? Μου είπε ανήσυχος

Αρτυ : Είμαι μια χαρά μην ανησυχείς σε ενα λεπτό θα είμαι κάτω. Είπα και ανέβηκα τρέχοντας τις σκάλες.

Μπήκα γρήγορα μέσα στο δωμάτιο μου και άφησα μια ανάσα να βγεί.

Αρτυ : Φτηνά την γλίτωσα. Μονολόγησα.

?? : Ηλίθια. Πόσο άχρηστη μπορεί να είσαι?

Αρτυ : Ω σκάσε επιτέλους.

?? : Πρόσεχε πως μου μιλάς. Μην ξεχνάς μπορώ να σε σκοτώσω αναπάσα στιγμή.

Αρτυ : Πάρτο απόφαση. Δεν σε φοβάμαι. Αμα με σκοτώσεις παύεις να υπάρχεις και εσυ. Οπότε βούλωσέ το και τράβα κάπου να ξεχνάω οτι υπάρχεις. Ειπα νευρικά. Ακουσα το γέλιο της να απομακρύνεται και αναστέναξα. Ανοιξα το συρτάρι του γραφείου μου και έβγαλα απο μέσα ενα μαύρο κουτί. Το άνοιξα και πήρα τρία κουτιά χάπια. Τα πήρα στο χέρι μου και τα κοίταξα. Θα γίνω ποτέ καλά? Θα σταματήσω πια να παίρνω χάπια? Θα.. Θα ζήσω? Σκέφτηκα. Πήρα μια βαθιά ανάσα όταν η πόρτα άνοιξε ξαφνικά. Και ο Ashton μπήκε μέσα.