ARIZA

39.BÖLÜM

Gelen sesler ile uykumdan sıyrılıp karanlık odanın içerisinde seslere kulak vermeye başladım . Sanırım Aras daha yeni gelmişti . Komidinin üzerindeki telefonuma uzanıp saatin kaç olduğuna baktım.
23.42 Acaba bu saate kadar ne haltlar karıştırmıştı.

Yorganı üzerimden çekip ayaklarımı yataktan sarkıttım. Kollarımı açıp gerinerek ayağa kalktım ve odadan çıkıp telefonumu elime alarak merdivenlerden inmeye başladım.

Mutfağın ışığının yandığını fark ettiğimde yemek yaptığım için sevindim. Işığın gözümü almasını önemseyerek ağır adımlarla mutfağa girdim.

Aras sandalyeye oturmuş masaya makarnayı ve diğer yemekleri dizmiş ağzının kenarındaki ketçap ile bana baktı.

" Yeni mi geldin ? "
" Şirketteydim çekimler vardı ondan geç kaldım . "

Bu çekimlerin zorlu ve yorucu geçtiğine defalarca gözlerimle şahit olmuştum. Anlayışla Aras'a bakıp sandalyeyi çekerek tam karşısına oturdum ve sürahiden bir bardak su doldurup yavaş yavaş yudumlamaya başladım.

Ağzımın içinde hala uykudan kalma metalik bir tat vardı ve kesinlikle rahatsız ediciydi. Yudumladığım su ile yavaş yavaş etkisini kaybediyordu . Aklımda bu sabah Aras'ın Barış ile ettiği kavga vardı. Dayanamayarak Aras'a soru yönelttim.

" Neden tekrar kavga ettin ? "
" Rövanş istedi ."
" Telefon numaranı mı bulmuş ? "
" Çok zor değil . Yeterli ağa sahip gibi görünüyor."

Dedikten sonra masanın üzerine bıraktığım telefonumu aldı ve bana uzatarak " okut parmak izini " dedi. Soru sormadan baş parmağımı cihaza algılattım . Telefon kilit ekrandan ana ekrana geçiş yaptığında Aras kendi telefonunu çıkartıp açtı. Kendi telefonundan Mesajlar bölümüne girip bir numaraya tıkladı ve benim ayarlarıma girip telefon numarasının aynısını yazdı ve engellenen numaralara eklendi .

İstemsizce kaşlarımı çatıp " Barış'ın numarası mı o ? "

" Aynen , haz etmiyorum o çocuktan. "

" Bende sevmiyorum ama senin nedenini merak ediyorum. "

" Dostumun düşmanı düşmanımdır desem yeterli olur umarım " dedi ve tabakları tezgaha bıraktı.

Ben onun hareketlerini takip ederken arkası bana dönükken " 2. Kuralı ihlal ettim " dedi ve bulaşıkları oracıkta bırakıp soğuk bir tavır ile telefonunu alıp mutfaktan çıktı.

Kafamda yüzlerce düşünceyi bardaktaki su ile yutup bulaşıklar ile göz teması kurmadan odama çıkıp kaldığım yerden uykuma devam ettim.

———————————————————

Kapımın çalınması ve ismimim telaffuz edilmesiyle gözlerimi açıp benim bile tanımlayamadığım hırıltılar çıkardım.

" Girebilir miyim ? " diyen Aras'a öfkeyle " Ya ne var be ? " diye söylendim. İçeri Aras'ın girmesiyle iki gözümü birden açıp olduğu tarafa oflayarak baktım.

" Okula gelmeyeceğim ben bugün . Akşamda dağ evinde kalacağım. Merak etme "

" Neden ? "

" Hiç ... " dediğinde gözlerinin altındaki çöküntü gece uyumadığını belli ediyordu. Uykumu bir kenara bırakarak yatakta doğruldum ve

" Ne oluyor ? Neyin var ? " diye sorduğumda zorla gülümsemeye çalışırken " Eve misafir çağırmak yasaktı ya .... ondan .... şey ettim " dedi. Eve kız atmak mı ?

Kendini ifade etmekte zorlanıyordu çünkü yalan söylüyordu. Sanırım özel bir konuydu ve benimle paylaşmak istemiyordu.

Üzerine gitmek yerine kafamla onaylayıp anlayışla Gülümsedim . Tam kapıdan çıkarken " Anlatmak istediğin zaman dinlerim " dedim. Arkasını dönüp gülümseyerek