ARIZA

30 . BÖLÜM

Dün akşam öğlene kadar uyumayı düşünürken kaldırmayı unuttuğum sabah alarmın çalmasıyla  planım alt üst oldu. 

Yatakta hafif doğrulmaya çalıştım ama karnım kasıldığı için kendimi geri bıraktım.   Güneş doğmak üzereydi ve hava aydınlanmıştı. Kendimi toparlayıp yataktan çıktım ve banyoya geçip rütin işlerimi yaptım.

Sabah biraz yürüyüp hava alayım diye gardolabımın önüne geçtim ve bakınmaya başladım. Gözlerim kollarıma kayınca bir süre kısa kollu giymemeliyim diye düşündüm. Uzun eşofman takımını giyip kulaklığımı taktım ve dışarıya çıktım ve kendimi fazla zorlanmadan yürümeye başladım.

Yürümeye başlayalım yaklaşık 2 saat olunca acıktığımı fark ettim ve en son Aras ve Gölge ile gittiğimiz çay bahçesine girip kendime tek kişilik kahvaltı söyledim. 

Mailleri kontrol edip sosyal medyada gezinirken siparişi getirmişlerdi.  Telefonu bırakıp kahvaltı yapmaya başladım.  Canım istemiyordu ama yinede kendimi zorlayarak yemeye çalışıyordum. 

Normalde severek yediğim yumurtanın kokusunu alınca midem bulunmaya başladı.  Herşeyi bırakıp hesabı ödeyerek çıktım ve yeniden eve geldim.  Yediğim dayaklar ve yaşadığım stres fiziksel olarak beni çok fazla zorluyordu. Güçlü bulduğum bedenim sinyaller veriyordu.

Öğlen olmuştu ve benim hala sabah yediklerimden dolayı midem bulanıyordu.  Dayanamayıp tuvalete gittim ve kendimi zorlayarak kusmaya başladım. 

Kendimi toparlayıp tekrar aşağı indim ve sade soda alıp içeri geçtim.  Bilgisayarı ve USB leri alıp içeri gittim.

Barış'ın kim olduğunu veya onun hakkında işime yarayacak bir şeyler bulmak için İnternette site hackleyecektim.  İlk defa yapmıyordum.  Bunları Emir'den öğrenmiştim.  O Tüm hackerlerin ortak sitesi olan Emarex'e  üyeydi.  Bende bir ara şansımı denedim ama başarısız olmuştum. 

İlk önce sosyal medya hesaplarına ve haber akışlarına baktım.  Sık sık kullanmıyordu.  Neredeyse hiç aktif değildi.  Gizli hesaptı ama güvenlik duvarını kırmak çok basitti. 

Aslında ben siteleri değil insanları hackliyordum.  Sonuç itibariyle bu yazılım için insan zekasına ihtiyaç var. Emir sahip olduğu donanımlar ile güvenlik engellerini aştığında siteler yerine kısmen  insanları  hackliyordu.

İnstagramda Adı Barış Algın ' dı ve paylaşımı yoktu. Zaten takipçi sayısıda azdı. Yüksek ihtimalle takip isteklerini bakmadan bekletmeye alıyordu.

Hesap bilgileri işime yarayacak türdendi çünkü hesabını korumaya almak için gmail adresini değil telefon numarasını vermişti.  Büyük bir uğraştan sonra telefon numarasını elime geçirdim.

Sinyallerini takip ettiğimde adres çıktı ama adresin nereye ait olduğunu bilmiyordum. Etrafında birşey olmadığına bakılırsa beni dün götürdüğü depo'daydı.

Aklıma namlunun ucundayken ' bu fırsat birdaha eline geçmeyecek sık ' deyişi geldi. Canını önemsemiyordu.  Soğuk kanlılığı,  rahat tavırları,  dik duruşu onun böyle şeylere alışık olduğunu gösteriyordu.  Nasıl bir yaşantısı varsa artık ya da kime güveniyorsa...

En azından beni tehlikeli gördüğü için bir daha yanıma dahi yaklaşmaz.  Bulaşıp kışkırtmaz. 

Barış'ı bırakıp kendimi koltuğa attım.  Ne yapmam gerekiyor  ? Nasıl bir yol izlemem lazım  ?  Alper bana Arena ile ilgili birşey söylemedi ama laf arasında kemerimi kaybettiğimi yüzüme vurdu. 

Onun bana nasıl yardımcı olacağını biliyorum bu yüzden kaçıyorum. Tıpkı 4 ay önce yaptığım gibi , arkama bakmadan kaçmam gibi , kendimi durdurduğum gibi ...