Κεφ.44

1.3K 117 1
                                    

Ανοιξα δειλά την πόρτα και μια κοπέλα την έσπρωξε δυνατά και μπήκε μέσα.

?? : Ε; Ποιά είσαι εσυ; Και γιατί είσαι με το βρακί;! Φώναξε. Επιασα την μπλούζα του Michael και την τράβηξα προς τα κάτω.

Αρτυ : Συγγνώμη; Ρώτησα μπερδεμένη.
Πίσω απο την άγνωστη πλησίασε και μια άλλη κοπέλα που επίσης δεν ήξερα.

?? : Μαλιιι περίμενε με μην - σταμάτησε απότομα οταν με είδε. Ω. Εμ γειά σου. Μου χαμογέλασε βεβιασμένα.

Αρτυ : Γεια. Ειπα απλά και κοίταξα νευρικά γύρω μου.

Michael : Τι φωνές είναι αυτ- Μάλι?! Γκρέις?! Είπε ξαφνιασμένος.

Γκρέις : Γεια σου αδερφέ. Του είπε και τον αγκάλιασε. Α ώστε αυτή είναι η αδερφή του. Το φαντάστηκα ότι θα ήταν η αδερφή του. Μοιάζουν πολύ. Ειναι πολύ όμορφη κοπέλα.

Michael : Τι κάνετε εσείς εδω? Γιατί δεν με πήρες να μου πεις οτι έρχεσαι? Την ρώτησε χαρούμενος.

Γκρέις : Θέλαμε να σου κάνουμε έκπληξη. Τιυ ανταπέδωσε το χαμόγελο.

Michael : Ω να σας συστήσω. Απο εδω η Γκρέις η αδερφή μου. Είπε. Εκείνη μου έδωσε το χέρι της και μου χαμογέλασε βεβιασμένα. Και απο εδω η αδερφή του Calum η Μάλι. Μου είπε έκανα ενα νεύμα και εκείνη μου χαμογέλασε. Απο εδω η Αρτυ η κοπέλα μου. Είπε και ξαφνικά ασπρισαν και οι δυο τους. Για λίγο επικράτησε ησυχία. Οταν η Μάλι αποφάσισε να μιλήσει.

Μάλι : Μικαελουκοοο για μένα δεν έχει αγκαλίτσααα?? Του είπε και τον αγκάλιασε σφιχτά

Michael : Μαλουνγκοσαυρεεε πως γίνεται να σε ξεχάσω. Της είπε και την σήκωσε στην αγκαλιά του. Ε? Για μια στιγμή. Είμαι και εγω εδω. Χελλοοοο. Σκέφτηκα.

Γκρέις : Μαλιιι σε παρακαλώ μαζέψου. Ειναι η κοπέλα του εδω. Της είπε τραβώντας την απο τον ώμο.

Μάλι : Μα δεν κάνουμε τίποτα. Πιστεύω οτι δεν έχει πρόβλημα. Εχεις? Μου είπε χαμογελώντας.

Αρτυ : Εμ οχι δεν εχω. Ειπα και για λίγα δευτερόλεπτα επικράτησε ησυχία. Για την ακρίβεια πρέπει να φύγω τώρα είναι αργά. Ειπα και έδειξα τον καρπό μου.

Μάλι : Ω να μην σε κρατάμε τότε. Είπε και συνέχισε να αγκαλιάζει τον Michael.

Ανέβηκα γρήγορα πάνω και φόρεσα τα ρούχα μου. Δίπλωσα την μπλούζα του Michael και την άφησα πάνω στο κρεβάτι του. Οταν τα μάτια μου βουρκωσαν. Μετά απο χρόνια τα μάτια μου βουρκωσαν!

Αρτυ : Σε παρακαλώ μην κλάψεις τώρα. Δεν έγινε και κάτι. Είπα και κοίταξα το ταβάνι. Πήρα μια βαθιά ανάσα και κατέβηκα κάτω. Δεν ξέρω γιατί με έπιασε αυτό. Συνήθως δεν ζηλεύω. Την ώρα που κατέβαινα της σκάλες ενα χέρι με τράβηξε.

I Was Here (IWH) #BW2019 #Starterliste2019 #JJSC20Where stories live. Discover now